സനയുടെ ലോകം [അൻസിയ] 920

വീണ്ടും വീണ്ടും നോക്കി…. മുരുകൻ ഇത്താടെ അരകെട്ടിലേക്ക് അമരുമ്പോ ഉറക്കെ നിലവിളിക്കുന്ന പോലെ അവർ അലറി വിളിക്കുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു…. ഇത്താടെ ഉള്ളിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് എടുത്ത മുരുകന്റെ ആയുധം കണ്ടന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി…. പോരിന് നിൽക്കുന്ന കറുത്ത് വണ്ണമുള്ള ആയുധം… വായിൽ നിന്നും ഉമിനീർ എടുത്തതിൽ പുരട്ടി വീണ്ടും ഇത്താടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി പോകുമ്പോ പിടഞ്ഞത് ഞാനായിരുന്നു….

“സന…. ആഹ്ഹ്ഹ്ഹ സന മോളെ…..”

മുരുകന്റെ വായിൽ എന്റെ പേര് കേട്ടതും ഞാൻ ഞെട്ടി പിറകോട്ടുമാറി…. എന്തിനാ എന്നെ വിളിക്കുന്നത്.. ഇനി എന്നെ ഓർത്തണോ ഈ കാണിക്കുന്നത്….. വറ്റി വരണ്ട തൊണ്ടയുമായി ഞാൻ വീണ്ടും അങ്ങോട്ട് നോക്കി… മലർന്നു കിടന്ന ഇത്താടെ ശരീരത്തിൽ കിടന്ന് മുരുകൻ ഉറക്കെ അടിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു… ഉഴുതു മറിക്കുക എന്നാൽ ഇതാണ്… ഇത്ത ഓരോ അടിക്കും കിടന്ന് പുളയുന്നു…. മുരുകൻ ആയുധം പുറത്തേക്ക് എടുത്ത് വയറിലേക്ക് പാൽ ചീറ്റിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ ഞാൻ വേഗം സോഫയിൽ ചെന്നിരുന്നു.. എനിക്കാകെ ദേഷ്യവും അത്പോലെ പകയും അവരോട് തോന്നി… വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടതും ഞാൻ സോഫയിലേക്ക്‌ ചാരിയിരുന്നു…. എന്തോ പറഞ്ഞിറങ്ങിയ അവർ പെട്ടെന്നാണ് എന്നെ കണ്ടത്… എന്നെ നോക്കാൻ ധൈര്യമില്ലാതെ മുരുകൻ താഴേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്ന് മെല്ലെ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. . എന്ത് ചെയ്യണമന്ന് അറിയാതെ നിന്ന ആയിഷത്ത കൈകൾ കൂട്ടി തിരുമ്മി എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി…. ആ മുഖത്ത് കണ്ട പേടി എന്റെ ദേഷ്യം അൽപ്പം കുറച്ചു….

“ഒന്നിനെ കെട്ടിച്ചു കുട്ടിയായി മറ്റേതിനെ കെട്ടിക്കാനുമായി എന്നിട്ടും നിങ്ങൾക്കിത് എന്തിന്റെ കേടാ…..??

“സന മോളെ…. ”

“എന്നെ ഇനി മോളെ എന്ന് വിളിക്കരുത്…. ഇക്കാക്ക വരട്ടെ എന്നിട്ട് പണിക്ക് വന്ന മതി…”

“എന്റെ കുഞ്ഞേ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം മരിക്കുകയല്ലാതെ വേറെ വഴിയില്ല ഒരേ ഒരു വട്ടം എനിക്ക് മാപ്പ് താ….”

അതും പറഞ്ഞിട്ട് എന്റെ കാൽക്കൽ വീണ് അവർ കരയാൻ തുടങ്ങി….. എനിക്കാകെ എന്തോ പോലെയായി…..

“എണീക്ക് ഞാനിത് ആരോടും പറയില്ല….”

വിശ്വാസം വരാതെ എണീറ്റ്‌ അവർ കണ്ണും തുടച്ച് എന്നിൽ നിന്നും മാറി നിന്നു….

“എന്ന് തുടങ്ങി ഇത്….???

എന്റെ സംസാരത്തിൽ ഒരു മയം തോന്നിയിട്ടാകും അവരുടെ മുഖത്തും ഒരു തെളിച്ചം വന്നു….

“മണവാട്ടി വന്നിരിക്ക് ചോദിക്കട്ടെ….”

നാണത്തോടെ എന്റെ അരികിൽ താഴേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നപ്പോ ഞാൻ താടിയിൽ പിടിച്ചു ഉയർത്തി…