പിന്നെ ഒരു പണിയുള്ളത് ഇന്ന് ക്രിസ്തുമസ് ആയത് കൊണ്ട് ഇവിടെ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ അനക്കം വപ്പിക്കണം എന്നുള്ളതാണ്. ക്രിസ്തുമസ് ആയിട്ട് എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ പരുപാടി ഇല്ലെങ്കിൽ ഇഷാനിക്ക് ചിലപ്പോൾ ബോറിങ് ആയി തോന്നിയാലോ എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു.. ആദ്യം തന്നെ ഒരു കേക്ക് വാങ്ങി. വേറെ അലങ്കാരങ്ങൾ ഒന്നും വാങ്ങിയില്ല. ചുമ്മ കുറച്ചു ബലൂൺ വാങ്ങി വെറുതെ വീർപ്പിച്ചു അവിടെ എല്ലാം പറത്തി ഇട്ടു.. ഇപ്പോൾ മുറിയിൽ എവിടെ നോക്കിയാലും അവിടെ ഇവിടെ ആയിട്ട് കളർഫുൾ ആയ ബലൂണുകൾ പറന്നു നടക്കുന്നത് കാണാം. ഇഷാനിക്ക് ഒരു ശോകം അന്തരീക്ഷം തോന്നുകയുമില്ല..
രാവിലത്തെ ഫുഡ് കഴിഞ്ഞു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് ഇഷാനിക്ക് ചെറിയൊരു അസ്വസ്ഥത. അത് അർജുനോട് പറയാനാണേൽ അതിലും അസ്വസ്ഥത. കുറച്ചു നേരം അവൾ കടിച്ചു പിടിച്ചു ഇരുന്നു.. അർജുന്റെ സഹായം ഇല്ലാതെ എണീക്കാൻ അവൾ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും കാലിന് നല്ല വേദന ഉള്ളത് കൊണ്ട് അത് നടക്കില്ല എന്ന് ബോധ്യമായി. ഇനിയിപ്പോ അവനോട് പറയുക തന്നെ. ബാത്റൂമിൽ പോകുന്നത് അത്ര മോശം കാര്യം അല്ലല്ലോ..? എല്ലാവരും ചെയ്യുന്നത് അല്ലേ. ഇന്നലെയും പോയിട്ടില്ല. ഇനി പോയില്ലേൽ ഇഷാനിക്ക് ചിലപ്പോ യൂറിൻ നിയന്തിച്ചു വയ്ക്കാൻ പറ്റില്ല എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ അവൾ ഒരു വൈക്ലഭ്യത്തോടെ ആ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു.
‘എനിക്കൊന്ന് ബാത്റൂമിൽ പോകണമായിരുന്നു..’
അവൾ മെല്ലെ പറഞ്ഞു
അർജുൻ അത് കേട്ട് തലയാട്ടുക മാത്രം ചെയ്തു. അവൻ ലാപ്പിൽ എന്തോ കാര്യമായി ചെക്ക് ചെയ്യുകയാണ്. താൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് തലയാട്ടുക മാത്രമാണ് അവൻ ചെയ്തത്. പൊക്കോളാൻ ഒരു അനുവാദം. അതിന് അനുവാദം മാത്രം പോരെടാ പൊട്ടാ, നിന്റെ ഹെല്പ് കൂടി വേണം… അവൾ മനസ്സിൽ അവനെ രണ്ട് ചീത്ത പറഞ്ഞു
പെട്ടന്നാണ് ലാപ്പിലെ കാര്യത്തിൽ നിന്ന് അർജുൻ അവൾ പറഞ്ഞത് ഒന്ന് കൂടി മനസ്സിൽ കൊണ്ട് വന്നത്. അവൻ ലാപ്പിൽ നിന്ന് തല ഉയർത്തി അമളി പറ്റിയ ഭാവത്തിൽ അവളെ നോക്കി
‘അയ്യോ.. ഞാൻ പെട്ടന്ന് ഓർത്തില്ല..’
ഞാൻ ചമ്മിയ മുഖത്തോടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അവൾ എന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ട് മെല്ലെ നടക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ അത് നടപ്പാകുന്ന കേസ് അല്ലെന്ന് അവൾക്കും എനിക്കും മനസിലായി. ഞാൻ പതിയെ അവളെ പൊക്കി എന്റെ കൈകളിൽ എടുത്തു ബാത്റൂമിലേക്ക് നടന്നു. ബാത്റൂമിന് ഉള്ളിൽ അവളെ നിർത്തി ഞാൻ പുറത്ത് ഇറങ്ങി പുറത്ത് നിന്നും ലോക്ക് ആക്കി. അകത്തു നിന്ന് ലോക്ക് ആക്കാൻ അവൾ പിന്നെയും കുറച്ചു കൂടി ഏന്തി വലിയണ്ട എന്ന് കരുതി. ഒരു രണ്ട് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അകത്തു നിന്നും അവൾ എന്നെ വിളിച്ചു
സഹോ… സൂപ്പർ ഒന്നും പറയാനില്ല.. സ്നേഹം മാത്രം… അത്രക്കും മനസ് നിറഞ്ഞു… ❤️❤️❤️❤️
തുടരൂ സഹോ…. ❤️❤️❤️❤️
കഥ വായിക്കുമ്പോൾ അതിലെ കതപാത്രങ്ങളെ മനസ്സിൽ സങ്കല്പിച്ചു വായിച്ചു നോക്കണം. ഓരോ വരികളും ഓരോ സീ പോലെ… നിങ്ങൾ അസാധ്യ എഴുത്തുകാരൻ ആണ് ബ്രോ.
Suuuper
അടുത്ത പാർട്ട് വേഗം വരുമൊ
കുറച്ചു ടൈം പിടിക്കും പേജ് ഉള്ളത് കൊണ്ട്. എന്റെ മാക്സിമം ശ്രമിക്കാം
ഇതുവരെ ഒരു കഥയും ഇതുപോലെ ഒറ്റയിരിപ്പിനുവായിച്ചിട്ടില്ല അത്രക്കും അഡിക്റ്റായി ❤️ഒറ്റ ആഗ്രഹം മാത്രേ ഉള്ളു അവസാനം നല്ല രീതിയിൽ തീരണമെന്ന് 🙂