റോക്കി 6 [സാത്യകി] [Climax] 2533

‘അവർ പോയാൽ ശരിയാവില്ല.. ഞാൻ തന്നെ പോകണം..’
ഞാൻ പറഞ്ഞു

‘ഞാൻ വിട്ടിട്ട് വേണ്ടേ നീ പോകാൻ..’
അവൾ എന്റെ കയ്യിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചു

‘ ഇഷാനി.. നീ മുന്നേ എന്നോട് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞു. കൃഷ്ണയുടെ കാര്യമാണ് ഇമ്പോർട്ടന്റ്, എന്റെ ചേട്ടനെ ഇനി രക്ഷിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്ന്.. നീ പറഞ്ഞത് ഞാൻ അപ്പോൾ കേട്ടു. എന്റെ ചേട്ടന്റെ മരണത്തിന് ഉത്തരവാദി ആരെന്ന് അറിയാൻ ഉള്ള ഒരു ചാൻസ് ഞാൻ വിട്ടു കളഞ്ഞു.. ഇനി ഒരിക്കൽ കൂടി നീയെന്നെ തടയരുത്…’
ഞാൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോ അവളുടെ കണ്ണിൽ പേടി നിഴലിച്ചു

‘നീ എന്ത് ചെയ്യാൻ പോവാ..?

‘നീ പേടിക്കണ്ട.. ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പോകുവല്ല. പക്ഷെ ഇപ്പൊ ഞാൻ ചെയ്യേണ്ടത് ചെയ്തില്ല എങ്കിൽ നാളെ ഇത് പോലൊന്ന് പിന്നെയും ആവർത്തിക്കും.. അതിന് ഞാൻ തയ്യാറല്ല..’
ഞാൻ പറഞ്ഞു

‘എനിക്ക് അറിയാം നിനക്ക് ചേട്ടനെയും മോളെയും ഒക്കെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടം ആണെന്ന്.. അവർക്ക് വേണ്ടി നീ പോകുമ്പോൾ തടയാനും ഞാൻ ആളല്ല.. എനിക്ക് ഒന്നേ വേണ്ടുള്ളു.. നീ കുഴപ്പം ഒന്നും കൂടാതെ തിരിച്ചു വരണം..’
അവൾ നിറഞ്ഞ മിഴികളോടെ പറഞ്ഞു

‘ഞാൻ തിരിച്ചു വരും.. എന്റെ ഇഷക്ക് ഞാൻ വാക്ക് തരുന്നു..’
ഞാൻ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വരുത്തി

‘നീ ഈ വാക്ക് തെറ്റിച്ചാൽ പിന്നെ ഞാനും ഉണ്ടാവില്ല..’
അവൾ മനസിൽ എന്തോ ഉറപ്പിച്ചത് പോലെ പറഞ്ഞു

‘നീ ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറയാതെ…’
ഞാൻ അവളുടെ കൈ ചേർത്ത് പിടിച്ചു

‘ഞാൻ വെറുതെ ഇങ്ങനെ പറയാറില്ല എന്ന് നിനക്ക് അറിയാമല്ലോ…’
ഇഷാനി എന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു. തിരിച്ചു വരുമെന്ന് ഞാനവൾക്ക് വാക്ക് കൊടുത്തു. പോകുമ്പോൾ അവളെ ഒന്ന് ഉമ്മ വയ്ക്കണം എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. എന്തോ കുറെ നാളത്തേക്ക് പിരിയാൻ പോകുന്ന പോലെ ഒരു തോന്നൽ. പക്ഷെ ഞാൻ അത് ചെയ്തില്ല. അങ്ങനെ ചെയ്താൽ ഒരു വിട വാങ്ങൽ പോലെ അവൾക്ക് തോന്നും എന്ന് ഞാൻ കരുതി. അതേ ചിന്ത തന്നെ അവൾക്കും ഉണ്ടായത് കൊണ്ട് അവളും എന്നോട് സാധാരണ പോലെ തന്നെ പെരുമാറി..