Dear anup

Please do the need ful everyone waiting for

എല്ലാം കഴിഞ്ഞു പോകുമ്പോൾ ഇനി കാണില്ല ഗുഡ് ബൈ എന്ന് പറഞ്ഞു അമനെ ഞെട്ടിക്കണം

കുറച്ച്‌ ആഴ്ചകളായി തുടങ്ങിയിട്ട്; എന്‍റെ പഴഞാണ്ടി കമ്പ്യൂട്ടറിലെ ഗൂഗിള്‍ ക്രോം, എന്നെ kambikuttan സൈറ്റില്‍ നിന്ന് ബ്ലോക്ക് ചെയ്യുന്നു. ആകെയുണ്ടായിരുന്നൊരു വിനോദോപാധിയും അതോടെ നായനക്കി. എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റാവുന്നത്ര പണിഞ്ഞു നോക്കിയെങ്കിലും രക്ഷയുണ്ടായില്ല. അനുപിന്‍റെ കഥയെങ്കിലും ഒന്ന് അയച്ചു തരണേ എന്ന് കുട്ടേട്ടനോട് പലവട്ടം അഭ്യര്‍ഥിച്ചു നോക്കി. കനിഞ്ഞില്ല.
വളരെ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ് അവസാനം ഇന്നലെ പതിനൊന്നാം എപ്പിസോഡ് വായിക്കാനായത്. രണ്ട് പഴയ കാര്യങ്ങള്‍ ഓര്‍മ്മവന്നു.
ആദ്യത്തേത് എന്‍റെ ഒരു കസിന് എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജില്‍ ചേര്‍ന്നപ്പോ കിട്ടിയ റാഗിങ്ങിനെക്കുറിച്ചാണ്. പ്രതികള്‍ നാലു പേരെ ഇരകളായ കുറെയധിക ആദ്യവര്‍ഷ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളുടെ പരാതിയോടെ സസ്പെന്ഡ് ചെയ്തു. അതിലൊരു പ്രതി രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞ് കസിനെ കാണാന്‍ വന്നു. മാപ്പ് പറഞ്ഞ് പരാതി പിന്‍വലിപ്പിക്കാനാണ് വന്നത്. പക്ഷെ അയാള്‍ ദൂരേന്നു വരുന്നത് കണ്ടപ്പഴേ കസിന്‍ വിറക്കാന്‍ തുടങ്ങി. മുഖമൊക്കെ വിളറി അവന്‍ അവശതയിലായി. എന്ത് മാത്രം അവനെ അവര്‍ ശാരീരികമായും മാനസികമായും ദ്രോഹിച്ചിരിക്കും ഇത്രയധികം പേടിക്കാന്‍ എന്ന് ഞാന്‍ അപ്പോള്‍ ആലോചിച്ചു. അതേ തോന്നലാണ് ആദ്യഭാഗത്തെ അമന്‍ സീതയോട് ഫോണില്‍ സംസാരിച്ചപ്പോള്‍ ശബ്ദം കേട്ടവള്‍ ഞെട്ടി, പതിഞ്ഞു, ചുരുങ്ങി, വിനീതയായി, വിളറി, എന്നൊക്കെ വായിച്ചപ്പോള്‍ തോന്നിയത്. ഭീതികൊണ്ടുള്ള സബ്മിസ്സിവെനെസ്സും കാമം കൊണ്ടുള്ള സബ്മിസ്സിവെനെസ്സും രണ്ടും രണ്ടല്ലേ?
രതികേളിക്കൊരുങ്ങുംമ്പോഴോ അതിനിടയിലോ സബ്മിസ്സിവ് ആയിക്കൊള്ളട്ടെ സീത, പക്ഷെ ഒരു പൊതു സ്ഥലത്ത് വച്ചോ, ഫോണിലോ എന്തിന് സ്വന്തം ലിവിംഗ് റൂമില്‍ സുഹൃത് സംഭാഷണം നടത്തുമ്പോഴും ഇത്തരത്തില്‍ അവള്‍ പെരുമാറും എന്ന് വരച്ചു കാണിച്ചാല്‍ അവളുടെ മനസ്സ് സ്ഥിരമായി പേടിയില്‍ ആണ് പറഞ്ഞത് പോലെയാണ്.
ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ട്, എപ്പിസോടിന്‍റെ ആമുഖത്തില്‍ അനുപ് എഴുതിയത്, ‘കഥാപാത്രങ്ങളുടെ മനോവ്യാപാരങ്ങള്‍ കൂലങ്കഷമായി വിചിന്തനം’ ചെയ്യുന്നവര്‍ ഓടിക്കോളാന്‍. അത് പക്ഷെ ഇത്രയും നല്ലൊരു കഥയും ജീവനുള്ളപോലത്തെ കഥാപാത്രങ്ങളെയും ഉണ്ടാക്കുമ്പോള്‍ താന്‍ ചിന്തിക്കണമായിരുന്നു, ആരാധകര്‍ പിറകെ കൂടുമെന്ന്.
ഈ എപ്പിസോട് വായിച്ചപ്പോള്‍ എനിക്കൊര്‍മ്മ വന്ന രണ്ടാമത്തെ പഴയ കാര്യം, എന്‍റെ ചെറുപ്പകാലത്ത് ആ ചുറ്റുപാടില്‍ ജീവിച്ചിരുന്ന, എല്ലാവരും ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടിരുന്ന, സാമ്പത്തികമായി ഉയര്‍ന്ന ഒരു സ്ത്രീയെ കുറിച്ചാണ്. അന്നവര്‍ മുപ്പത്‌കളിലാണ് പ്രായം. ചിലര്‍ രഹസ്യമായി പറയുന്നത് കേട്ടിരുന്നു അവര്‍ ഒരു ‘നിമ്ഫോമാനിയാക്’ ആണെന്ന്. ഏതെങ്കിലും ആണിനെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടാല്‍ അയാളെ വിളിച്ച് കളിപ്പിക്കുമത്രേ. ആ കാലത്ത് ഈ ‘കക്കോള്‍ഡ്’ എന്ന വാക്കൊന്നും പ്രചാരത്തിലില്ല. അത് കൊണ്ട് ആ രീതിയില്‍ ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചില്ല. എന്നാല്‍ ഇവരുടെ ഭര്‍ത്താവ് ഇത് അറിയില്ലേ എന്ന് ചിന്തിച്ചിരുന്നു.
കുറച്ച്‌ വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞ് കോളേജ് പഠിത്തം കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ തിരികെ എത്തിയപ്പോഴേക്കു അവരെ ‘പൂര വെടി’ എന്നായിരുന്നു ആളുകള്‍ വിശേഷിപ്പിച്ചിരുന്നത്. കാരണം അവരുടെ കൂടെ ആദ്യം കളിച്ച ചിലര്‍ കാര്യം രഹസ്യമാക്കി വച്ചു. പിന്നെ ചിലര്‍ അതൊരു ക്രെഡിറ്റ്‌ ആയി പറഞ്ഞു നടന്നു. മറ്റു ചിലര്‍ ഇത് പറഞ്ഞ് ബ്ലാക്ക്മൈല്‍ ചെയ്ത് കളിച്ചു. അങ്ങിനെ അവര്‍ക്ക് ‘പൂര വെടി’ എന്ന പേരും വന്നു. പിന്നെ കേട്ടു അവര്‍ ആത്മഹത്യ ചെയ്തെന്ന്.
സീതയേയും ഇത് പോലെ ആക്കുമോ, ബെന്നിയും മറ്റു കോളേജു പിള്ളേരെയും ഉള്‍ക്കൊള്ളിച്ചു കൊണ്ട്???
മിഥുന്‍റെ അഭിപ്രായത്തിനു താഴെ അനുപ് എഴുതിക്കണ്ടു ചില കാര്യങ്ങള്‍ വണ്‍ ടു വണ്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്യാമെന്ന്. പറ്റുമെങ്കില്‍ കോണ്ടാക്ട് ചെയ്യൂ. ഈ എപ്പിസോടിനെക്കുറിച്ച് എനിക്ക് തോന്നിയത്, താങ്കളുടെ ജീവിതത്തിരക്കുകള്‍ കഥയെ ബാധിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നാണ്. പിന്നെ now you have a bigger shoe to fill അത്രയധികം ആരാധകരും അവരുടെ മോഹങ്ങളും ഈ കഥയെ സംബന്ധിച്ചടെത്തോളം ഉയര്‍ന്ന് കഴിഞ്ഞു. കൂടുതല്‍ സമയം ഇതിന് വേണ്ടി ചിലവഴിച്ചേ പറ്റൂ സുഹൃത്തേ നിലവാരം maintain ചെയ്യാന്‍.