സീമ ഒരു അമ്മയാണ് [®൦¥] 583

സീമ അകത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ റാണി അടിയിലും രാഹുൽ മുകളിലും ആണ് ഉള്ളത്. രാഹുൽ വലിച്ചൂരി അടിക്കുക ആണ്. റാണി പിടയുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൾക്ക് രതിമൂർച്ച എത്തി എന്ന് സീമ മനസിലാക്കി.

ഞാൻ എന്താണ് കാണുന്നത് എന്റെ മകൻ അവൾക്ക് രതിമൂർച്ഛയിൽ എത്തിച്ചിരുന്നു. ഞാൻ ഒന്നും ഇതുവരെ ചെയ്തോണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ രതിമൂർച്ഛയിൽ എത്തിയിട്ടില്ല. രമേശ് ഏട്ടൻ പോയി കഴിഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോൾ എന്റെ വിരലുകൾ ഞെരടി ആണ് ഞാൻ എത്തിയിരുന്നത്.

ഇത് രാഹുൽ. അവനു പോകുക പോലും ചെയ്യാതെ അല്ല ഒരു വട്ടം പോയിട്ടും വീണ്ടും തളർച്ച ഇല്ലാതെ അടിച്ചു അവളെ രതിമൂർച്ഛയിൽ എത്തിച്ചിരിക്കുന്നു.

അകത്തേക്ക് നോക്കിയ അവൾ കാണുന്നത്. വെട്ടിവിറച്ചു റാണിയുടെ പൂറിൽ നിന്നും കുണ്ണ വലിച്ചു ഊരുന്ന രാഹുലിനെ ആണ്. എന്തോരം പാൽ ആണ് ഒഴുകി വരുന്നത്.

അവൾ ഒന്നുകൂടെ ആ കാഴ്ച്ച നോക്കി അവൾ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. അവളുടെ പാന്റി നനഞ്ഞു കുളിച്ചിരുന്നു. ഇപ്പോൾ രമേഷേട്ടൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ വീട്ടിൽ ചെന്നപാടെ തന്നെ ഒരു കളി കളിക്കമായിരുന്നു. ഇനി അവിടത്തെ ബാധ്യതകൾ ഒക്കെ തീർത്തും എപ്പോഴാണ് ഇങ്ങോട്ട്.

വന്നിട്ട് തന്നെ എന്തിനാ രാഹുൽ റാണിക്ക് ചെയ്തു കൊടുത്തത് പോലെ ഒക്കെ ചെയ്തു തരുമോ ഇല്ല. പിന്നെ വന്നിട്ട് എന്താ. ശരിക്കും അവിഹിതത്തിലൂടെ ആണ് എല്ലാ സുഖവും അറിയുന്നത് വെറുതെ അല്ല ഈ പെണ്ണുങ്ങൾ ഒക്കെ ഇപ്പോൾ അവിഹിതത്തിൽ ചെന്നു കേറുന്നത്.

ശരിക്കും സീമയുടെ മനസിൽ ഇപ്പോൾ ആരെങ്കിലും അവളെ ഒന്നു കേറി പിടിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്നായിരുന്നു. ഒരു മടിയും കൂടാതെ കിടന്ന് കൊടുക്കാമായിരുന്നു.

അയ്യേ ഞാൻ എന്തൊക്കെ ആണ് ചിന്തിക്കുന്നത്. ഞാൻ ഒരു ഭാര്യ അല്ലെ ഒരു അമ്മ അല്ലെ. പക്ഷെ ഇത്ര നേരം ഞാൻ ആലോചിച്ചത് എന്റെ മകന്റെ കളി കണ്ടിട്ട് ആണ്.

വീട്ടിലെ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിയ അവൾ നേരെ റൂമിലേക്ക് കയറി. തന്റെ സാരി ഒക്കെ വലിച്ചു പറിച്ചു കളഞ്ഞു.

ഇപ്പോഴത്തെ പിള്ളേർക്ക് എന്തൊക്കെയാ അറിയുന്നത്. അവർക്ക് ഒന്നിനും ഒരു അറപ്പും ഇല്ല.

നൂൽ ബന്ധം ഇല്ലാതെ അവൾ കണ്ണാടിയിലേക്ക് നോക്കി. എന്റെ വയർ അതാണ് പ്രശ്നം രമേഷേട്ടന്. എന്റെ കുറ്റം ആണോ വയർ ചാടുന്നത്.

ഇത്ര നല്ല മുലകൾ ഇല്ലേ എനിക്ക്. നല്ല ചുണ്ടുകൾ ഇല്ലേ. വയർ ആണോ പ്രശ്നം വയറിൽ എന്തിരിക്കുന്നു.

The Author

44 Comments

Add a Comment
  1. കൊള്ളാം നന്നായിട്ടുണ്ട്. തുടരുക. ?????

  2. സൂപ്പർ

  3. Super anu pakuthiku ettittu pokalle

  4. Super ayeetundu all the best continue bro

  5. പ്രിയപ്പെട്ട ബ്രോ, ഒരിക്കലും പ്രോത്സാഹനം ഇല്ല എന്ന് കരുതി ഒരു കഥയും അപൂര്ണമാക്കി നിർത്തരുത്. കിട്ടാത്ത വ്യൂസിനെ പറ്റി ആലോചിക്കാതെ കിട്ടിയ വ്യൂസിനെ കുറിച് ഒന്ന് ചിന്തിച്ചു നോക്കു. ആ വായിച്ച ആളുകളെ മറന്നു കളയരുത്. അവർക്കു വേണ്ടി ആ കഥയും തുടരണം. ഈ പ്ലാറ്റുഫോമിൽ എല്ലാ കഥയും വായിക്കുന്ന ഒരാളെന്ന നിലയിൽ ഉള്ള ഒരു അഭ്യർഥന ആണ്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *