ശബരി 10 [പദ്മം] 105

“ചന്തി….ഇനീം പിടിച്ച് അമർത്തിയാൽ… കൊച്ചു ശബരി മാളത്തിൽ ഒളിക്കും…”

കൊഞ്ചിച്ച് ശബരിയുടെ കാതിൽ പിച്ചി പൂർണ്ണിമ കിന്നരിച്ചു…

” അതെങ്ങനാ….എന്തും വിഴുങ്ങാൻ പാകത്തിൽ… വാ പൊളിച്ച് നിക്കുവല്ലേ…?”

“ങാ… ബോഡി ഷെയ്മാ… ഒരാൾ അകത്ത് കിടക്കുന്നത്….. അറിയാലോ…?”

സാൻഡ് പേപ്പർ പോലുള്ള ശബരിയുടെ മുഖത്ത് പുറം കൈ കൊണ്ട് തലോടി…. പൂർണ്ണിമ കൊഞ്ചി..

“ഹും…. അതേയതെ… എന്റെ കുട്ടനും സദാ നേരം…. അകത്ത് കിടക്കാനാ…. ഇഷ്ടം….!”.

എങ്ങാണ്ടോ നോക്കി ശബരി മുരണ്ടു

“വഷളത്തരേ… പറയു… ഈ തെമ്മാടി ചെക്കൻ…”

ശബരിയുടെ നെഞ്ചത്തെ മുടിയിൽ കലിപ്പോടെ വലിച്ച്…. നോവിച്ച് പൂർണ്ണിമ മൊഴിഞ്ഞു

“മാഡത്തിന് ഈ പന്ന ചെക്കന്റെ കാര്യം പറയാനാണെങ്കിൽ… നൂറ് നാവാ…എന്താ സൂത്രം…?”

ശബരിയുടെ കക്ഷ മുടിയിൽ കടിച്ച് പൂർണ്ണിമ ചോദിച്ചു….

” ഇത്…. തുമ്പിക്കൈ കണക്ക് ഇരുന്നിട്ടെന്തിനാ…?… പണി അറിയണം….”

വഴുക്കൽ മാറാത്ത കുട്ടനെ പൂർണ്ണിമയുടെ തുടകൾക്കിടയിൽ നിന്നും വലിച്ചെടുത്ത് പൂർവായിൽ ഉരച്ച് ശബരി മുരണ്ടു…

” അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞേയുള്ളു…. ലവൻ സെറ്റായി…”

ശബരിയുടെ കുട്ടനെ കൊതിയോടെ ഏറ്റ് പിടിച്ച് പൂർണ്ണിമ പിറുപിറുത്തു…

” ഇതൊക്കെ ആണെങ്കിലും… മാഡം ഒരിക്കലും സാറിനെ… ചതിക്കില്ല….”

സ്വന്തം കുട്ടനെ പൂർ ചുണ്ടിൽ ഉരച്ച്… പൂർണ്ണ ആരോഗ്യവാനാക്കിക്കൊണ്ട് ശബരി പറഞ്ഞു…

പൂർണ്ണിമ അത് കേട്ട് ചിരിച്ചു….

” അതെനിക്കറിയാം…. ഒക്കുമെങ്കിൽ… ഏത് നേരോം കൂടെ ഉറങ്ങാൻ കൊതി കൊള്ളുന്ന ആളിനെപ്പറ്റി തന്നെ വേണം…. ഇത് പറയാൻ….!”