സന്ധ്യാ ത്യാഗം 1 [Pranav] 131

ഞാൻ ഗൾഫിൽ പോകുമ്പോൾ എനിക്ക് 20 വയസ്സും ശരവണനു 18 ഉം ആയിരുന്നു പ്രായം. അന്ന് അവൻ എന്നോട് കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു പോകരുത്, പകരം അവൻ ജോലിക്ക് പോകാം എന്ന്. എന്നെ കഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നത് അവനു ഇഷ്ടമല്ല.

പിന്നീട് അടുത്ത ഓണത്തിനും അവൻ ഒരുപാടു നിർബന്ധിച്ചു, നാട്ടിൽ വരാൻ. ഫ്ലൈറ്റ് ടിക്കട്ടിന്റെ ക്യാഷ് ഉണ്ടേൽ നിനക്ക് ഒരു സെമെസ്റ്റർ ഫീസ് അടയ്ക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറിയതിനു അവൻ അന്ന് ഉണ്ടാക്കിയ കോലാഹലങ്ങൾ ഒരുപാട് ആണ്.

“ഞാൻ പറഞ്ഞോ നിന്നോട് എന്നെ പഠിപ്പിക്കാൻ??
ഇങ്ങനെ നിന്റെ ഇഷ്ടത്തിന് കിടന്ന് പണി എടുക്കാൻ ആണേൽ ഞാൻ എന്തിനാ ഈ കുടുംബത്തിൽ??”

എനിക്ക് അന്ന് സന്തോഷം തോന്നി ശെരിക്കും. എന്നോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ട് ആണല്ലോ അവൻ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയുന്നത് എന്ന്. അത് കേൾക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ അന്ന് അവനെ കുറേ മൂപ്പിച്ചു. പക്ഷെ അത് ഒരു വലിയ വഴക്കില്ല ആണ് അവസാനിച്ചത്. ഇപ്പോൾ വർഷം 4 ആയി, എന്റെ അനിയൻ എന്നോട് മിണ്ടിയിട്ട്.

അവനോടുള്ള ദേഷ്യം കൊണ്ടാണ് ഞാൻ നാട്ടിൽ വരാത്തത്, അവൾക് അവളുടെ ഈഗോ ആണ് വലുത് എന്നൊക്കെ അവൻ അമ്മയോട് പരാതി പറയുമായിരുന്നു. പക്ഷെ എന്നോടുള്ള വാശിയിലോ, അതോ എന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണ്ട എന്ന ഉദേശത്തോടെയോ അവൻ നന്നായി പഠിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു ഈ വഴക്ക് അങ്ങനെ തന്നെ നിൽക്കട്ടെ എന്ന്. എന്നാലും…. 4 വർഷങ്ങൾ…

അമ്മയുടെ മരണം പോലും ഇന്നലെ എന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞത് ചിട്ടമ്മ ആണ്. അതിന് പോലും അവൻ എന്നെ വിളിച്ചില്ല എന്നോർത്തപ്പോൾ, എവിടെയൊക്കെയോ ചെയ്തത് അബദ്ധം ആയോ എന്നൊരു തോന്നൽ.
………………………………………….