രേവതി മിസ്സ് [ഏലിയൊ ജോർഡി] 974

“എങ്ങോട്ടാ ഈ തള്ളിപ്പിടിച്ച്…?” അവൾ ക്ഷുഭിത ഭാവത്തോടെ അവനെ നോക്കി. ക്ലാസിലെ മറ്റ് വിദ്യാർത്ഥികളെല്ലാം ശ്വാസമടക്കിപ്പിടിച്ച് ഇരിക്കുകയാണ്. “തോന്നുമ്പോൾ വരാൻ ഇത് സത്രമൊന്നുമല്ല. ഇവിടെ ഒരു ടൈമിങ്ങൊക്കെയുണ്ട്. താല്പര്യമുള്ളവർ മാത്രം പഠിച്ചാൽ മതി. നിന്നെയൊന്നും പഠിപ്പിച്ച് പാസ്സാക്കിക്കൊള്ളാമെന്ന് എനിക്ക് നേർച്ചയൊന്നുമില്ല. മര്യാദയ്ക്ക് പുറത്ത് നിന്നോ!” അഭിഷേകിന്റെ മുഖം വിളറി വെളുത്തു.

ക്ലാസ് മുറിയിൽ ഒരുതരം നിശബ്ദത തളംകെട്ടി നിന്നു. ഫസ്റ്റ് ഹവർ കഴിഞ്ഞ് അവള് ക്ലാസിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി പോവുമ്പോൾ അഭിഷേക് പുറത്ത് തന്നെ നിൽക്കുകയായിരുന്നു. അവനെ മൈൻഡ് പോലും ചെയ്യാതെ അവൾ നടന്നു നീങ്ങി. എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ വച്ച് തന്നെ അപമാനിച്ചതിനുള്ള അമർഷം ഇരച്ചു വന്നെങ്കിലും അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ പിന്നാമ്പുറത്തേക്കാണ് പോയത്. ചവിട്ടടിയുടെ താളത്തിനൊത്ത് ഇളകിയാടുന്ന അവളുടെ കുണ്ടിയിൽ നിന്നും അവൻ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി നിന്നു.

അടുത്ത ദിവസം ലാബിൽ വെച്ചായിരുന്നു ക്ലാസ്. രേവതിയുടെ സാധാരണ ക്ലാസ് മുറിയുടെ കർക്കശ സ്വഭാവം ലാബിൽ പലപ്പോഴും ഇരട്ടിയാണ്. ഓരോ മൈക്രോസ്കോപ്പും സ്ലൈഡുകളും വളരെ സൂക്ഷ്മതയോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യേണ്ടതുണ്ടെന്ന് അവർക്ക് നിർബന്ധമായിരുന്നു. ‘പാരമേസിയത്തിന്റെ ഘടന’ ആയിരുന്നു അന്നത്തെ പഠന വിഷയം.

ലാബിൽ കയറിയപ്പോൾ മുതൽ അഭിഷേകിനു ഒരുതരം പിരിമുറുക്കമുണ്ടായിരുന്നു. ഓരോ ബെഞ്ചിലും രണ്ട് പേർ വീതം. മൈക്രോസ്കോപ്പും സ്ലൈഡുകളും ലാബ് അസിസ്റ്റന്റ് നേരത്തെ തന്നെ ക്രമീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. രേവതി ക്ലാസിലെത്തി, ആദ്യം ശ്രദ്ധിച്ചത് ഓരോ വിദ്യാർത്ഥിയും ഉപകരണങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന രീതിയാണ്.