രേണുകയും മക്കളും [Smitha] 779

അവന്‍ ചിരിച്ചു. പിന്നെ അവളെ വെള്ളത്തില്‍ നിന്നും പൊക്കിയെടുത്തു.

“ഇനി ഞാനെങ്ങും തൊടില്ല…അയ്യോ, എന്നാ വലിപ്പമാ! പേടിയാകും!”

“ചേച്ചി എങ്ങനാടീ നിന്‍റെ മൊല ഇത്രേം സൂപ്പര്‍ ഭംഗിയുള്ളതായത്?

മുഖം അവളുടെ മുലകള്‍ക്ക് നേരെ താഴ്ത്തി അവന്‍ ചോദിച്ചു.

“ആണോ?”

സൂര്യനുദിച്ചാലെന്നപോലെ അവളുടെ മുഖമപ്പോള്‍ പ്രകാശിച്ചു. അവള്‍ കത്തിജ്വലിക്കുന്ന മിഴികളോടെ അവന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. അവന്‍ വീണ്ടും മുഖം അവളുടെ മുഖത്തോട് അടുപ്പിച്ചു.

“ചേച്ചീ…”

അവന്‍ മന്ത്രിക്കുന്നത് പോലെ ചൂടുള്ള സ്വരത്തില്‍ വിളിച്ചു.

“എന്താടാ…”

അവളുടെയും സ്വരമപ്പോള്‍ വിറച്ചിരുന്നു.

“നമുക്ക് കല്യാണം കഴിച്ചാലോ? ഭാര്യയും ഭര്‍ത്താവുമായാലോ? കുറെ കുഞ്ഞുങ്ങടെ അച്ഛനും അമ്മയുമായാലോ?”

“നെനക്ക് വട്ടാണോ വിനു…”

അങ്ങനെ ചോദിച്ചെങ്കിലും അവളുടെ മുഖം നാണം കൊണ്ട് ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു. സ്വരം കാമച്ചൂടില്‍ പൊള്ളിയുരുകിയിരുന്നു.

നിനക്കറിയില്ല എന്‍റെ ചക്കരെ, അവള്‍ സ്വയം പറഞ്ഞു, ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ച ഒരേയൊരു പുരുഷന്‍ നീയാണെന്ന്… നിനക്ക് വേണ്ടി, നിനക്ക് വേണ്ടി മാത്രമാണ് ഞാന്‍ ആണുങ്ങള്‍ തൊടാത്ത പെണ്ണായി കാത്തിരുന്നത്… നിന്നെ മാത്രമേ എനിക്ക് സ്വപ്നം കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞുള്ളു… “കാതറിനെപ്പോലെയുള്ള സുന്ദരിക്കുട്ടികള്‍ വീണ്ടും വന്നാല്‍…?”

അവനിലേക്ക് മുഖമടുപ്പിച്ച് അവള്‍ മന്ത്രിച്ചു.

“അവരോടു സെക്സ് ചെയ്യാന്‍ മാത്രമേ തോന്നിയിട്ടുള്ളൂ…”

അവന്‍ പറഞ്ഞു.

“സ്വന്തമാക്കാന്‍, എന്‍റെ മാത്രമാക്കാന്‍, കല്യാണം കഴിക്കാന്‍ ഒരിക്കലും തോന്നിയിട്ടില്ല…അങ്ങനെ തോന്നുന്നത് നിന്നെ…നിങ്ങളെ…”

അവന്‍ നിര്‍ത്തി.

“സത്യം?”

“സത്യം…”

“എങ്കില്‍ ചോദിച്ചതിനു ഉത്തരം പറഞ്ഞില്ല…”

ഉത്തരമായി അവള്‍ അവന്‍റെ ദൃഡമായ വിരിമാറില്‍ മുഖം പൂഴ്ത്തി. ***********************************************

“ഞാന്‍ പുറത്ത് ഹാമക്കില്‍ ആണ് ഇന്നുറങ്ങുന്നത്…”

രേണുക പറഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ രാത്രി പത്താകാന്‍ പോവുകയായിരുന്നു.

“എന്താ? അതെന്നാ?”

മാളവിക തിരക്കി.

“അകത്ത് ചൂട് പോലെ തോന്നുന്നു… പുറത്ത് നല്ല ഫ്രെഷ് എയറല്ലേ?”

അവള്‍ പുറത്തേക്ക പോകാന്‍ മുമ്പോട്ട്‌ തിരിഞ്ഞു.

“വിനൂം നീയും ഇവിടെ കിടന്നോ…”

മാളവികയ്ക്ക്‌ കാര്യം മനസ്സിലായി. വിനായകനുമായി താന്‍ രാത്രി മുഴുവന്‍ പ്രണയിക്കുന്നതിന് അമ്മ അനുവാദം തരികയാണ്! അനുവാദം മാത്രമല്ല അനുഗ്രഹവും! അമ്മ ഒന്നും ഒളിക്കുന്നില്ല. തന്‍റെ അഭിലാഷം, തനിക്ക് വിനുവിനോടുള്ള പ്രണയം എത്ര തീവ്രമാണ് എന്ന് അമ്മ തിരിച്ചറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു. എന്‍റെ അമ്മെ… എന്തുകൊണ്ടോ മാളവികയുടെ കണ്ണുകള്‍ ഈറനണിഞ്ഞു.