ഷഹാന IPS : ഒരു സര്‍വീസ് സ്റ്റോറി 1 [SmiTHA] 307

അവള്‍ അലക്ക് നിര്‍ത്തി ഗൌരവത്തില്‍ ജയന്തിയേ നോക്കി.
“ഓ…! ഞാനാരാ..നിങ്ങടെയൊക്കെ പണിക്കാരി! നമ്മക്ക് വല്ല്യ വല്ല്യ കാര്യം ഒന്നും കൊതിക്കത്തില്ലല്ലോ,”
“എടീ പെണ്ണേ വെളച്ചില് നിര്‍ത്തെടീ!”
ജയന്തി ശബ്ദമുയര്‍ത്തി.
“നെനക്ക് അയാടെ കുണ്ണ വേണോ വേണ്ടയോ?”
“ജയന്തീ! അതിനയാള്!
“ജയന്തി അതിനയാള്! എടീ മൈരേ നിന്‍റെ പൂറും സ്വപ്നം കണ്ടാടി മൈരേ അയാള് ആ എടുത്താപ്പൊങ്ങാത്ത കുണ്ണ കയ്യിപ്പിടിച്ച് തൊലിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കുന്നെ..ചെല്ലടി..ചെന്ന്‍ പൊളിച്ച് കൊടുക്ക്…”
“അപ്പം ജയന്തി…ഞാന്‍…”
അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ കരുതി ജയന്തി അയാളെ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന്…അയാടെ സാധനം കണ്ടപ്പം അത് പോലെ ഒന്ന്‍ കിട്ടിയാരുന്നേ എന്ന്‍ കൊതിച്ചുന്നൊള്ളത്ത് നേരാ…”
“ഞാനില്ല മോളെ…”
ജയന്തി പറഞ്ഞു.
“അയാള് കമ്പി വര്‍ത്താനം പറയുമ്പം കമ്പനി കൊടുക്കുന്നതല്ലാതെ ഞാന്‍ മൊല പിടിക്കാന്‍ പോലും കൊടുത്തിട്ടില്ല…”
ദേവൂട്ടി അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.
“നേര്?”
അവള്‍ ചോദിച്ചു.
“അയാക്ക് ജയന്തിയെ ആഗ്രഹവില്ലേ?”
“ഒണ്ടോന്നോ! അത് നല്ല ചോദ്യവായി! പ്ലീസ് എടീ പൂറൊന്നു കാണിച്ചുതാടി ഒരൊറ്റ പ്രാശം എങ്കിലും എന്ന്‍ ഒരു പത്ത് തവണ കെഞ്ചി ചോദിച്ചു ഇപ്പം. രാത്രീല്‍ ചീട്ടു കളിക്കാന്‍ വരുമ്പം കാണിച്ച് തരണം എന്ന്‍ പറഞ്ഞേക്കുവാ…”
“ആണോ? ഇന്ന്‍ രാത്രീല്‍ കളിക്കാന്‍ വരുമ്പം ജയന്തി അയാക്ക് പൂറു കാണിച്ച് കൊടുക്കുന്നുണ്ടോ?”
“ഇന്ന്‍ രാത്രി ചീട്ടു കളിക്കാന്‍ വരാത്ത വിധത്തില്‍ നെ ചെന്നു ഒന്ന്‍ ശരിക്ക് സുഖിപ്പിക്ക്..പൂറ്റിലും മൊലേടെ എടേലും പറ്റൂങ്കി കൂതീലും പിന്നെ വാ കൊണ്ടും ഒന്ന്‍ അര്‍മാദിച്ച് ഊക്കിക്കൊടുക്ക്…”
“അയ്യോ കൂതീലോ!”
അവള്‍ ജോസ്‌ ചേട്ടന്‍റെ കുണ്ണയിലേക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ കൂതീലോ! ഓ! എന്തൊരു മാലാഖക്കുഞ്ഞ്..എടീ മൈരേ നീ എന്‍റെ കെട്ടിയോന് കൂതി പൊളിച്ച് കൊടുക്കത്തില്ലേ അത് പോലെ…!”
ദേവൂട്ടി ഒരു നിമിഷം പതറി. പക്ഷെ എന്‍റെ മുഖത്തെ പ്രസന്നതയും പുഞ്ചിരിയും അവളെ പെട്ടെന്ന് ഭയത്തില്‍ നിന്ന്‍ പിന്തിരിപ്പിച്ചു.
“നീ ഞെട്ടുവേം പേടിക്ക്യേം ഒന്നും വേണ്ട..എനിക്കെല്ലാം അറിയാടീ…ഞാനും കൂടി അറിഞ്ഞോണ്ടാ നിങ്ങടെ ഈ ഡിങ്കോള്‍ഫി…മൈരേ…എന്‍റെ കെട്ടിയോനെ അവസാനം ബ്ലാക്ക് മെയില്‍ ഒന്നും ചെയ്തെക്കരുത് കേട്ടോ,”
ഇതവണ ശരിക്കും ദേവൂട്ടിയുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു.
“അങ്ങനെയൊക്കെ പറയല്ലേ, ജയന്തി…എന്‍റെ കുടുംബം…തളര്‍ന്ന്‍ കെടന്ന എന്‍റെ കെട്ട്യോനെ നിങ്ങള് ഇല്ലാരുന്നേല്‍….ചങ്ക് പറിച്ച് തരും ..അത്രേം കടപ്പാട് ഉണ്ട്..ഈശ്വരാ എന്നിട്ടിപ്പോള്‍….വേണ്ട…ഞാന്‍ ആരുടേം കൂടെ പോകുന്നില്ല…അയാളോട് പറ..എനിക്ക് വരാന്‍ പറ്റത്തില്ലന്ന്‍….”
എനിക്കും വിഷമമായി.
“നെ ചുമ്മാ ഒടുക്കത്തെ സെന്റി പറഞ്ഞ് മനുഷ്യരെ കരയിക്കാതെ മൈരേ,”
ജയന്തി പറഞ്ഞു.
“അയാള് നിന്‍റെ മൊലേം തൊടേം കുണ്ടീം ഒക്കെക്കണ്ട് മുന്നൂറ്റി അറുപത് ഡിഗ്രീല്‍ കുണ്ണ മൂപ്പിച്ചോണ്ട് നിക്കുവാ…കിട്ടീല്ലേല്‍ മോളെ നീ ഇടിവെട്ടിച്ചാകാന്‍ അയാള് നേര്‍ച്ച നേരും…ങ്ങ്ഹാ….പറഞ്ഞേക്കാം…”