റോക്കി 5 [സാത്യകി] 4467

‘ബാക്കി പിന്നെ…’

കൃഷ്ണ ചിറിയിൽ നാവോടിച്ചു കൊണ്ട് കാമത്തോടെ പറഞ്ഞു.. ഞാൻ വളരെ പ്രയാസപ്പെട്ടു മുഖത്തൊരു ചിരി വച്ചു. അവൾ പോകുന്നത് ഒരു ശില കണക്കെ ഞാൻ നോക്കി നിന്നു. അവൾ പോയി എന്നുറപ്പായപ്പോ ഞാൻ വാതിൽ അടച്ചു തിരിഞ്ഞു നിന്നു.

കൃഷ്ണ ഉമ്മ വച്ചത് ഇഷാനി കണ്ടു കാണുമോ..? അവൾ പറഞ്ഞത് ഇഷാനി കെട്ടിട്ടുണ്ടാകുമോ..? അടുക്കളയിലേക്ക് കയറാൻ ഞാൻ ഭയന്നു.. മന്ത്രചരട് കടന്നു പോകാൻ ഭയപ്പെടുന്ന ഭൂതത്തെ പോലെ അടുക്കളയിലേക്ക് കയറാൻ ഭയന്നു നിന്നു.. അവിടെ കയറി ഇഷാനിയെ നോക്കി എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കണം എന്ന് ഓർത്തു എനിക്ക് വട്ട് പിടിച്ചു. അവൾ എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ട് ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒരു ചിരിയോടെ എനിക്ക് ഒരിക്കലും അവൾക്ക് അരികിൽ പോകാൻ സാധിക്കില്ല. അവൾ എല്ലാം മനസിലാക്കിയോ ഇല്ലയോ..? ഞാൻ അതോർത്തു അവിടെ നിന്ന് നീറി..

അതിനുള്ള ഉത്തരം എനിക്ക് അടുക്കളയിൽ നിന്ന് തന്നെ കിട്ടി.. ഒരു തേങ്ങലിന്റെ രൂപത്തിൽ.. എന്റെ കൈകാലുകൾക്ക് ശക്തി നഷ്ടമായത് പോലെ തോന്നി. ഞാൻ എങ്ങനെയോ അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് നടന്നു ചെന്നു. നിലത്തു ഇരുന്നു മുഖം മുട്ടുകൾക്ക് ഇടയിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചു കരയുകയാണ് അവൾ.. ദൈവമേ എല്ലാം ഇങ്ങനെ നശിപ്പിക്കാൻ ആയിരുന്നു എങ്കിൽ നീ എന്തിനാണ് ഇത്രയും ദിവസം എനിക്ക് ഈ സ്വർഗം വിധിച്ചു തന്നത്..? ഞാൻ വിറയ്ക്കുന്ന കൈകൾ അവളുടെ ചുമലിൽ വച്ചു..

‘തൊടരുതെന്നെ…….!

ഇഷാനി മുഖം ഉയർത്തി രൗദ്രഭാവത്തിൽ എന്നെ നോക്കി.. അവളെ ഇങ്ങനെ ഒരു ഭാവത്തിൽ ഇന്നേ വരെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല. അവളുടെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങി ചുവന്നിരുന്നു..