ആണെങ്കിലോ, തനിക്ക് എന്ത് പ്രതീക്ഷിക്കാന്‍ കഴിയും?
നഗരത്തിലൊരു ജോലി, അത് മാത്രമായിരുന്നു ഉണ്ണിയുടെ സ്വപ്നം. പഠിപ്പിലെ മിടുക്ക് കാരണം, അതൊന്നും വലിയ കാര്യമല്ലെന്ന് അവനറിയാം. അങ്ങനെയൊരു ജോലി കിട്ടിയാൽ, ചേച്ചിക്ക് ആശ്വാസമാകും. മുപ്പതുകളിലെത്തി നിൽക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണിന് എളുപ്പം വിവാഹം കഴിക്കാൻ, കുടുംബത്തിന് സാമ്പത്തിക ഭദ്രത ഉണ്ടാവണം. മണ്ണും പുല്ലും விറ്റാൽ പോലും, ചേച്ചിയുടെ ജീവിതം ഭദ്രമാക്കണം എന്ന് ഉണ്ണിക്ക് നിർബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. തറവാടിൻറെ ദുർവിധി, തന്റെ പ്രതീക്ഷകളെയും ബാധിക്കുമെന്ന ഭയം അവന്റെ മനസ്സിൽ ആഴത്തിൽ പതിഞ്ഞിരുന്നു.
സാവിത്രിയുടെ നിലവിളിയുടേയും, സ്വന്തം ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രിയുടേയും ബാക്കിപത്രം അടുത്ത ദിവസങ്ങളിലും ഉണ്ണിയുടെ മനസ്സിനെ അലട്ടി. നഷ്ടപ്പെടുന്ന കുടുംബമഹിമ, നാളേയെക്കുറിച്ചുള്ള അനിശ്ചിതത്വം, പെങ്ങൾമാരുടെ ഭാവി എന്നിവയെല്ലാം അവനെ വല്ലാതെ അലട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പക്ഷേ, ഇനിയെന്തിന് കാത്തിരിക്കണം എന്ന ചോദ്യം അവന്റെ ഉള്ളിൽ മുഴങ്ങിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു.
ബാഗ് പാക്ക് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അമ്മായിയമ്മയുടെ കോപാകുലമായ ശബ്ദം ഉണ്ണിയുടെ ചെവിയിലടിച്ചു. സാവിത്രിയോടായിരുന്നു അവരുടെ തട്ടിക്കയറ്റം. ജീവിതത്തിന്റെ ഏതോ മൂലയിൽ മറന്നുവച്ച പ്രതീക്ഷകൾക്ക് തീകൊളുത്തപ്പെട്ടതിന്റെ വേദനയാവാം, ജേഷ്ഠത്തിയുടെ വാക്കുകളിൽ പ്രതിഫലിച്ചത്. നാവുകൾ കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കുന്ന മുറിവുകളുടെ ആഴം ഉണ്ണിക്ക് നന്നായി അറിയാമായിരുന്നു.
പെട്ടെന്ന് ഉണ്ണി തന്റെ തീരുമാനത്തിൽ പതറി. പാക്ക് ചെയ്ത ബാഗ് മാറ്റിവെച്ചു. തന്റെ യാത്ര ഈ വീടിനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്ന രണ്ടുപേരെ കൂടുതൽ ദുരിതത്തിലാക്കില്ലേ? ബന്ധുക്കളുടെ നാവുകൾ അവരുടെ അവസാനത്തെ പ്രതീക്ഷകളും കവർന്നെടുക്കും. പുരുഷാധികാരത്തിൽ ഊന്നിനിൽക്കുന്ന സമൂഹത്തിൽ, ജീവിത പങ്കാളിയില്ലാത്ത ഒരു സ്ത്രീയെ കാത്തിരിക്കുന്നത് കുറ്റപ്പെടുത്തലുകളുടെയും പരിഹാസത്തിന്റെയും നാളുകളാണ്.
ഇല്ല, ഇപ്പോൾ പോകാൻ പറ്റില്ല. ഈ വീടാണ് തന്റെ ലോകം. ജീവിതം പടുത്തുയർത്തേണ്ടത് ഇവിടെത്തന്നെയാണ്, മറ്റെവിടെയുമല്ല.
ആലോചനകൾക്കൊടുവിൽ ഉണ്ണി ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്തി. നിശ്ചയദാർഢ്യത്തോടെ, അവൻ അടുക്കിവെച്ച ബാഗ് തുറന്ന് അലമാരയിലേക്ക് തിരികെ വെച്ചു. മനസ്സിലെ ഭാരം ഒരു പരിധി വരെ ഇറക്കിവയ്ക്കാൻ കഴിഞ്ഞുവെന്ന ആശ്വാസത്തോടെ, അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ഒരു നടത്തം നല്ലതാണ്; മനസ്സിലെ കലുഷിതമായ ചിന്തകളെ ഒഴുക്കിക്കളയാൻ…
കാൽച്ചുവടുകൾ താളം തെറ്റാതെ മുന്നോട്ടുവെച്ചപ്പോൾ, ഉണ്ണിയുടെ മുൻപിൽ തെളിഞ്ഞത് ഒരു ചോദ്യമായിരുന്നു – എന്തു ചെയ്യണം? പഴയ പ്രതാപം നഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കിലും, തനിക്കും പെങ്ങൾമാർക്കും സ്വന്തമായൊരു തറവാടെന്ന സ്വപ്നത്തിന് വിരാമമിടേണ്ട കാര്യമില്ല.
സൂപ്പർ… ???അവർക്കു അവർ മാത്രം മതി… തുടരൂ ???
കൊള്ളാം ബ്രോ ??
സൂപ്പർ അസാധ്യ എഴുത്ത് സാവിത്രിയുടെയും ഉണ്ണിയുടെയും തുടർന്നുള്ള ഭാഗങ്ങൾക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു
നല്ല തുടക്കം അടുത്ത ഭാഗം പേജ് കൂട്ടി എഴുതുക അരികും മുക്കും മൂലയും വിശദമായി എഴുതുക
സഹോദരി സഹോദര ബന്ധത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും തീഷ്ണമായ, ആസ്വാദ്യകരമായത് വരും എന്നറിയാം – അവർ തമ്മിലുള്ള ബന്ധപ്പെടൽ വെറുതെ ഒഴുകി പോകാതെ വിശദമായി പറഞ്ഞാൽ നന്നായിരുന്നു.