റോസ് മിൽക്ക് [M.D.V] 460

“നിങ്ങൾ രണ്ടാളും കൂടെ എന്തോ ചെയ്തോ, ഞാൻ എന്തായാലും ഇറങ്ങാൻ പോവാ ക്ലബ്ബിലേക്ക്. നീ വരുന്നില്ലെങ്കിൽ വേണ്ട, അങ്കിളിന്റെ കൂടെ സംസാരിച്ചിരിക്ക്. പിന്നെ കുക്കിങ്‌ ഉം പഠിച്ചോ”

“ഞാൻ എല്ലാം പഠിച്ചോളാം, നീ വൈകല്ലേ രാജീവ്!!!”

“ഇല്ല ജിലു, 10 മണി മാക്സിമം.”

രാജീവ് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ജിലു കക്ഷം കാണിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ കറുത്ത സ്ട്രൈറ്റൻ ചെയ്ത മുടി കെട്ടിവെച്ചുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. ജിലുവിന്റെ കുണ്ടിയുടെ തുള്ളാട്ടം കണ്ടപ്പോൾ രാജേന്ദ്രൻ ഉള്ളാലെ ഒന്ന് ഭയന്നു, അയാളെ സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാൻ ഒരല്പം തീത്തൈലം വേണ്ടിവരുമെന്നു ഓർത്തപ്പോൾ, അയാൾ മുറിയിലേക്ക് കയറി, രണ്ടെണ്ണം നല്ലപോലെ ചെലുത്തിയശേഷം അയാൾ കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്നും സ്വയം നോക്കി. എന്തായിരിക്കും ജിലുവിന്റെ ഉദ്ദേശം അവളുടെ മനസിലിരിപ്പ് അത് തന്നെയാണ്. അതോരോ നോട്ടത്തിലും അവൾ തന്നോടു പറയുന്നുമുണ്ട്, പക്ഷെ രാജീവ്. അവൻ പാവമാണ്. അവനവളെ അത്രയ്ക്കിഷ്ടപെടുന്നുണ്ട്. താൻ അവളുടെ ആഗ്രഹം നടത്തിയില്ലെങ്കിലിനി ജിലു കടിമൂത്തുകൊണ്ട് പലർക്കും കാലകത്തി കൊടുക്കുന്നതിലും നല്ലതാണ്, അവളെയൊന്നു ഉപദേശിക്കുന്നത്. ഇനി അതും പാളിയാൽ , അവളുടെ വഴിയേ പോകേണ്ടി വരുമോ ? അങ്ങനെ ഒരു നീക്കം അവളിൽ നിന്നും ഉണ്ടായാൽ അതെ തടുക്കാൻ വേണ്ടി ഒന്നുടെ കട്ടക്ക് ഒഴിച്ചിട്ടയാൾ അടുക്കളയിലേക്ക് വലിഞ്ഞു നടന്നു.

ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്നും മുട്ട എടുത്തുകൊണ്ട് വെള്ളത്തിൽ പുഴുങ്ങാൻ ഇട്ടശേഷം, ഒന്ന് തിരഞ്ഞു ഗോതമ്പ് പൊടി എടുത്തു വെച്ചപ്പോൾ, ജിലു അറിയാതെ അവളുടെ കൈമുട്ട് തട്ടി തുറന്നു വെച്ച പാൽക്കുപ്പി നിലത്തു തള്ളിയിട്ടു. രാജേന്ദ്രൻ അകത്തേക്ക് വന്നതും ജിലു ആകെയൊന്നു പമ്മി നിന്ന് കൊണ്ടു അയാളെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

“സോറി അങ്കിൾ, ഞാനിപ്പോ ക്ളീൻ ചെയ്യാം ….”

“ശെരി, ഞാൻ മുട്ട കറിക്കുള്ള മസാല റെഡിയാക്കാം…”

“ഓക്കേ അങ്കിൾ!”

കുനിഞ്ഞു നിന്നുകൊണ്ട് നിലത്തെ ചിന്തിയ പാൽ മുഴുവനും പഴയൊരു തുണിയിൽ ജിലു തുടച്ചെടുക്കുമ്പോ രാജേന്ദ്രൻ കണ്ണിടക്കിടെ ജിലുവിന്റെ മുഴുത്ത മുലകളിലേക്ക് നോക്കി, എടുത്തോ പിടിച്ചോ എന്ന മട്ടിൽ, അതിങ്ങനെ റോസ് ടീഷർട്ടിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും പാതിയും പുറത്തായിരുന്നു. ഇവളെന്തു ഭാവിച്ചാണ് എന്ന മട്ടിൽ രാജേന്ദ്രൻ കിറുങ്ങി നിന്നു.

“മോളെ നീ എന്താ ബ്രാ ഇടാതെ ….” എന്തോ ഒരു ധൈര്യത്തിന് രാജേന്ദ്രൻ അത് ചോദിച്ചു.

“അത് അങ്കിൾ….”

“സോറി, ഞാൻ പെട്ടന്ന് ചോദിച്ചതാണ്….” മദ്യം തലയ്ക്ക് പിടിച്ചപ്പോൾ നാവു കുഴഞ്ഞു ചോദിച്ചതാണെന്ന് രാജേന്ദ്രൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു, അയാൾ ജിലുവിനെ പിന്നെ നോക്കാൻ മെനക്കെടാതെ വേഗം ഹാളിൽ ചെന്നിരുന്നു. ശേയ്…വേണ്ടിയിരുന്നില്ല, എന്തിനാണിപ്പോ ഇങ്ങനെ ചോദിച്ചത്, ജിലു തന്നെകുറിച്ചു എന്ത് വിചാരിച്ചുകാണുമെന്ന് ഭയന്നുകൊണ്ട് ചാനെൽ മാറ്റി മാറ്റി കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോ, ജിലു വിയർത്തുകൊണ്ട് രാജേന്ദ്രന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു. പിറുപിറുക്കുന്ന രാജേന്ദ്രനെ നോക്കിയവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് “ഹാ അങ്കിൾ, എഗ്ഗ് റെഡി, ഇനി മസാല.”

അവളെ തന്നെ നോക്കി എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്നറിയാതെ രാജേന്ദ്രൻ കുഴങ്ങി. ജിലു പക്ഷെ അത് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല, ഇത്ര വേഗം അവളുടെ ഭാവി