റോക്കി 5 [സാത്യകി] 4262

ഞാൻ അതേയെന്ന് തല കുനുക്കി

‘പക്ഷെ എനിക്ക് ഉണ്ടായ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട് ആർക്കും മനസിലാവില്ലായിരുന്നു. അച്ഛന്റെ മരണം അമ്മ കാരണം ആണെന്നത് കൊണ്ട് അച്ഛന്റെ കുടുംബക്കാർക്ക് ഒക്കെ അമ്മയോട് വെറുപ്പായി. ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും ഒക്കെ അവരെല്ലാം എന്റെ അമ്മയെ പറ്റി മോശം പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.. അന്ന് ഞാൻ ചെറിയ കുട്ടിയാണ് ഹിന്ദി മാത്രമേ അറിയുള്ളു എന്നൊക്കെ കരുതി ആവും പലരും സംസാരിച്ചത്.. പക്ഷെ എനിക്ക് എല്ലാം മനസിലാകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അവർ എല്ലാം പറഞ്ഞത് ഉള്ളത് തന്നെ ആയിരുന്നു. പക്ഷെ എനിക്ക് അത് ഇൻസൾട്ട് ആയിരുന്നു. എല്ലാവർക്കും സ്വന്തം അമ്മ നല്ല അമ്മ ആകണം എന്നാണ് ആഗ്രഹം. ഇനിയിപ്പോ അവര് ചീത്ത ആയാൽ പോലും മറ്റുള്ളവർ അവരെ മോശം പറയുന്നത് നമുക്ക് കേട്ട് നിൽക്കാൻ പറ്റില്ല. ഭയങ്കര വിഷമം വരും.. എല്ലാവരും സ്വന്തം അമ്മയെ പുകഴ്ത്തി പറയുമ്പോ എനിക്ക് കിട്ടിയത് ഒരു മോശം അമ്മയെ ആണ്. അതൊക്കെ ഓർക്കുമ്പോ വിഷമം വരും.. പിന്നെ പിന്നെ എനിക്ക് അത് ശീലമായി.. അവരെ എന്ത് പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് ഒന്നുമില്ല.. അവരെന്റെ ആരുമല്ല എന്നൊക്കെ തോന്നാൻ തുടങ്ങി..അത്രക്ക് എനിക്ക് അവര് അപരിചിതയായി.. എന്റെ കഥ നിനക്ക് ബോർ അടിക്കുന്നുണ്ടോ..?

‘ഇല്ല..’
ഞാൻ പറഞ്ഞു

‘എനിക്ക് തന്നെ ബോർ അടിക്കും എന്റെ കഥ. പിന്നല്ലേ നിനക്ക്… അതോണ്ട് ആണ് ഞാൻ ഇതൊന്നും ആരോടും പറയാത്തത്.. എന്റെ കഥയും ബോറായി ഞാനും ബോറത്തി ആയി.. രവിയച്ഛന്റെ വീട്ടിൽ നിൽക്കാൻ തുടങ്ങി ഒരുപാട് നാൾ കഴിഞ്ഞാണ് ഞാൻ ശരിക്കും മലയാളം സംസാരിക്കാൻ ഒക്കെ തുടങ്ങിയത്.. മലയാളം എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു എങ്കിലും ഞാൻ ഹിന്ദി പോലും സംസാരിക്കില്ലായിരുന്നു ഇവിടെ വന്നു കഴിഞ്ഞു. പിന്നല്ലേ മലയാളം. അങ്ങനെ കുറെ നാൾ കഴിഞ്ഞാണ് ഞാൻ ശരിക്കും നല്ലപോലെ സംസാരിക്കാൻ ഒക്കെ തുടങ്ങിയത്. പക്ഷെ ഇപ്പോളും അതൊക്കെ കൊണ്ട് എന്റെ മലയാളം വല്ലാത്തൊരു സ്ലാങ് ആണ്..’
അവൾ ചെറിയ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു