വലിയവീട്ടിലെ സ്ത്രീകളുടെ ജീവിതങ്ങൾക്കുമപ്പുറം, കാലം ഒരു വലിയ പരീക്ഷണത്തിന് തയ്യാറെടുക്കുകയായിരുന്നു. വിധി എന്ന നാടകകൃത്ത്, കഥാപാത്രങ്ങളെ അവരുടെ സുഖമേഖലകളിൽനിന്നും പിഴുതെറിയുമ്പോൾ, വലിയവീട്ടിനകത്ത് അരങ്ങൊരുങ്ങുന്നത് മറ്റൊരു തരം നാടകീയതയ്ക്കായിരുന്നു.
ഉണ്ണിയുടെ ജേഷ്ഠത്തി സാവിത്രി, അവൾ മുപ്പത്തിയൊന്നിന്റെ നിറവിലും വിവാഹം എന്ന സ്വപ്നം ഉപേക്ഷിക്കാതെ കാത്തിരുന്നു. തളം കെട്ടിയ സൗന്ദര്യവും മങ്ങിത്തുടങ്ങിയ തറവാടിന്റെ പ്രതാപവും ചേർത്തുകെട്ടിയൊരു ഭാണ്ഡമായിരുന്നു, അവളുടെ ജീവിതം. അടുക്കളയിലെ വിറകടുപ്പിനു മുന്നിലും, പൂമുഖത്തെ തുളസിത്തറയിലും ഒതുങ്ങാത്ത അവളുടെ ചിന്തകൾ, സ്വപ്നങ്ങളുടെ ചിറകിലേറി, തടവറയ്ക്കപ്പുറത്തെ ലോകത്തേക്ക് കൊതിച്ചുപറന്നു. പക്ഷേ, വലിയവീടിൻറെ ചിറകുകൾക്കുള്ളിൽ, സ്വപ്നങ്ങൾ എളുപ്പം ജീർണിച്ചുപോവുക പതിവായിരുന്നു.
ഇളയവൾ ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിക്ക് പത്തൊൻപതിൻറ തുടിപ്പുകളായിരുന്നു. തറവാടിൻറെ ഇടുങ്ങിയ അതിർവരമ്പുകൾ തളയ്ക്കാനാകാത്തത്ര ഊർജ്ജസ്വലത അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നു. കണ്ണുകളിൽ പ്രണയത്തിന്റെ തിളക്കവും അധരങ്ങളിൽ കുസൃതിച്ചിരിയുമായി, വലിയവീട്ടിലെ മുറികൾക്കും നടുമുറ്റത്തിനുമപ്പുറമുള്ള ലോകത്തെ അവൾ സ്വപ്നം കണ്ടു. പാട്ടുപാവാടയുടെ മടക്കുകളിൽ, പ്രണയലേഖനങ്ങളും ഒളിപ്പിച്ചുവയ്ക്കാൻ കൊതിക്കുന്ന പ്രായം.
അത്താഴത്തിന്റെ മണമൊഴിഞ്ഞ നടുമുറ്റത്ത് നിലാവ് പാലൊഴിച്ചു. ചില്ലുകളില്ലാത്ത പഴയ വിളക്കിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ, അവർ ഒത്തുകൂടി – വലിയവീട്ടിലെ പ്രതീക്ഷകളും നിരാശകളും പങ്കുവയ്ക്കുന്ന മൂന്നു ജീവിതങ്ങൾ.
“ഉണ്ണീ, നാളെ നീ പട്ടണത്തിനു പോകുമ്പോൾ അടുത്തുള്ള ചന്തയിൽ നിന്ന് ഒരു പഞ്ഞിക്കെട്ട് വാങ്ങിക്കൊണ്ട് വരണം. ഈ അടുപ്പിന്റെ പുകയിൽ എന്റെ കണ്ണുകള്‍ എരിയുന്നുണ്ട്” സാവിത്രിയുടെ ശബ്ദത്തിൽ പ്രതീക്ഷയുടെ നേർത്തൊരു നാമ്പുണ്ടായിരുന്നു. നാളത്തെ പട്ടണത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര ഉണ്ണിക്ക്, തറവാടിനപ്പുറമുള്ള ലോകവുമായുള്ള ഒരു താൽക്കാലിക ബന്ധം നൽകുമെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു.
“ഇല്ല, ഇനി മുതൽ വിറകു കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കല്ല. നമുക്ക് മണ്ണെണ്ണ അടുപ്പു തന്നെ വേണം, ” എന്ന് ഉണ്ണി തീർത്തു പറഞ്ഞു. സാവിത്രിയുടെ കണ്ണുകളിൽ പ്രതീക്ഷയുടെ തിളക്കം മങ്ങുന്നത് അവൻ കണ്ടു.
“വിറകുവെട്ടാൻ കൂലിക്കാരെ നിർത്തണം, അതിനുള്ള പണമുണ്ടോ?” അമ്മായിയമ്മയുടെ ശബ്ദം താഴ്ന്നതായിരുന്നു. കാലത്തിന്റെ കയ്‌പുനീരായിരുന്നു അവരുടെ ഓരോ വാക്കിലും.
ഉണ്ണി മറുപടി പറഞ്ഞില്ല. കൈയിലെ പണത്തിന്റ കണക്ക് മനസ്സിൽ മൂളിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പുതുതായി നട്ട തെങ്ങിൻ തൈകളൊന്നു വിറ്റ് നോക്കാമെന്ന് അവൻ മനസ്സിൽ കണക്കുകൂട്ടി.
“ഒരു നല്ല പണിക്കു പോയാലോ, ഉണ്ണീ?” സാവിത്രിയുടെ ചോദ്യത്തിൽ ഒരുതരം അപേക്ഷയുണ്ടായിരുന്നു.
സൂപ്പർ… ???അവർക്കു അവർ മാത്രം മതി… തുടരൂ ???
കൊള്ളാം ബ്രോ ??
സൂപ്പർ അസാധ്യ എഴുത്ത് സാവിത്രിയുടെയും ഉണ്ണിയുടെയും തുടർന്നുള്ള ഭാഗങ്ങൾക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു
നല്ല തുടക്കം അടുത്ത ഭാഗം പേജ് കൂട്ടി എഴുതുക അരികും മുക്കും മൂലയും വിശദമായി എഴുതുക
സഹോദരി സഹോദര ബന്ധത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും തീഷ്ണമായ, ആസ്വാദ്യകരമായത് വരും എന്നറിയാം – അവർ തമ്മിലുള്ള ബന്ധപ്പെടൽ വെറുതെ ഒഴുകി പോകാതെ വിശദമായി പറഞ്ഞാൽ നന്നായിരുന്നു.