രേണുകയും മക്കളും [Smitha] 779

“അമ്മെ! എന്തായിത്?”

“മാളു വിഷമിക്കുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല…”

“ഒരിക്കലും..ഒരിക്കലും ഞാന്‍ ചേച്ചിയെ വിഷമിപ്പിക്കില്ല…”

“എനിക്കറിയാം അത്..നീ അവളെ വിഷമിപ്പിക്കില്ല എന്ന്…”

അവള്‍ അവന്‍റെ തുടയില്‍ കൈ വെച്ചു.

“അമ്മയ്ക്ക് എതിര്‍പ്പ് ഇല്ലേ…ഞാനും ചേച്ചീം…യൂ നോ…ഇന്നലെ ചെയ്ത പോലെ..ഒക്കെ ചെയ്യാന്‍..അതിനേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ ഒക്കെ..അമ്മയ്ക്ക് അറിയില്ലേ..അതൊക്കെ ചെയ്യാന്‍…? അമ്മയ്ക്ക് സമ്മതമാണോ?”

“ഹ്മം…”

അവള്‍ മൂളി. അപ്പോള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ അവന്‍റെ കണ്ണുകളോട് കോര്‍ത്തിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ ചുവക്കുകയും മാറിടം ഉയരുകയും ചെയ്യുന്നത് അവന്‍ കണ്ടു.

“ചേച്ചീനെ ഞാന്‍ കെട്ടട്ടെ അമ്മെ?”

“അയ്യോ മുത്തെ..അത് വേണ്ട…”

അവള്‍ ഭയപ്പെട്ടു പറഞ്ഞു.

പിന്നെ അവന്‍റെ മുഖത്ത് നോക്കി അവള്‍ പറഞ്ഞു:

“ആം, കെട്ടിക്കോ…”

“അമ്മേം കൂടി..എന്‍റെ …യൂ നോ…”

“ഞാന്‍ നിന്‍റെ അമ്മയാ…”

“പക്ഷെ എനിക്ക് രണ്ട് പേരേം ഒരുപോലെ വേണം.ചെച്ചീനേം..അമ്മേനേം…അത്രേം ഇഷ്ടമാ രണ്ടാളേം…വേറെ ആരേം..നേര്..ആരേം..ലോകത്ത് ആരേം…എനിക്ക് വേണ്ട..എന്നെ അമ്മക്ക് ഇഷ്ടമല്ലേ?”

അവന്‍ ചോദിച്ചു. എന്നിട്ട് കൈകളില്‍ അവളുടെ മുഖം കോരിയെടുത്ത് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. ചുണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകളോട് അടുപ്പിച്ച് അവന്‍ ചോദിച്ചു.

“നിനക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമല്ലെടീ?”

“യെസ്! യെസ് ! യെസ് !! എന്‍റെ മോനൂ..മുത്തെ …”

അവള്‍ ഉച്ചത്തില്‍ ആണത് പറഞ്ഞത്. അടുത്ത നിമിഷം അവന്‍റെ വിറയ്ക്കുന്ന ചൂടുള്ള ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ അധരത്തില്‍ അമര്‍ന്നു. അതൊരു ദീര്‍ഘചുംബനമായി. ചുണ്ടുകള്‍, നാവുകള്‍, ഉമിനീര്‍, ശ്വാസം…എല്ലാം ഒന്നായി.

വിനു അമ്മയെ ചുംബിക്കുന്നു! തടാകത്തില്‍ നീന്തിക്കൊണ്ടിരിക്കവേ മാളവിക തടാകക്കരയില്‍ വിനായകനും രേണുകയും ചെയ്യുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ട് സ്വയം പറഞ്ഞു. അവള്‍ വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകളോടെ പുഞ്ചിരിയോടെ അത് നോക്കി നിന്നു. ചുംബനം അവസാനിപ്പിച്ച് അവര്‍ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി കിതയ്ക്കുന്നത് മാളവിക കണ്ടു. ഈശ്വരാ! എന്തൊരു തീവ്രമായ ചുംബനം! അതിനര്‍ത്ഥം? ഞാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് പോലെ അമ്മയും വിനുവിനെ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നു എന്നല്ലേ? യെസ്! അതിന് ആ ഒരു അര്‍ഥം മാത്രമേയുള്ളൂ!

“വാ അമ്മെ, ചേച്ചീടെ അടുത്തേക്ക് പോകാം,”

വിനായകന്‍ രേണുകയോട് പറയുന്നത് അവള്‍ കേട്ടു.

“ഇല്ല, മുത്തെ!:

രേണുക ചിരിച്ചു.

“പിന്നെയാകട്ടെ…മോന്‍ പോയി ചേച്ചീടെ കൂടെ നീന്ത്…അതൊക്കെ ഊരിവെച്ചിട്ടു പോടാ…”