പത്തുമണിയോടെ വിവാഹച്ചടങ്ങുകൾ കഴിഞ്ഞു. പിറ്റേന്ന് തന്നെയായിരുന്നു ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിയുടെ യാത്ര. വീട് വീണ്ടും വിജനമായി. പാതിരാക്കപ്പുറം, മിക്കവരും ഗാഢനിദ്രയിലാണ്ടപ്പോൾ, ഉണ്ണി ഒരു ഗ്ലാസ് പായസവുമായി സാവിത്രിയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. നേർത്ത നിലാവു വീണ മുറിയിൽ, കട്ടിലിൽ ചുരുണ്ടുകിടക്കുന്ന സാവിത്രിയെ അവൻ കണ്ടു.
“ഇത് കുടിച്ച് കിടന്നോളൂ ചേച്ചി…” അവൻ മെല്ലെ പറഞ്ഞു.
സാവിത്രി പായസം വാങ്ങി മെല്ലെ കുടിച്ചു തീർത്തു. ഇരുട്ടത്ത്, ഉണ്ണിക്ക് അവളുടെ കണ്ണിലെ തിളക്കം കാണാനായില്ല. അമ്മായിയമ്മയുടെ മുറിയിൽ നിന്നുള്ള ചെറിയ കൂർക്കംവലിയുടെ ശബ്ദം അവർ കേട്ടു.
പെട്ടെന്ന്, സാവിത്രി വിതുമ്പി തുടങ്ങി. നെഞ്ചിടിപ്പിന്റെ താളത്തിനൊപ്പം, തേങ്ങലുകളുടെ ശബ്ദവും വർധിച്ചു. ഒന്നും പറയാനോ സമാധാനിപ്പിക്കാനോ ഉണ്ണിക്ക് ആയില്ല. സ്വയം ഒറ്റപ്പെട്ടുപോകുന്നതിന്റെ, ആരും ആഗ്രഹിക്കാതെ പോകുന്നതിന്റെ വേദന അത് മുഴുവൻ അവൾക്ക് പങ്കുവയ്ക്കാൻ തക്ക ആരുമില്ലെന്ന തിരിച്ചറിവിന്റെ നിസ്സഹായത…അടക്കിവെക്കാൻ കഴിയാത്ത പ്രതീക്ഷകളും നിരാശയും ചേർന്ന ഒരു വേലിയേറ്റം പോലെ, അവളുടെ കരച്ചിൽ ആ മുറിയെ നിശബ്ദതയിലാഴ്ത്തി.
ഉണ്ണി അവളുടെ അരികിൽ തന്നെ ഇരുന്നു. നേർത്ത വിരലുകൾകൊണ്ട് മെല്ലെ അവളുടെ തോളിൽ തട്ടി. എന്തു പറഞ്ഞാലും ഇപ്പോൾ സമാധാനം കിട്ടില്ലെന്ന് അവന് അറിയാമായിരുന്നു. കരച്ചിൽ ശബ്ദം താഴ്ന്നുവന്ന്, നെടുവീർപ്പുകൾ മാത്രമായപ്പോൾ അവൾ ഉറങ്ങിപ്പോയിരിക്കുന്നു എന്ന് ഉണ്ണിക്ക് മനസ്സിലായി.
മുറിയുടെ പടിയിറങ്ങി, തന്റെ മുറിയിൽ ചെന്ന് കിടന്ന ഉണ്ണിയെ ഉറക്കം തഴുകിയില്ല. അപ്പോഴും അവൻ ചിന്തിച്ചത്, ഈ വലിയവീട്ടിന്റെയും, വിധി എന്ന വിചിത്രശക്തിയുടെയും മുന്നിൽ തങ്ങളെല്ലാം നിസ്സഹായരാണെന്ന സത്യത്തെക്കുറിച്ചായിരുന്നു.
തലമുറകളുടെ പാരമ്പര്യമുള്ള തറവാടിന്റെ പ്രതാപം ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ തിരിച്ചു പിടിക്കാനുള്ള കഴിവ് അവനില്ല. അച്ഛൻ നേരത്തെ മരിച്ചുപോയി. അമ്മായിയമ്മ പ്രായത്തിന്റെ ഭാരമേറ്റി തളർന്നിരിക്കുന്നു. അപ്പോൾ ബാക്കിയുള്ളത്, താനും പെങ്ങൾമാരുമാണ്.
ഒരു വശത്ത്, ജീവിതം രണ്ടറ്റം കൂട്ടിമുട്ടിക്കാൻ നെട്ടോട്ടമോടുന്ന സാവിത്രി. കല്യാണ പ്രായം കഴിഞ്ഞുപോകുന്നതിന്റെ വേവലാതി അവളെ ഉള്ളിൽ നിന്നും തിന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വിവാഹം എന്ന സാമൂഹിക നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങാതെ നിൽക്കാനാവില്ല അവൾക്ക്. സ്വപ്നങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളും ബലിയർപ്പിച്ച് ജീവിതം മുന്നോട്ടു നീങ്ങും. അങ്ങനെയാണ് മിക്ക സ്ത്രീകളുടെയും വിധി.
മറുവശത്ത്, പ്രണയവും പ്രതീക്ഷകളുമായി നിൽക്കുന്ന ലക്ഷ്മിക്കുട്ടി. ദില്ലിയിലെ പുതിയ ജീവിതം അവൾക്കു മുന്നിൽ വലിയ വാഗ്ദാനങ്ങളാണ് തുറന്നിട്ടിരിക്കുന്നത്. സ്നേഹിക്കുന്ന ഭർത്താവ്, ആധുനിക നഗരം, സ്വന്തം ഇഷ്ടങ്ങൾക്കായി ജീവിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം. ഇനി, പഴയ തറവാടിൻറെ ഇടുങ്ങിയ ചിന്താഗതികൾ അവളെ ബന്ധിക്കില്ല.
സൂപ്പർ… ???അവർക്കു അവർ മാത്രം മതി… തുടരൂ ???
കൊള്ളാം ബ്രോ ??
സൂപ്പർ അസാധ്യ എഴുത്ത് സാവിത്രിയുടെയും ഉണ്ണിയുടെയും തുടർന്നുള്ള ഭാഗങ്ങൾക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു
നല്ല തുടക്കം അടുത്ത ഭാഗം പേജ് കൂട്ടി എഴുതുക അരികും മുക്കും മൂലയും വിശദമായി എഴുതുക
സഹോദരി സഹോദര ബന്ധത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും തീഷ്ണമായ, ആസ്വാദ്യകരമായത് വരും എന്നറിയാം – അവർ തമ്മിലുള്ള ബന്ധപ്പെടൽ വെറുതെ ഒഴുകി പോകാതെ വിശദമായി പറഞ്ഞാൽ നന്നായിരുന്നു.