റോക്കി 5 [സാത്യകി] 4467

‘ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ ഒരിക്കലും പോകാതെ ഇരിക്കുമോ..? നീ പോയാൽ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് ആകും.. ഇപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ ഒറ്റക്കായ പോലെ തോന്നുന്നു..’

എന്റെ ചുമലുകളിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം ചേർത്ത് അവൾ പറഞ്ഞു

അവളിൽ നിന്ന് കേൾക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ച കാര്യം ഒടുവിൽ ഞാൻ കേട്ടു.. പക്ഷെ അത് ഞാൻ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത സമയത്തു സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു.. ചെയ്ത കുഴപ്പങ്ങൾക്ക് എല്ലാം പരിഹാരം പോലെ ആയിരുന്നു ഈ യാത്ര എനിക്ക്.. എല്ലാം നന്നായി പോകാൻ ഒരു വിട വാങ്ങൽ.. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ അതാണ് ഇഷാനി അവൾക്ക് വേണ്ടി മാറ്റി വയ്ക്കാൻ പറയുന്നത്.. ഒരുപക്ഷെ ഞാൻ എന്തിന് ഇവിടെ നിന്നും പോകുന്നു എന്ന് ശരിക്കും ഇവൾ അറിഞ്ഞാൽ എന്നെ ഒരിക്കലും തടയില്ല. വെറുപ്പോടെ എന്റെ യാത്രക്ക് ഏറ്റവും ആഗ്രഹിക്കുന്നത് അപ്പോൾ ഒരുപക്ഷെ ഇവൾ തന്നെ ആകും. വല്ലാത്തൊരു ആശയക്കുഴപ്പത്തിൽ ഞാൻ ചെന്നു പെട്ടു.. പക്ഷെ എന്റെ മനസിന് ഒരുപാട് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. എന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്നു ഇഷാനി കരയുകയാണ്.. അവൾ കരയാതെ ഇരിക്കാൻ എന്ത് വാഗ്ദാനം നൽകാനും ഞാൻ ഒരുക്കം ആയിരുന്നു..

‘ഞാൻ പോവില്ല… പോരേ….’

കൂടുതൽ ഒന്നും ഓർക്കാതെ ഞാൻ അവൾക്ക് വാക്ക് കൊടുത്തു

‘എന്നെ പറ്റിക്കാൻ പറയുവാണോ..?

നെഞ്ചിൽ നിന്നും മുഖം ഉയർത്തി കലങ്ങിയ കണ്ണുകളോടെ അവൾ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ചോദിച്ചു

‘അല്ല.. ഞാൻ പോണില്ല.. സത്യം..!

അവളുടെ തലയിൽ കൈ വച്ചു ഞാൻ പറഞ്ഞു..

‘ഒരിക്കലും പോവില്ല….?

പഴുതുകൾ എല്ലാം അടച്ചു ഒരു വാഗ്ദാനം ആണ് അവൾക്ക് വേണ്ടത്. അത് കൊണ്ട് അവൾ പിന്നെയും ചോദിച്ചു