രേണുകയും മക്കളും [Smitha] 779

“ഈശ്വരാ! വിനു എന്‍റെ പൊന്നേ, എന്തൊരു കട്ടിയാ…! എന്തൊരു വണ്ണമാ! എന്ത് നേട്ടമാ!”

പിന്നെ അവള്‍ ചുണ്ടുകള്‍ അവന്‍റെ കാതോടടുപ്പിച്ചു.

“എന്‍റെതില്‍ ഇത് ഫിറ്റ് ആവില്ല കുട്ടാ…”

അവള്‍ മന്ത്രിച്ചു. രണ്ടു പാട്ടുകള്‍ തീരുവോളവും, നൃത്തച്ചുവടുകള്‍ വെക്കുന്നതിനിടയില്‍ അവള്‍ അവന്‍റെ കുണ്ണ തഴുകി തലോടി ലാളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അവന്‍ അവളുടെ പാവാടയ്ക്കകത്ത് കൂടി കൈയ്യിട്ട് അവളുടെ ഉറച്ച് തള്ളിയുരുണ്ട നിതംബത്തില്‍ ഞെക്കിയുടച്ചപ്പോള്‍ അവള്‍ നിലച്ച ശ്വാസത്തോടെ അവന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ നിന്ന് അവന്‍റെ വിരലുകള്‍ അവളുടെ കടിച്ച് തുടങ്ങിയ കൂതിയില്‍ തുളഞ്ഞു കയറാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ അവള്‍ സീല്‍ക്കാരമിട്ടു. പാട്ടിന്‍റെ താളം മുറുകിയ വേളയില്‍, അവന്‍റെ വിരലുകള്‍ പാന്‍റ്റിയ്ക്കകത്ത് കൂടി പൂറിലെ കൊഴുത്ത് ചൂട് പിടിച്ച പൂറിലേക്ക് ഉരഞ്ഞു കയറിയപ്പോള്‍ അവള്‍ സുഖംകൊണ്ട് നിലവിളിച്ചു.

പിന്നെ അവള്‍ അമ്മയെ നോക്കി. അടുത്തേക്ക് വരാന്‍ കണ്ണുകള്‍കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു. രേണുക അടുത്ത് വന്നു. മൂവരും ആലിംഗനത്തില്‍ അമര്‍ന്ന് പാട്ടുകളുടെ താളത്തിനു ചുവടുകള്‍ വെച്ചു. ഭയമോ ലജ്ജയോ ഏതുമില്ലാതെ ശരീരം കൊണ്ടും തഴുകല്‍ കൊണ്ടും മര്‍ദനം കൊണ്ടും അവര്‍ സംസാരിച്ചു. നാവുകൊണ്ട് ആരുമൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. ശരീര ചലനങ്ങളും ചുണ്ടുകളും കൈകളും നാവുകളായി. ഭാഷ നിഷിദ്ധ ആഗ്രഹത്തിന്റെ ചിറകുകളായി…. പിന്നെ തളര്‍ന്ന്, വീഞ്ഞിന്‍റെ ലഹരിയില്‍ അവര്‍ കിടക്കയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു. ബോധംകെട്ടുറങ്ങി. തങ്ങള്‍ മൂവരും ശരീരങ്ങള്‍കൊണ്ട് സ്നേഹിക്കുന്ന നാളെയെ സ്വപ്നം കണ്ട് അവരുറങ്ങി.

“കുട്ടാ…”

പിറ്റേ ദിവസം, തടാകക്കരയില്‍, ഒരുമിച്ചിരിക്കവേ രേണുക മകനോട് ചോദിച്ചു.

“മാളു വെര്‍ജിന്‍ ആണ്, നെനക്കത് അറിയാമോ?”

മാളവിക അപ്പോള്‍ അവര്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ അല്‍പ്പം ദൂരെയായി നീന്തിത്തുടിക്കുകയായിരുന്നു.

“അമ്മെ..എനിക്ക്…എനിക്കറിയാം…റോങ്ങ് ആണ്…ബട്ട്…എനിക്ക് പറ്റില്ല..അമ്മ വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞാലല്ലാതെ…”

അവന്‍ അവളെ നോക്കി. അവള്‍ എന്താണ് ചിന്തിക്കുന്നത് എന്ന് അവന്‍ അറിയാന്‍ ശ്രമിച്ചു.

“എനിക്ക് തടയണം എന്നുണ്ട് മുത്തെ…പക്ഷെ…”

“പക്ഷെ എന്താ അമ്മെ?”

“മാളുവിനു അത് വിഷമമാകും..അവളെന്തെലും കടും കൈ ചെയ്യും..അത്രേം..അത്രേം ഇഷ്ടമാണ് അവള്‍ക്ക് നിന്നെ…”

“അമ്മയ്ക്കും എന്നെ…എന്നെ ഇഷ്ടമല്ലേ എന്‍റെ അമ്മെ?”

“മോനെ ഞാന്‍…”

അവള്‍ അവനില്‍ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റി. അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ തുടയ്ക്കുന്നത് അവന്‍ കണ്ടു.