രേണുകയും മക്കളും [Smitha] 779

“ഈ ചെറുക്കന്‍ എന്തിനാ മുറി അകത്ത് നിന്നും കുറ്റി ഇടുന്നത്?”

വിനായകന്‍റെ മുറിയുടെ മുമ്പിലെത്തി രേണുക സ്വയം ചോദിച്ചു.

“വിനു, വിനു…”

അവള്‍ ആകാക്ഷയോടെ, കതകില്‍ മുട്ടിക്കൊണ്ട് വിളിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും ശക്തിയായ ഇടിമിന്നലിന്റെ തീവ്രപ്രകാശം അവിടെ പരന്നു.

ആകാംക്ഷ മൂലം രേണുകയുടെ വലിയ മുലകള്‍ നേര്‍ത്ത നൈറ്റിക്കുള്ളില്‍ ശക്തിയായി പൊങ്ങി ഉയര്‍ന്നു.

“അമ്മെ…”

അകത്ത് നിന്നും വിനായകന്‍റെ ശബ്ദം അവര്‍ കേട്ടു.

“ഇങ്ങ് എഴുന്നേറ്റ് വാ കുട്ടാ…”

രേണുക വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

“ആ മുറിയില്‍ ചോര്‍ച്ചയുണ്ട്…നനഞ്ഞില്ലേ നീ…?”

അപ്പോഴേക്കും ജനല്‍ തുറക്കപ്പെട്ടു. വിനായകന്‍റെ മുഖം അവര്‍ കണ്ടു.

“നീയന്നാ ജനല്‍ തുറന്നെ? കതക് തുറക്ക്…”

“പുറത്തെ അയയില്‍… വരാന്തേലെ അയയില്‍ എന്‍റെ ഷഡ്ഢിയും നിക്കറും ഉണ്ട്..അതിങ്ങ്‌ എടുത്ത് താ…ഞാന്‍ ഒന്നും ഇടാണ്ടാ കെടന്നേ…ഇവിടെ അയ ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ…”

അത് കേട്ട് രേണുകയും മാളവികയും ചിരിച്ചു.

“അയയെല്ലാം കാറ്റ് പൊട്ടിച്ചു എങ്ങാണ്ടോ കൊണ്ടുപോയി..”

പുറത്തേക്ക് നോക്കി രേണുക പറഞ്ഞു.

“മാളൂ പോയി നമ്മടെ റൂമീന്നു ഒരു തോര്‍ത്ത് എടുത്തോണ്ട് വാ…ചെറുക്കന്‍ അകത്ത് ബര്‍ത്ത് ഡേ സ്യൂട്ടില്‍ ആണ്…”

മാളവിക മിന്നലും ഇടിമുഴക്കവും പേടിച്ച് പോകണോ വേണ്ടയോ എന്ന് സംശയിച്ചു നിന്നു.

“ഒരു തോര്‍ത്ത് പോലും അകത്ത് ഇല്ലേടാ?”

“അതൊക്കെ നനഞ്ഞ് അമ്മെ,”

അവന്‍ പറഞ്ഞു.

“എടീ നിന്നോടല്ലേ പറഞ്ഞെ ഒരു തോര്‍ത്ത് എടുത്തോണ്ട് വരാന്‍!”

രേണുക മാളവികയുടെ നേരെ നോക്കി വീണ്ടും ഒച്ചയിട്ടു.

“ആ ശരി…”

മാളവിക അകത്തേക്ക് കുതിച്ചു.

അപ്പോഴേക്കും അതിഭയങ്കരമായി ഇടിമുഴങ്ങി, വിനായകന്‍ ഇരുട്ടിന്‍റെ മറ പറ്റി കതക് തുറന്ന് രേണുകയുടെ മുമ്പില്‍ വന്നു.

മാളവിക അപ്പോഴേക്കും അകത്ത് നിന്നും ഒരു തോര്‍ത്ത് എടുത്തുകൊണ്ട് അങ്ങോട്ട്‌ വന്നു.

“ഇതാണോ കൊണ്ടന്നെ? എടീ വലുത് ഇല്ലാരുന്നോ? ഇതവന് എത്തുമോ പെണ്ണെ?”

അവനത് വാങ്ങി ഉടുക്കുന്നതിന് പകരം നനഞ്ഞ തലമുടി തുവര്‍ത്തി.

അപ്പോഴേക്കും വീണ്ടും മിന്നലുണ്ടായി. രണ്ട് സ്ത്രീകളുടേയും കണ്ണുകള്‍ വിനായകന്‍റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് പാളി അപ്പോള്‍. മിന്നല്‍ വെളിച്ചത്തില്‍ തടിച്ച മാംസപേശികള്‍ നിറഞ്ഞ തുടകള്‍ക്കിടയില്‍ നീണ്ടു തടിച്ചു തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന അവന്‍റെ കുണ്ണ അവരിരുവരും കണ്ടു. അതറിയാതെ അവന്‍ തലമുടി തുവര്‍ത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു.