രേവതി [Akhil George] 2292

ഞാൻ: കുഴപ്പമില്ല ശോഭ. ഞാൻ വിളിക്കാം, അപ്പോള് വന്നാൽ മതി.

ശോഭ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. രേവതി മുൻ വാതിൽ അടച്ച് കുറ്റി ഇട്ടു തിരിഞ്ഞ് എന്നെ നോക്കി. ഞാൻ ഒന്ന് ധീർഘശ്വാസം വലിച്ചു.

ഞാൻ: എല്ലാം കൊളം ആയേനെ. അവള് വേറെ വല്ലതും വിചാരിച്ചോ ആവോ

രേവതി: എന്ത് പറ്റി അങ്ങനെ ഒക്കെ. ?

ഞാൻ: എൻ്റെ പൊന്നു മണ്ടി, ഞാൻ ഇവിടെ ഫാമിലിയും ആയി കഴിയുക അല്ലെ. അപ്പോള് അവര് നാട്ടിൽ ഉള്ളപ്പോൾ വേറെ ആരെലെം വിളിച്ചു കയറ്റി എന്ന് കരുതില്ലേ?

രേവതി: അങ്ങനെ ആണോ.

ഞാൻ: ഹും. ചായ ഇട്ടോ മാഡം. ?

രേവതി: ഹ. ഇപ്പൊ തരാം.

ഞാൻ ഡോര് തുറന്നു സിറ്റ് ഔട്ടിൽ കിടന്ന ന്യൂസ് പേപ്പറും എടുത്ത് ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ വന്നു ഇരുന്നു. അല്പ സമയത്തിനുള്ളിൽ രേവതി രണ്ടു ഗ്ലാസ് ചായയും ആയി എൻ്റെ അടുത്ത് വന്നു ഇരുന്നു. ഞാൻ അവളെ അടിമുടി നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

രേവതി: എന്താ മനുഷ്യ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ. ഇത് അത്ര ശരിയല്ലട്ടോ.

ഞാൻ: നീ ഇന്ന് രാവിലെ എങ്കിലും ഒന്ന് കണ്ണാടിയിൽ നോക്കണം ആയിരുന്നു എൻ്റെ രേവതി. നിൻ്റെ 🖤 ബ്ലാക്ക് കളർ ഇന്നേഴ്‌സ് എല്ലാം ഒരു ഡിസൈൻ പോലും വിടാതെ പുറത്ത് കാണുന്നുണ്ട്. (വെറുതെ മനുഷ്യൻ്റെ കൺട്രോൾ കളയാൻ – ഞാൻ ഒന്ന് പിറുപിറുത്തു)

അവള് സ്വയം ഒന്ന് നോക്കി, വേഗം കൈ കൊണ്ട് മുലയുടെ മുകളിൽ പൊതിഞ്ഞു വെച്ചു, മെല്ലെ എഴുന്നേല്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. ഞാൻ അവളെ പിടിച്ചു ആ കസേരയിൽ തന്നെ ഇരുത്തി.

ഞാൻ: സരല്യടി. വല്യ ബോർ ഒന്നും ഇല്ല. താൻ ആദ്യം ചായ കുടിച്ചു തീർക്ക്.