റെബേക്ക മാത്തന്റെ ഗർഭം [ജുമൈലത്] 214

 

ഷംസാദ് രേണുവിന്റെ പല പോസിലുമുള്ള ഫോട്ടോസ് എടുക്കുകയാണ്.

 

“ആറ് മണിയായി. ഉച്ചക്കോ കഴിച്ചില്ല. രാത്രി എന്തേലും തട്ടിയിട്ട് പോയാ പോരെ”?

 

“ഞങ്ങക്ക് ഒരു തിരക്കൂല്ല കണ്ണാ”

 

“എന്നാ ഞാൻ പോയി വിളക്ക് വെക്കട്ടെ. നിങ്ങള് ഫോട്ടോ എടുപ്പൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് അങ്ങ് പോരെ”

 

 

കുറെ നേരം കൂടെ കളി തമാശയും ഒക്കെയായി അവരവിടെ ഓരോന്ന് ചെയ്തു. ഞാൻ സന്ധ്യാവന്ദന പരിപാടികൾക്ക് പോന്നു.

 

“സാധനം എങ്ങനെണ്ട്”?

 

“ഇയല്ല ഉണ്ടാക്കിയത് ന്നു മനസിലായി”

 

“കേട്ടോ മിസ്സേ. ഓൻ കയ്യില് കിട്ടിയതൊക്കെ എടുത്തിട്ട് എന്തേലും ഉണ്ടാക്കും. എന്നിട്ട് എവിടേം കേക്കാത്ത ഒരു പേരും പറയും”

 

“എന്നിട്ട് നീ അത് മൂക്കുമുട്ടെ കയറ്റലുണ്ടല്ലോ ജംഷി”

 

“അത് പിന്നെ വിശപ്പല്ലേ ഏന്തേലും തിന്നണ്ടേ”

 

ജംഷി രേണുവിന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു.

 

“സത്യം പറയാലോ മിസ്സേ എലിശ്ശേരി നല്ല രുചിയുണ്ട്”

 

ജംഷി കൈ കൊണ്ട് സൂപ്പർ എന്ന് കാണിച്ചു.

 

“അവൻ എലിശ്ശേരി വെറുതെ കോരിക്കഴിച്ചു നടക്കും രേണു. അത്രക്കിഷ്ടാണ്”

 

“അത് ശെരിയാ കണ്ണാ. ജംഷി സദ്യ എന്ന് പറഞ്ഞാ മരിക്കും”

 

“എന്നാ വിഷുവിനു വന്നൂടായിരുന്നോ”?

 

“സമ്മർ ഇന്റൺഷിപ് ആണേന്നു മിസ്സേ”

 

രേണു പോയി ഒരു കറി പാത്രത്തിൽ എലിശ്ശേരി കൊണ്ടുവന്നു ജംഷിക്കു കൊടുത്തു.

 

“ആ അച്ചാറിലെ സ്പൂൺ എടുത്തോ”

 

“അത് ഓൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ. ഇതൊന്നും വേണ്ട മിസ്സേ”

 

“പോടാ പുല്ലേ. അവന്റെ ഒരു ഫോർമാലിറ്റി. നിന്നെ എനിക്കറിഞ്ഞൂടെ. വേണേങ്കി തിന്നിട്ട് എണീച്ചു പോടാ”