സബിതയും ബബിതയും 2 [Arun] 108

അതും കേട്ട് ബോബൻ ലില്ലിയുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് ചെന്നു, അപ്പോഴേയ്ക്കും ലില്ലി ഉണർന്നു കഴിഞ്ഞു, ട്രിപ്പും മുക്കാൽ ഭാഗം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു,
ഇപ്പോ എങ്ങനെ ഉണ്ട് ക്ഷീണം മാറിയോ എന്നൊക്കെ ബോബൻ ലില്ലിയോട് ചോദിച്ചു,

ഇപ്പോ ക്ഷീണമൊന്നുമില്ലാ നമുക്ക് പോയാലോ എന്ന് ലില്ലി ചോദിച്ചു,
ഒരു പത്ത് പതിനഞ്ച് മിനിറ്റിനകം ട്രിപ്പ് തീരും, പിന്നെ ഒരിഞ്ചക്ഷൻ കൂടി ഉണ്ട് അതു കഴിഞ്ഞാൽ നമുക്കു പോകാം എന്നു പറഞ്ഞതും,

പോകാൻ ഇത്രയ്ക്ക് ധൃതിയായോ എന്ന് ചോദിച്ച് കൊണ്ട് ഡോക്ടർ ഇഞ്ചക്ഷൻ എടുക്കാനുള്ള സിറിഞ്ചുമായി ദാ നിൽക്കുന്നു,

ഒന്നു ചെരിഞ്ഞ് കിടക്കാമോ എന്ന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞപ്പോൾ ബോബൻ ചോദിച്ചു: ട്രിപ്പിൽ കൂടി ഇഞ്ചക്ക്ഷൻ ചെയ്താൽ പോരേ എന്ന്,

ഇത് ശരീരവേദന ഇല്ലാതിരിക്കാനാ, അതു കൊണ്ട് ഡയറക്ടായി പേശിയിൽ തന്നെ ഇൻജക്ട് ചെയ്യണം,

എന്നാൽ കൈയ്യിലെടുത്താൽ പോരേ എന്ന ലില്ലിയുടെ ചോദ്യത്തിന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്: മരുന്നിൻ്റെ ഇഫക്ട് കാരണം കൈയ്യിലെടുത്താൽ പിന്നെ നാലഞ്ച് ദിവസത്തേയ്ക്ക് ചിലപ്പോൾ കൈയ്യനക്കാൻ സാധിച്ചെന്നു വരില്ലാ, അതു കൊണ്ടാ ഇത്തരം ഇഞ്ചക്ഷനുകൾ ചട്ടത്തിൽ എടുക്കുന്നത്.

ഇതു കേട്ടതും ബോബൻ തന്നെ ലില്ലിയെ ചരിഞ്ഞു കിടക്കാൻ സഹായിച്ചു,
ചരിഞ്ഞു കിടന്നതും,
ലില്ലിയുടെ വെളുത്ത വയറും, പിറകിൽ ബ്ലൗസിന് താഴെയായുള്ള കുഴിഞ്ഞ മുതുകും, ഡോക്ടറുടെ കണ്ണിന് വിരുന്നായി,

ഡോക്ടർ വന്ന് ലില്ലിയുടെ ഇടുപ്പിലെ തടിച്ചു നിന്ന കൊഴുപ്പിനെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് സാരിയെ ഒരല്പം താഴ്ത്താനായി ശ്രമിച്ചു എങ്കിലും അത് താഴ്നില്ലാ,
ലില്ലിയുടെ ഉന്തിയ ബട്ടക്സിൻ്റെ മടക്കിലായി സാരിയും സ്കർട്ടുമെല്ലാം കൂടി ടൈറ്റായി നിന്നതു കാരണം അത് പിടിച്ചിട്ട് താഴേയ്ക്ക് വരുന്നതേ ഇല്ലാ,