സീതായനം [Mani Kuttan] 524

കെട്ടാൻ തന്നെയാണെന്നു പറഞ്ഞപ്പ ദേ അടുത്തത് എൻ്റെ അച്ചൻ നായരു മാർക്കേ കെട്ടിച്ചു കൊടുക്കൂ അതുകൊണ്ട് ഒരു ഒളിച്ചോട്ടം വേണ്ടിവരും അതിനുള്ള ധൈര്യം ഇപ്പോഴെ ഉണ്ടാക്കി ക്കൊള്ളാൻ അതും കഴിഞ്ഞു പറയുവാ ഇവിടെ നിന്ന് അധികം സംസാരിക്കാൻ പറ്റില്ല നാളെ അവൾ പഠിക്കുന്ന സ്കൂളിനടുത്ത് വൈകിട്ടു വരാൻ എനിക്കൊരു സംശയം ഞാനവളെയൊണോ അവളെന്നേയാണോ പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്തത്”?
“ഹ ഹ ഹ നിനക്കു പറ്റിയ കക്ഷി തന്നെ അവളും കട്ടക്കു തന്നെ ആണെടാ”.
പറഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ എൻ്റെ വീടിനടുത്തെത്തി
ഞാൻ വീട്ടിനു മുൻപിൽ വണ്ടി നിർത്തി “ഇറങ്ങി നീ കയറുന്നുണ്ടോ”?
“ഓ ഇല്ലെടാ ഞാൻ പോകുവാ”
“എന്നാ രാവിലെ കാണാം നാളെ കൂടിയല്ലേ ക്ലാസ്സുള്ളൂ ക്രിസ്തമസ് വെക്കേഷനല്ലേ”
“പൊന്നുമോനെ നാളെ ചിലവ് കിട്ടിയില്ലേ എൻ്റെ സ്വഭാവം നീ അറിയും”.
“ആ ചെയ്യാമെടാ”
അവൻ ബൈക്കുമെടുത്ത് പോയി.
ഞാൻ വീട്ടിലേക്കു കയറാതെ രാധേച്ചിയുടെ
ഗേറ്റു തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി.
“രാധേച്ചീ..”
അൽപ്പം കഴിഞ്ഞിട്ടും മറുപടിയൊന്നുമില്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറി, നോക്കുമ്പോൾ അവിടെ ദിവാകരേട്ടൻ്റെ അമ്മ ഞാൻ ജാനുമ്മ എന്നു വിളിക്കുന്ന ജാനകി അമ്മ വിളക്കു തുടക്കുകയാണ്. അവർക്ക് കേൾവി അൽപ്പം പതുക്കെയാണ്, ഞാൻ അടുത്ത് ചെന്ന് അൽപം ഉച്ചത്തിൽ “രാധേച്ചി എവിടെ”
എന്നു ചോദിച്ചു
“അവളു ദേ.. പറമ്പിലുണ്ട് ആ കുമാരൻ തേങ്ങയിടാൻ വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു”

ഞാൻ അടുക്കള വഴിപറമ്പിലേക്കിറങ്ങി. നേരം ഇരുട്ടാറായിരുന്നു പറമ്പിലാകെ നോക്കിയെങ്കിലും രാധേച്ചിയെ കണ്ടില്ല.ഇനി എൻ്റെ വീട്ടിലേക്കെങ്ങാനും പോയിട്ടുണ്ടാവുമോ? എന്തായാലും മോട്ടോർ പുരയിൽ കൂടി നോക്കിയിട്ടു പോകാം, പറമ്പിനു പുറകിൽ വലതു വശത്തായി ഒരു ചെറിയ കുളമുണ്ട്, കിണറായിരുന്നു അത്‌ വശങ്ങൾ ഇടിഞ്ഞു വീണ് കുളം പോലെ ആയതാണ്,തെങ്ങിനും മറ്റും വേനൽകാലത്ത് നനക്കാനായി ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു മോട്ടോർപുരയും അതിനോടു ചേർന്ന് തന്നെ ഒരു ചായ്പും അവിടെ ഉണ്ട് ചായ്പ്പിലാണ് തേങ്ങയും, അടക്കയും മറ്റും സൂക്ഷിക്കുന്നത്
ഞാൻ ചായ്പിലെത്തി, അത് അടച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു ഈ രാധേച്ചി ഇതെവിടെ പോയി? ഞാൻ തിരിച്ച് പോരാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് ചായ്പ്പിനുള്ളിൽ നിന്നും
ഒരു ശബ്ദം കേട്ടത് .ഞാൻ കാതോർത്തു അതെ ചായ്പിൽ നിന്നു തന്നെയാണ്പക്ഷെ അത് ആരുടെയോ ഞരക്കങ്ങളാണല്ലൊ? അയ്യോ ഇനി രാധേച്ചിക്ക് എന്തെങ്കിലും അപകടം സംഭവിച്ചിരിക്കുമോ? ഞാൻ വാതിൽ തള്ളിക്കുറക്കാനാഞ്ഞു