റെബേക്ക മാത്തന്റെ ഗർഭം [ജുമൈലത്] 214

രേണു ഉദ്ധരിച്ച് നിൽക്കുന്ന ലിംഗം ഉള്ളിലേക്ക് തള്ളിക്കയറ്റി എന്റെ നെഞ്ചത്ത് കയറി കിടന്നു. അത് എന്തിലോ ചെന്ന് ഇടിച്ചു നിന്നു. സുഖമുള്ള ഒരു തണുപ്പ് അരയിൽ പടരുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. രേണുവിന്റെ താമരയിലെ തേൻ കിനിഞ്ഞിറങ്ങുന്നതാണ്.

“നല്ല കനണ്ടല്ലോ”

“നീ വെയ്റ്റ് ലിഫ്റ്റ് ചെയ്യുന്നതല്ലേ കണ്ണാ”?

ഞാൻ ഇടതു കൈ മടക്കി തലക്കടിയിൽ വെച്ചു. രേണുവിൻ്റെ പുറം വലത് കൈ കൊണ്ട് തലോടി എൻ്റെ മുഖത്തിന് തൊട്ടു മുകളിൽ നിൽക്കുന്ന ചുണ്ടിൽ ചുംബിച്ചു. മിനിറ്റുകളോളം നീണ്ടുനിന്ന സുദീർഘമായ ചുംബനം. രേണുവിന്റെ കൂടെ യുഗങ്ങളോ മന്വന്തരങ്ങളോ എന്തിന് കാല്പാന്തത്തോളം ജീവിച്ചാൽ പോലും മതിയാവില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു.

“ഒൺലി ഇഫ് ഐ ക്യാൻ വാക് ഇൻ ഏറ്റേണിറ്റി”

ഞാൻ കുറച്ച് ഉറക്കെ പറഞ്ഞു പോയി.

“ എന്താ കണ്ണാ”?

“ഒന്നൂല്ല രേണു. ഞാൻ ഓരോന്ന് ആലോചിക്കുവാരുന്നു”

“ ഇഫ് യു വേർ ടു വാക് ഇൻ ഏറ്റേണിറ്റി, ഐ വാണ്ട്‌ ടു വാക് വിത്ത്‌ യു. ബിസൈഡ് യു. ഒരുപാട് ദൂരം പോവാനുള്ളതല്ലേ. നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് നടക്കാം. അന്ന് പറഞ്ഞപോലെ അത്യാവശ്യം ആയിട്ട് ബ്രഹ്മത്തിൽ ലയിച്ചിട്ട് നിനക്ക് പ്രേത്യേകിച്ച്  കാര്യോന്നൂല്ലല്ലോ. ഒരുപാട് ജന്മങ്ങളിലൂടെ ഒരുമിച്ച് പോവാം. വഴിക്കാഴ്ചകൾ ഒക്കെ കണ്ടാസ്വദിച്ച് പതുക്കെ പോയാ മതി”

“അതത്രേ ഉള്ളൂ രേണു”

ഞാൻ രേണുവിന്റെ മുഖം എന്നിലേക്ക്‌ അടുപ്പിച്ച് താടിയിൽ പതുക്കെ കടിച്ചു.

“പിന്നെണ്ടല്ലോ കണ്ണാ, നീ എന്റെ പുറത്തു തലോടി മുഖം കയ്യിലെടുത്തു മുഖത്ത് മുഴുവൻ ഉമ്മ വെക്കുമ്പോ ഉണ്ടല്ലോ ഐ ഫീൽ സോ സെറെൻ”