റോക്കി 5 [സാത്യകി] 4262

അത് വിശ്വസിക്കാൻ എനിക്ക് എന്തോ പ്രയാസം തോന്നി. ഓരോ മനുഷ്യർക്കും ഓരോ ഗന്ധമുണ്ട്. പക്ഷെ അതിത്ര തീക്ഷ്‌ണമായി ഒരാളിൽ ഉണ്ടാകുന്നത് ആദ്യമായാണ് എനിക്ക് അനുഭവം. ദൂരെ നിന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ പാകത്തിന് എനിക്കൊരാളുടെയും ഗന്ധം ഒരിക്കലും കിട്ടിയിട്ടില്ല. അത് പോലെ തന്നെ രാഹുലിനോ ആഷിക്കിനോ ഒന്നും ഞാൻ ഈ പറയുന്ന ഗന്ധം അവൾക്കുണ്ടെന്ന് തോന്നിയിട്ടുമില്ല. അതെനിക്ക് മാത്രം അറിയുവാൻ സാധിക്കുമായിരുന്നുള്ളു.. എന്റെ ഓരോ ശ്വാസമെടുപ്പിലും അവളുടെ ഉന്മാദം നിറയ്ക്കുന്ന സൗരഭ്യം എന്നിലേക്ക് കടന്നു കയറി.. എന്റെ വികാരങ്ങളുടെ കടന്നൽ കൂടിളകിയത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഒരു കയ്യകലത്തിൽ കിടക്കുന്ന അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഒരുമ്മ കൊടുക്കാൻ എന്റെ ഹൃദയം വെമ്പി. എങ്ങനെയോ ഞാനെന്റെ മോഹം അടക്കി വച്ചു കണ്ണടച്ചു തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ് ഉറക്കം എന്നെ തേടി വന്നത്

ഇഷാനിയുടെ വയ്യായ്ക ഒക്കെ ഇപ്പോൾ നല്ലപോലെ മാറിയിരുന്നു. കാലിലെ മുറിവ് ശരിക്കും ഉണങ്ങിയിട്ടില്ല എങ്കിലും വേദന ഒക്കെ അവൾക്ക് നല്ലത് പോലെ കുറഞ്ഞു. നടക്കാനുള്ള അവളുടെ പ്രയാസവും മാറി. കൈ ആണേൽ ഒരു പ്രശ്നവും ഇപ്പോളില്ല എന്ന മട്ടിലാണ് അവൾ ഓരോന്നും ചെയ്യുന്നത്. നെറ്റിയിലെ മുറിവും കരിഞ്ഞു ഉണങ്ങി. മൊത്തത്തിൽ എന്റെ സഹായം ഒന്നും അവൾക്കിപ്പോ ആവശ്യമില്ല. അതെനിക്ക് മനസിലായത് അവളുടെ നാവിൽ നിന്ന് തന്നെ ആയിരുന്നു

‘എനിക്കിപ്പോ കാലിന് വേദന ഒന്നും ഇല്ല. വേണേൽ എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ഓടാം ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലാതെ..’