“എന്താടി, വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങിയോ?” സച്ചി കളിയാക്കി ചോദിച്ചു, അവന്റെ സ്വരത്തിൽ ഒരു നർമ്മം നിറഞ്ഞു നിന്നു.
അന്ന പെട്ടെന്ന് തന്നെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു, ഒരു ചെറിയ ചിരിയോടെ തിരിച്ചടിച്ചു, “നിനക്കെന്താ, എന്നെ കളിയാക്കാൻ മാത്രം അറിയാലോ?”
ഡേവിഡ് തന്റെ ഫോണിൽ എന്തോ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു, ഒരുപക്ഷേ യാത്രയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിവരങ്ങൾ ആയിരിക്കാം.
എയർപോർട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ, സച്ചി കാർ പാർക്ക് ചെയ്തു. അവൻ ഡേവിഡിന്റെ ബാഗുകൾ എടുക്കാൻ സഹായിച്ചു.
“ശരി, നല്ല യാത്ര,” സച്ചി ഡേവിഡിനോട് പറഞ്ഞു, കൈ കുലുക്കിക്കൊണ്ട്.
അന്ന ഡേവിഡിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു, “സുരക്ഷിതമായി പോയി വരൂ,” അവൾ പറഞ്ഞു, കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നത് മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട്.
ഡേവിഡ് അന്നയെ ഒന്നുകൂടി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു, “ഞാൻ വേഗം തിരിച്ചുവരും,” അവൻ പറഞ്ഞു. അവൻ സച്ചിയോട് നോക്കി, “അവളെ നോക്കിക്കോളൂ,” എന്ന് പറഞ്ഞ് പുഞ്ചിരിച്ചു.
ഡേവിഡ് ടെർമിനലിലേക്ക് നടന്നു നീങ്ങിയപ്പോൾ, സച്ചിയും അന്നയും തിരികെ കാറിലേക്ക് നടന്നു.
“നമുക്ക് എവിടെയെങ്കിലും കയറി ഒരു കാപ്പി കുടിക്കണോ?” സച്ചി ചോദിച്ചു, അന്നയുടെ മൂഡ് മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട്.
അന്ന തലയാട്ടി, “അതെ, അത് നല്ലതായിരിക്കും.”
അവർ കാറിൽ കയറി, നഗരത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു. സച്ചി അന്നയെ വീട്ടിൽ എത്തിച്ചശേഷം, അവരോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് പോകും. ഇന്ന് ഞായറാഴ്ചയാണ്, അവന് വിശ്രമിക്കാനുള്ള ദിവസം.
Super