സാവിത്രിയും അമ്മയാണ് 7 [മാന്താരം] 1705

സരോജ്ജ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

സാവിത്രി : ഞാൻ ഇനി ഇങ്ങനെ ഒന്നും ഉണ്ടാവാതെ നോക്കിക്കൊള്ളാം.

ഇനി ഇങ്ങനൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല. അമ്മേ……

എന്നോട് ക്ഷെമിക്കു എന്ന് പറഞ്ഞു സാവിത്രി അമ്മയുടെ കൈ പിടിച്ചു കരഞ്ഞു.

സരോജക് അത് വിശ്വാസം വന്നില്ല.
പാതി മനസോടെ ആണ് മകൾ ഇത് പറയുന്നതെന്ന് സരോജക്ക് മനസിലായി….

സരോജ മകളുടെയും കൈ വിടുവിച്ചിച്ചു.

എന്നിട്ട് തന്റെ മുറിയിലേക് പൊയി…..

‘അമ്മ പോയത് നോക്കി സാവിത്രി അവിടെ നിന്നു.

‘അമ്മ ഈ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ അറിഞ്ഞതിൽ സാവിത്രി വിഷമിച്ചു.

താൻ ഇനി ഒരിക്കലും മകന്റെ കൂടെ അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ പാടില്ല എന്ന് സാവിത്രി ഉറപ്പിച്ചു.

കലങ്ങുന്ന കണ്ണുമായി സാവിത്രി മുറിക്കുള്ളിൽ പൊയി.

തന്റെ മുറിയിലെ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു ആലോചനയിൽ മുഴുകി………

സരോജ മുറിയിൽ ഇരുന്നു അതെ അവസ്ഥ
ആയിരുന്നു.

മകൾ ഇനി ഇത് തുടർന്നാൽ ശെരി ആകില്ല.
നാട്ടുകാരുടെ മുൻപിൽ ഈ തറവാടിന്റെ തകർച്ച എനിക്ക് കാണാൻ വയ്യ.

സാവിത്രിയുടെ അടുത്ത്.ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ അവനു കിടന്നു കൊടുക്കാമെന്നു പറഞ്ഞുമ.
പക്ഷേ അത് അപ്പോഴത്തെ അവസരത്തിൽ പറഞ്ഞു പോയതാണ്..

അതിനു ഇത് തന്നെ വഴിയെങ്കിൽ പിന്നെ…….

സരോജ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കൂട്ടി.
സരോജ കുറെ നേരത്തെ ആലോചനയിൽ ശക്തമായ തീരുമാനങ്ങൾ എടുത്തു…….

അന്ന് പതിവ് പോലെ ശക്തിയോടെ മഴ പെയ്തിരുന്നു.
ഇടിയും മിന്നലും കൊണ്ട് അവിടം മുഴങ്ങി.

വിനു അമ്മയുടെ വരവ് കാത്തു മുറിയിൽ കിടന്നു.

അമ്മ ഇതുവരെ വരാത്തത് ഓർത്തു.

അടുക്കളയിലേക് ചെന്നാലോ എന്ന് വിചാരിച്ചു.