രേണുക: ബോബിയുടെ മമ്മി. മോഡലും.[Smitha] 708

“അറിയാതെ മേത്തൊക്കെ മുട്ടുന്നത് കുഴപ്പമില്ലടാ. പക്ഷെ ചിലനേരത്ത് ചിലവന്മാരുടെ പിടുത്തമാണ് സഹിക്കാൻ വയ്യാത്തത്,”

“ങ്ങുഹേ?”

ബോബി അദ്‌ഭുതപ്പെട്ടു.

“മമ്മീടെ മൊലയ്ക്ക് പിടിച്ചെന്നോ ആര് എപ്പോൾ?”

അരയിലെ മുഴപ്പിൽ രണ്ടുമൂന്ന് പ്രാവശ്യം പിടിച്ച് ഞെക്കിക്കൊണ്ടാണ് അവൻ അത് ചോദിച്ചത്.

“അതെന്താ? എന്റെ മൊലയെന്നാ പിടിക്കാൻ കൊള്ളില്ലേ?”

“എന്റെ പൊന്നോ!”

ബോബി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തലയിൽ കൈ വെച്ചു.

“ഞാനൊന്നും ചോദിച്ചില്ലേ! പറ മമ്മി!”

“എന്റെ ബോബി പുറത്ത് ഒക്കെ പോകുമ്പോൾ പാർട്ടീൽ, തീയേറ്ററിൽ വല്ല പെരുന്നാളിനോ ഉത്സവത്തിനോ ഒക്കെ പോകുമ്പോൾ അറിയാത്തപോലെ ഒരു പിടുത്തം ഉണ്ട്. ചില മൈരുകളുടെ. അൽപ്പമൊക്കെ ജീവിക്കാൻ ചുറ്റുപാടുള്ളത് നന്നായി. അല്ലെങ്കിൽ ബസിലൊക്കെ യാത്ര ചെയ്യേണ്ടി വന്നേനെ. അങ്ങനെയാണേൽ എന്റെ മൊല രണ്ടും ബാക്കിയുണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല!”
ബോബി വീണ്ടും ചിരിച്ചു.

“സാരിയഴിക്ക് മമ്മി,”

അവൻ ശബ്ദം താഴ്ത്തി മന്ത്രിക്കുന്നത് പോലെ പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ രേണുകയുടെ കണ്ണുകളിലായിരുന്നു അവന്റെ നോട്ടം.

“നീ കരുതുന്നത് പോലെ അത്ര കാണാൻ കൊള്ളാവുന്നതൊന്നുമല്ല എന്റെ തുട,”

സാരിക്കുത്തഴിച്ചുകൊണ്ട് രേണുക പറഞ്ഞു.

“ആവശ്യത്തിൽ കൂടുതൽ വണ്ണമാ…പ്രത്യേകിച്ചും മുട്ടിനു മേലേക്ക്..നടക്കുമ്പോൾ ഒക്കെ വണ്ണം കാരണം ഉരയും…”

അവന്റെ വിസ്മിത നയനങ്ങൾക്ക് മുമ്പിൽ സാരി പതിയെ പതിയെ അഴിഞ്ഞഴിഞ്ഞ് വന്നു. നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ സാരി പൂർണ്ണമായും അഴിഞ്ഞ് അവളുടെ കൈയിൽ വന്നു. അവളത് അവന്റെ ബെഡിലേക്കിട്ടു.

അവൾ ചുവന്ന ബ്രായിൽ, കറുത്ത അരപ്പാവാടയിൽ അവന്റെ മുമ്പിൽ നിന്നു. കറുത്ത പാവാടയ്ക്ക് താഴെ അവളുടെ തടിച്ചു മാദകമായ തുടകൾ അവനെ വിലോഭിപ്പിച്ചു നിന്നു.