സാവിത്രിയും ഉണ്ണിയും 1 [Adam] 239

ഈ മണ്ണിനോട് ചേർന്ന് നിന്ന്, താൻ തന്നെ മാറ്റങ്ങൾക്ക് തുടക്കം കുറിക്കണം. നഗരത്തിലെ തിരക്കിനിടയിൽ മുങ്ങിപ്പോകുന്നതിലല്ല; ഈ നാട്ടിൽ, ഒരു പുതിയ ജീവിതം നിർമിക്കുന്നതിലാണ് പോരാട്ടമെന്ന തിരിച്ചറിവ് ഉണ്ണിയുടെ ഉള്ളിൽ ശക്തിയായി വേരോടി. അമ്മായിയമ്മയുടെ കുത്തുവാക്കുകളെയും, നാളെയെ പറ്റിയുള്ള അനിശ്ചിതത്വത്തെയും, തോളിലേറ്റി, പുതിയൊരു കാലത്തിലേക്കുള്ള പ്രതീക്ഷയുടെ ചുവടുകൾ അവൻ വെച്ചു.

വലിയവീട്ടിലെ പ്രഭാതങ്ങൾ നിശബ്ദതയുടെ പുതപ്പണിഞ്ഞു കിടന്നു. മുറ്റത്തെ തുളസിത്തറയിൽ തിരിതെളിച്ചു കഴിഞ്ഞ വിളക്ക്, ക്ഷീണിതമായ പ്രകാശം പരത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ശീലാവതിയുടെ മുറിയിൽ നിന്നും മെല്ലെ, ഭക്തിനിർഭരമായ ഒരു കീർത്തനത്തിന്റെ ഈണം ഒഴുകിവന്നു.

സാവിത്രി, അപ്പോഴും കിടക്കയിൽ തന്നെയായിരുന്നു. കണ്ണുകൾക്ക് ചുറ്റും കറുപ്പിന്റെ വലയങ്ങൾ. മുപ്പതുകളിലേക്ക് ചുവടുവെച്ച ശരീരത്തിന് മേലെ, യൗവനത്തിന്റെ അവസാനത്തെ അടയാളങ്ങളും മാഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു. കണ്ണാടിയിൽ നോക്കുമ്പോൾ, തന്റെ മെലിഞ്ഞ ശരീരത്തെ, പ്രത്യേകിച്ച് അല്പം വളവുതിങ്ങിയ അരക്കെട്ടിനെ അവൾക്കിഷ്ടമായിരുന്നു. പക്ഷേ, ആരും ആ മെലിവും വളവുകളും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലെന്ന സങ്കടം അവളെ നിരാശയുടെ കയത്തിലേക്ക് വലിച്ചിഴച്ചു.

കല്യാണം കഴിയാതെ പോകുന്നതിന്റെ, ആരും തന്നെ സ്നേഹിക്കാതെ പോകുന്നതിന്റെ, വിധിയുടെ ക്രൂരമായ ഒരു തമാശയായി തീർന്നുപോകുന്നതിന്റെ സാധ്യതകൾ അവളെ ഭയപ്പെടുത്തി. ഇനിയും കാത്തുനിൽക്കാനില്ലെന്ന തോന്നൽ മനസ്സിൽ ഇടയ്ക്കിടെ മുളപൊട്ടുമായിരുന്നു. ആണുങ്ങളുടെ നോട്ടങ്ങളിൽ നിന്നും ഒരുതരം അകൽച്ച അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവിവാഹിതയായ ഒരു സ്ത്രീയെന്ന പരിഹാസം ആ നോട്ടങ്ങളിലുണ്ടായിരുന്നു. പ്രതീക്ഷകൾ മങ്ങിത്തുടങ്ങുന്നുവെന്ന തിരിച്ചറിവ് അവളെ ആശങ്കപ്പെടുത്തി. ഏതോ അദൃശ്യമായ ഒരു വര താനും കടന്നുപോയിരിക്കുന്നു. അതോടെയാണ്, സാവിത്രിയിൽ ഒരുതരം കടുത്ത നിരാശ വന്നുമൂടിയത്.

‘കാലമെത്ര കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു, ഇത്ര നേരമായിട്ടും ചായ കൊണ്ടുവരാൻ അസൂയയൊക്കെ തീർന്നില്ലല്ലേ…’ ചിന്തകളുടെ നൂലിഴകൾ പൊട്ടിവീണു. അമ്മായിയമ്മയുടെ ശാസനകൾക്ക് മറുപടി പറയാൻ അവൾക്കു ശക്തിയില്ലായിരുന്നു. ‘എന്നാലും ഒരു വിവാഹമെങ്കിലും നടന്നു, ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിക്ക് ഒരു നല്ല ജീവിതം കിട്ടി’- ഈ ആലോചന മാത്രമായിരുന്നു, അവൾക്ക് അപ്പോൾ ആശ്വാസം.

പുറത്ത് പക്ഷികൾ കലപില കൂട്ടുന്നതറിഞ്ഞു സാവിത്രി എഴുന്നേറ്റ് കുളിമുറിയിലേക്ക് നടന്നു. കണ്ണാടിയിൽ മുഖം നോക്കിയപ്പോൾ, അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പരിഹാസച്ചിരി വിടർന്നു. നരച്ചുതുടങ്ങിയ മുടിയിഴകൾ, ചുളിവുകളുടെ തുടക്കമുള്ള നെറ്റി, കണ്ണുകൾക്ക് ചുറ്റുമുള്ള നേർത്ത കറുപ്പ്…കാലത്തിന്റെ കയ്‌പേറുന്ന ഒരു സ്ത്രീ ശരീരം.

The Author

Adam

www.kkstories.com

5 Comments

Add a Comment
  1. നന്ദുസ്

    സൂപ്പർ… ???അവർക്കു അവർ മാത്രം മതി… തുടരൂ ???

  2. āmęŗįçāŋ ŋįgђţ māķęŗ

    കൊള്ളാം ബ്രോ ??

  3. ആരോമൽ JR

    സൂപ്പർ അസാധ്യ എഴുത്ത് സാവിത്രിയുടെയും ഉണ്ണിയുടെയും തുടർന്നുള്ള ഭാഗങ്ങൾക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു

  4. നല്ല തുടക്കം അടുത്ത ഭാഗം പേജ് കൂട്ടി എഴുതുക അരികും മുക്കും മൂലയും വിശദമായി എഴുതുക

  5. സഹോദരി സഹോദര ബന്ധത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും തീഷ്ണമായ, ആസ്വാദ്യകരമായത് വരും എന്നറിയാം – അവർ തമ്മിലുള്ള ബന്ധപ്പെടൽ വെറുതെ ഒഴുകി പോകാതെ വിശദമായി പറഞ്ഞാൽ നന്നായിരുന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *