ഷജ്നാമെഹ്റിൻ 2 599

അമ്മ അമ്പരപ്പോടെ തന്നെ നോക്കുന്നത് എന്തിനാണെന്നും മനസ്സിലായില്ല. രണ്ട് മിനിട്ട് കഴിഞ്ഞ് ദേവിക മുറിയിൽ ഓടിക്കയറി ഷജ്നയുടെ കഴുത്തിലും ചുണ്ടിലും പറ്റിപ്പിടിച്ച തന്റെ ചന്ദനക്കുറി തുടച്ചു കളഞ്ഞ് പരിഭ്രമത്തോടെ പറഞ്ഞു… അമ്മ‌യെന്നോട് ചന്ദനക്കുറി പരന്നത് ചോദിച്ചപ്പോൾ അത് കൈയറിയാതെ തട്ടി പരന്നതാവുംന്നാ പറഞ്ഞേ…അമ്മയ്ക്കതത്ര വിശ്വാസമായിട്ടില്ല..ഇപ്പോ നിന്റെ മുഖത്തും കൂടി കണ്ടപ്പോൾ വിശേഷായി.

ഷജ്നയത് കേട്ട് വെപ്രാളപ്പെട്ടു കണ്ണിലിരുട്ട് കയറുന്നത് പോലെ തോന്നി.

എല്ലാം അവസാനിച്ചുവെന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

“ന്നാലും ന്റെ മെഹ്റിനെ അത് ചെയ്ത് തന്നിട്ടേ വിട്വൊള്ളൂട്ടോ”

ഏതായാലും അമ്മയെല്ലാം അറിഞ്ഞു എന്നാൽ പിന്നെ എന്തെങ്കിലുമാവട്ടെയെന്ന് കരുതി അവൾ ദേവിയെ ചുറ്റിവരിഞ്ഞു.

ദേവി അവളുടെ തേനധരം വായിലാക്കി നുണഞ്ഞു.

പതിയെ പാവാട താഴ്ത്തി ചുണ്ടുകൾ ചേർത്ത് വച്ച് നുണഞ്ഞു.

ഷജ്ന വീണ്ടും തീക്കനൽപ്പോലെ എരിഞ്ഞ്കയറി.

കതകടച്ച് വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് എണീറ്റ ദേവിക കതകിനടുത്തെത്തി ഷജ്ന കേൾക്കെ ഉറക്കെപ്പറഞ്ഞു.

“ഉമ്മാ ഉമ്മയെപ്പോ വന്നു..?

“ദാ വന്ന് കേറിയതേയുള്ളൂ.”

പുറത്ത് ഉമ്മാടെ സ്വരം കേട്ട് ഷജ്ന വീണ്ടും തന്റെ പാവാട തെറുത്ത് കയറ്റി.

“ഓൾടെ ഇക്കാക്ക വിളിച്ചിരുന്നു…കുറേ ദിവസായി ഓളേയ്റ്റ് സംസാരിച്ചിട്ട്..ഓളിവ്ടില്ലാന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് വിളിക്കാന്ന് പറഞ്ഞ് ഫോൺ വെച്ചു”

“ഉമ്മയിരിക്ക്യേ ഞാൻ ചായയെടുക്കാം”

“വേണ്ട ഷാജി ഇപ്പോ വിളിക്കും ഓളെ കിട്ടിയില്ലെങ്കി വിഷമിക്കും..അല്ലാ ആരോ കാണാൻ വന്നിട്ട്ണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് ആരേം കാണണില്ലല്ലോ അവര് പോയോ?”

“ഉം..പോയി”

അവരുടെ സംസാരം കേട്ടാണ് പ്രതാപൻ തിരുമേനി അകത്ത് കയറിയത്.

“സുഹറാ എന്താണ് വിശേഷം?”

“ആ ഇങ്ങനെപ്പോണൂ”