റെബേക്ക മാത്തന്റെ ഗർഭം [ജുമൈലത്] 214

 

രേണു കൈ നീട്ടി ബലം വെച്ച് വരുന്ന ലിംഗത്തെ മുണ്ടിന് പുറത്തെടുത്തു.

 

“പിന്നെ അച്ഛനമ്മമാർക്ക് വയസ്സാവുമ്പോ മക്കൾ അവരുടെ പിറന്നാൾ ആഘോഷിക്കും. ഷഷ്ടി പൂർത്തി, നവതി ഒക്കെ. ഇവിടെ ഇപ്പൊ അത് രണ്ടും അല്ലല്ലോ”

 

“ഒരു കാമുകൻ കാമുകിയുടെ പിറന്നാള് ആഘോഷിക്കുകയാണെന്ന് വിചാരിച്ചാൽ മതി രേണു”

 

“എന്നാ കേക്ക് വേണ്ട. നമ്മൾ പിറന്നാളിന് മുട്ടയും മീനും ഇറച്ചിയും ഒന്നും കഴിക്കാറില്ല. പിറന്നാള്ക്കാരി പിറന്നാൾദിനത്തിൽ ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങൾക്കും ചില ചിട്ട വട്ടങ്ങളൊക്കെയുണ്ട്”

 

“എന്തൊക്കെയാ വേണ്ടത്”?

 

“രാവിലെ അമ്പലത്തിൽ പോവുക. ഉച്ചക്ക് ചെറിയ ഒരു സദ്യ. അതുമതി”

 

“കേക്ക് വേറൊരു ആവശ്യത്തിനാ. പിറന്നാളിന് സൂര്യ ദിവസമല്ലേ കണക്കാക്കുന്നത്. സൂര്യോദയത്തോട് കൂടി ദിവസം തുടങ്ങുന്നൂന്ന് വിചാരിച്ചാ മതി. അതിനു മുന്നേ കേക്ക് തിന്നാം”

 

“നിന്റെ ആവശ്യം എന്താന്ന് എനിക്കറിയാവുന്നതല്ലേ. അതോണ്ട് ഞാനൊന്നും പറയണില്ല”

 

“വെറുതെ ബത്തേരി വരെയൊന്നു പോയാലോ? എന്തേലൊക്കെ വാങ്ങിയിട്ട് വരാം”

 

“എന്ത് വാങ്ങാനാ? ഒക്കെ ഇവിടെയുണ്ടല്ലോ. മറ്റന്നാള് പോവില്ലേ”?

 

“രേണുവിന് ഗിഫ്റ്റായിട്ട് ഒരു അരഞ്ഞാണം വാങ്ങണം. പിന്നെ ഒരു താലിമാല. യക്ഷിയെ പോലെ തോന്നാൻ ചിലങ്ക പാദസരം. പിന്നെ സദ്യക്കുള്ള ഐറ്റംസ്. അങ്ങനെ ചില അല്ലറ ചില്ലറ സാധനങ്ങൾ”

 

“ഓ.. എന്തിനാ കണ്ണാ വെറുതെ”

 

“പിന്നെന്താ രേണുവിന് ഗിഫ്റ്റായിട്ട് വേണ്ടത്”?

 

“ഇത് മതി ”