രേഖയും മാമനും [Master] 456

കണ്ണെഴുതുകയായിരുന്നു. എങ്കിലും അവള്‍ പഴം എന്ത് ചെയ്തു എന്ന് രാഘവന് മനസ്സിലായില്ല. ഇനി പാവാടയുടെ പോക്കറ്റില്‍ ഇട്ടോ എന്ന് സംശയം തോന്നിയപ്പോള്‍ അവന്‍ വേഗം ചെന്നു നോക്കി. പക്ഷെ പാവാടയ്ക്ക് പോക്കറ്റ് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

“എന്തുവാ നോക്കുന്നെ” കരിയെഴുതുന്നതിനിടെ അവള്‍ ചോദിച്ചു.

“ഒന്നുവില്ല”

“മാമാ, എനിക്ക് പഴം വേണം” രഘു വീണ്ടും ചിണുങ്ങി.

രാഘവന്‍ പുറത്ത് അയയില്‍ ഇട്ടിരുന്ന ഷര്‍ട്ടിന്റെ പോക്കറ്റില്‍ നിന്നും പണമെടുത്ത് അവന് നല്‍കി.

“ഇന്നാ, പോയി മേടിച്ചു തിന്ന്. എന്നിട്ട് പയ്യെ വന്നാ മതി കേട്ടോ. വേണേല്‍ വല്ലോടത്തും പോയി കളിച്ചോ കൊറേ നേരം” പണം കൊടുത്തിട്ട് അവന്‍ പറഞ്ഞു.

“അമ്പലത്തിന്റെ അയ്യത്തു പൊക്കോട്ടെ” രഘു സന്തോഷത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“എവിടേലും പോ”

“കൂയ് കൂയ്. ഞാന്‍ പഴോം മുട്ടായീം വാങ്ങിച്ചു തിന്നുവല്ലോ. നിനക്ക് തരത്തില്ലല്ലോ” പണം കിട്ടിയതോടെ പരിഭവം മറിയ ചെക്കന്‍ ഉത്സാഹത്തോടെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് വേണ്ട. തന്നങ്ങു തിന്നോ” രേഖ അവനെ കോക്രി കാട്ടിയിട്ട് കണ്ണെഴുത്ത് തുടര്‍ന്നു.

ചെക്കന്‍ പുറത്തേക്ക് ഓടിയതോടെ രാഘവന്‍ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. രേഖ കണ്ണെഴുത്ത് മതിയാക്കിയിട്ട് അവനെ നോക്കി.

“സത്യം പറേടീ; ആ പഴം നീയെന്ത് ചെയ്തു” അവളുടെ തുടുത്ത ചുണ്ടുകളിലേക്കും മുഴുത്ത മുലകളിലേക്കും നോക്കി രാഘവന്‍ ചോദിച്ചു.

“തിന്നെന്നു പറഞ്ഞില്ലേ”

“ഇല്ല; നീ തിന്നില്ല”

“തിന്നു”

“ഇല്ല”

“ഇല്ലേല്‍ എന്തിയെ പിന്നെ” രേഖ ചിരിച്ചു. പാന്റീസിന്റെ ഉള്ളില്‍ പൂറിന്റെ വിള്ളലിലേക്ക് തള്ളിക്കയറിയിരുന്ന പഴം അവള്‍ക്ക് നല്ല സുഖം നല്‍കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“നീ എവിടോ പാത്തുവച്ചു” രാഘവന്‍ അവളെ അടിമുടി നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു.

രേഖ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മുന്‍വാതില്‍ക്കലെത്തി റോഡിലേക്ക് നോക്കി. പിന്നെ മെല്ലെ കതകടച്ച് കൊളുത്തിട്ടു.

“മണ്ടനാ മാമന്‍” രേഖ ചിരിച്ചു.

“ഊം?”

“മാമന്റെ മുമ്പീ വച്ചാ ഞാനത് ഒളിപ്പിച്ചത്; എന്നിട്ടും”