സീതായനം [Mani Kuttan] 524

അധികം താമസിക്കാതെ തന്നെ ഞരമ്പുകൾ വലിഞ്ഞു മുറുകി,കൈകളുടെ ചലനം അതിവേഗത്തിലായി കസേരയിൽ നിന്നുമെഴുന്നേറ്റു കാൽവിരലുകളിൽ ഉയർന്നു നിന്നു കൊണ്ട് രേതസ് തോക്കിൽ നിന്നുമുതിർന്ന തിരകൾ പോലെ വെള്ള കുമ്മായം തേച്ച ചുമരിലേക്ക് വർഷിച്ചു. ചുമരിലൂടെ അത് ചാലുകളായി ഒലിച്ചിറങ്ങി. ആകെ തളർന്നു പോയ ഞാൻ മരകസേരയിലേക്കു ചാരി ഇരുന്നു കൊണ്ട് ദീർഘശ്വസം എടുത്തു .

“ഉണ്ണീ….. നീയെവിടാ..”
അമ്മയുടെ വിളിയാണ് എന്നെ ഉണർത്തിയത് സമ്പൂർണ്ണ
സ്വയംഭോഗത്തിൻ്റെ ആലസ്യത്തിൽ ഞാൻ മയങ്ങി പോയിരുന്നു. മേശപ്പുറത്തിരുന്ന ബുക്കെടുത്ത് മേശക്കടിയിലെ കള്ളറയിലേക്ക് വച്ച് ഞാൻ താഴേക്കു
ചെന്നു .
“ദേ ചായ അടുക്കളയിലുണ്ട് എടുത്ത് കുടിച്ചോ”
അമ്മ ചൂലുമെടുത്ത് മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി
“മനു എന്തിയേ ആൻറി “?
ചായ ഗ്ലാസിലേക്ക് പകർത്തുന്നതിനിടയിൽ പുറത്ത് വിഷ്ണുവിൻ്റെ ശബ്ദം കേട്ടു
“ദേ.. അകത്തുണ്ട്”
ഒരു ഗ്ലാസിലെടുത്ത ചായ രണ്ടു ഗ്ലാസിലേക്ക് പകർത്തുമ്പോഴെക്കും വിഷ്ണു അടുക്കളയിലെത്തി.
“ഇന്നാടാ..” ഒരു ഗ്ലാസ് അവനു നേരെ നീട്ടി.
“കട്ടനോ”? “എനിക്കെങ്ങും വേണ്ട. നീ തന്നെ കുടിച്ചോ.നീ വേഗം കുടിച്ചിട്ടു വാ” ഇതും പറഞ്ഞ് അവൻ ഉമ്മറത്തെക്ക് ഇറങ്ങി. ഞാൻ ചായ കുടിച്ച് പെട്ടെന്നു തന്നെ ഷർട്ടും എടുത്തിട്ട് പുറത്തേക്ക് ചെന്നു.
“അമ്മേ ഞാൻ ഇപ്പോ വരാം..”
“ദേ ഉണ്ണീ .. ഇരുട്ടുന്നതിനു മുൻപേ ഇങ്ങു വന്നേക്കണം”
അതു കേട്ട്‌ വിഷ്ണു എന്നെ നോക്കിയൊന്നു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ്റെ പൾസറിൻ്റെ ചാവി എനിക്കു നേരെ നീട്ടി. കോളേജിൽ പോയി വരുന്നതിനു വേണ്ടി അവൻ്റെ അച്ചൻ മേടിച്ചു കൊടുത്തതാണ് പുത്തൻ പൾസർ 150. ഞാൻ പഠിച്ചു വരുന്നതേ ഉള്ളൂ ലൈസൻസുമില്ല, എന്നാൽ അവൻ നല്ല എക്സ്പെർട്ടാണ് ഗൾഫിൽ നിന്നു വന്ന് ചുരുങ്ങിയ ദിവസങ്ങൾകകം തന്നെ ലൈസൻസ് സ്വന്തമാക്കി. കവലയിലേക്കും മറ്റും പോകുമ്പോൾ ഞാനാണ് ഓടിക്കാറ്.