രേണുക: ബോബിയുടെ മമ്മി. മോഡലും.[Smitha] 707

മോളൂ, പുന്നാരേ….

തിരക്ക് തിരക്ക് എന്ന് പറയുന്നത് വല്ലാത്ത ക്ളീഷേ ആയി ഇപ്പോൾ, പറയുന്നവർക്കും കേൾക്കുന്നവർക്കും. അത് പറയാനും കേൾക്കാനും ഒന്നുമുള്ളതല്ല, മറിച്ച് അനുഭവിച്ചും തൂങ്ങിയോ മരുന്നടിച്ചോ ലൈഫ് അവസാനിപ്പിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചും മാത്രം അറിയാനുള്ളതാണ് എന്ന പി എസ് സി അല്ലാത്ത ടെസ്റ്റ് പാസായ ദിവസങ്ങളിലൂടെയായിരുന്നു കടന്നുപോയിരുന്നത്. [സെന്റ്റൻസ്ട്രക്ച്ചർ ആർനോൾഡ് ഷ്വസ്നഗറിന്റെ ഭാവാഭിനയത്തെക്കാൾ മോശമായി എന്നറിയാം, ബാക്ക് സ്‌പേസ്‌ പ്രസ് ചെയ്ത് തിരുത്തി എഴുതാൻ സമയമില്ല ]

പിന്നെ ടീസർ….

അത് പെണ്ണിന്റെ ഡി എൻ എയിൽ അങ്ങനെ ഉറഞ്ഞു കിടക്കുന്നതല്ലേ? അത് ആയുധമായും ആഹ്ലാദമായും മാറുന്ന അവസരങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടില്ലേ? കഥകളിയുടെ ചരിത്രത്തിനപ്പുറത്ത് ആണ് ടീസറിന്റെ സ്ഥാനം. പെണ്ണിന്റെ ഗറില്ലാ വാർഫെയർ. എനിമി ഫ്രെൻറ്റിയറിൽ സംഹാരശേഷിയറിയിക്കാൻ അവൾ നടത്തുന്ന ആണവോർജ്ജം….

ഇല്ല മോളൂ,എഴുത്ത് ഇല്ലായിരുന്നു. “സൂര്യൻ” അവസാന അദ്ധ്യായം എഴുതിക്കഴിഞ്ഞ് മറ്റൊന്നും എഴുതിയില്ല, ഇതല്ലാതെ. പെന്റിങ് ആയതൊക്കെ ആവശ്യപ്പെടാൻ തുടങ്ങി. ഇനി അതിനു വേണ്ടി ലാപ്പിനു മുമ്പിലിരിക്കണം.

ഇല്ല, വിഷമമോ? നിന്നോടോ? അതിനു ചാകണം ഞാൻ. സ്വതവേ ഒരു “ഈഗോയിസ്റ്റ്” ആയ എനിക്ക് സീറോ ഈഗോ ഉള്ള ഒരാൾ നീ മാത്രമാണ് എന്ന് നിനക്ക് അറിയാം.

പിന്നെ സതീഷിനെയും റംലയെയും വായിച്ചു.

അതിനെ കുറിച്ച് വാളിൽ ഉണ്ട്….

ഇഷ്ടത്തോടെ,
സ്നേഹത്തോടെ,
ഒരുപാട് അസൂയയോടെ….

സ്മിത.