ലാബിലെ സംഭവത്തിനുശേഷം കാവ്യ ആകെപ്പാടെ തകർന്നിരിക്കുകയായിരുന്നു. സീതയുമായി അകലം പാലിക്കാൻ അവൾ കഷ്ടപ്പെട്ടു.
അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ, ക്ലാസ്സിലേക്ക് വന്ന സീത വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തിൽ കാവ്യയുടെ അരികിൽ വന്നിരുന്നു. അവളുടെ കയ്യിൽ മടക്കിയ ഒരു പേപ്പർ ഉണ്ടായിരുന്നു. സീതയുടെ മുഖത്ത് ആശങ്കയും ഒരല്പം ദേഷ്യവും ഉണ്ടായിരുന്നു.
”കാവ്യേ, നീ ഇത് കണ്ടോ?” സീത പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു.
”എ… എന്താ സീതൂ?” കാവ്യയുടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി.
സീത ആ പേപ്പർ നിവർത്തി കാവ്യയുടെ നേർക്ക് നീട്ടി. അതൊരു പ്രേമലേഖനം ആയിരുന്നു. അതും സീതയെ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളത്.
”സീതയ്ക്ക്,
നിന്നെ കണ്ടിട്ട് കുറച്ച് ദിവസമായെങ്കിലും നിൻ്റെ ഓർമ്മകൾ എൻ്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുകയാണ്. എൻ്റെ കണ്ണുകൾക്ക് ഇനി നിന്നെ കാണാതെ ഇരിക്കാൻ കഴിയില്ല. നിൻ്റെ ചിരിയും നിൻ്റെ ഭംഗിയുമെല്ലാം എന്നെ വല്ലാതെ അലട്ടുന്നു. നിൻ്റെ മറുപടിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്ന ഒരു ഭ്രാന്തൻ.”
ലേഖനം വായിച്ച കാവ്യയുടെ മനസ്സിൽ ഒരല്പം ആശ്വാസം തോന്നി. ഇത് ആര്യൻ്റെ കളിയായിരിക്കില്ലെന്ന് അവൾ വിചാരിച്ചു.
”ഇതാര് തന്നതാ സീതൂ?” കാവ്യ ചോദിച്ചു.
”ഇതൊരു അജ്ഞാത കത്ത് ആണ്. എൻ്റെ ബാഗിനുള്ളിൽ വെച്ചതായിരുന്നു. ആരാണെന്ന് ഒരു പിടിയുമില്ല,” സീത നെറ്റി ചുളിച്ചു.
”വേണ്ട സീതൂ, നീയെന്തിനാ ഇത്രയ്ക്ക് ദേഷ്യപ്പെടുന്നത്? ഒരാൾ നിന്നെ പ്രേമിച്ചു എന്ന് കരുതി…”
”നിർത്ത് കാവ്യ! ഞാൻ നിന്നെ മാത്രമേ സ്നേഹിക്കുന്നുള്ളൂ. വേറെ ഒരാൾ വന്ന് എൻ്റെ മനസ്സിൽ കയറാൻ നോക്കുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല,” സീത ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.
സീത വിഷമിച്ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ കാവ്യയ്ക്ക് ആശ്വാസത്തേക്കാൾ അധികം ദുഃഖം തോന്നി. സീതയുടെ കണ്ണിലെ നിഷ്കളങ്കമായ പ്രണയം അവളെ കൂടുതൽ കുറ്റബോധമുള്ളവളാക്കി.

motham neritt kanda feel 😲
oru page polum skip adikkathe adhyam aayi vayichu♥️next part idikatta waiting ♥️♥️♥️
ഓരോ പ്രാന്തൻമാർ മാസ്റ്റർ കളിക്കാനും അതുകേട്ട് അനുസരിക്കാൻ കുറെ വിഡ്ഢികളും. പോയി പണി നോക്കടാ മയിരേ എന്നു പറഞ്ഞാൽ തീരാവുന്ന പ്രശ്നമേയുള്ളൂ. ഇല്ലെങ്കിൽ ഇനി ഞാൻ പറയും നീ അനുസരിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ആ വഴിക്ക് പിന്നെ വരില്ല
Next target should be Seetha