ശബരി 7 [പദ്മം] 111

ജീൻസിന്റെ ബട്ടൺ ഇളക്കി… സിബ്ബ് താഴ്ത്തുമ്പോൾ…. പൂർണ്ണിമ ചെറുതായി വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

പൂർണ്ണിമ തന്നെ ശബരിയുടെ ജീൻസ് അരയിൽ നിന്ന് താഴ്ത്തി….

ശബരിയുടെ സൈഡ് ഓപ്പൺ ജട്ടിയിൽ ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന മലമ്പാമ്പിന്റെ കാര്യം ഓർത്തിട്ട് പോലും… പൂർണ്ണിമ ഉമ നീരിറക്കി….

പൂർണ്ണിമ തന്നെ ശബരിയുടെ സഹായമില്ലാതെ… ജീൻസ് അഴിച്ച് മാറ്റി…

ശബരിയുടെ ജട്ടിയിലെ അസാധാരണ മുഴപ്പ്…

ജട്ടിയിൽ മാത്രമിരിക്കുന്ന ശബരിയെ കണ്ടപ്പോൾ…. കടിച്ച് തിന്നാനുള്ള ആർത്തിയുണ്ട്…, പൂർണ്ണിമയ്ക്ക്…

ഒടുവിൽ….. ജട്ടി സാവകാശം വലിച്ച് താഴ്ത്തിയപ്പോൾ… ശബരിയുടെ ജവാൻ ശക്തിയോടെ തെറിച്ച് നിന്നു…..

താൻ കരുതിയതിലും നീളവും കനവും അതിനുണ്ടായിരുന്നു… എന്ന് പൂർണ്ണിമ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു…

മുടി നിശ്ശേഷം കളഞ്ഞ്…. മകുടം തെളിഞ്ഞ്… ഇരുമ്പുലക്ക കണക്കൊരു സുന്ദര കുട്ടപ്പൻ…!

“വെറുതെയല്ല…. ജൂലി മാഡത്തിന്… ശബരിയെപ്പറ്റി പറയാൻ…. നൂറ് നാക്കാ…”

സുന്ദരക്കുട്ടപ്പന്റെ തക്കാളി മകുടത്തിൽ… നാവ് കൂർപ്പിക്കാൻ…. ഉള്ളീന്ന് വന്നൊരാഗ്രഹം…..! തല്ക്കാലം നാലായി ചുരുട്ടി മടക്കി…

“അല്ലേലും… എന്തിനിത്ര ആക്രാന്തം…? രണ്ട് നാൾ തനിക്കുള്ളത് തന്നെ…?..അത്രക്കങ്ങ് ചീപ്പാവണ്ട…”

പൂർണ്ണിമയുടെ ഉപബോധ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു…

സത്യം പറഞ്ഞാൽ…. ശബരിയുടെ സുന്ദരക്കുണ്ണ കണ്ടപ്പോൾ… കുറഞ്ഞ പക്ഷം ഒന്ന് ആട്ടി വിടാനെങ്കിലും…. പൂർണ്ണിമ ഉള്ളാലെ മോഹിച്ചത് നേരാ….

അടുത്തത് ശബരിയുടെ ഊഴം…