ശംഭുവിന്റെ ഒളിയമ്പുകൾ 5 [Alby] 238

അത്‌ ടീച്ചറെ.ഇവിടുന്ന് മാറിനിന്നാൽ എങ്ങനെയാ.

ഒരു ദിവസം കൊണ്ടൊന്നും സംഭവിക്കില്ല. ഒന്ന് പോയേച്ചും വാ. ഒറ്റക്കിവളെ അത്രേം എങ്ങനാ വിടണേ.നിന്റെ മാഷിനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം.

ശരി.ഞാനെന്നാ അപ്പുറത്തേക്ക് പോകുവാ.അത്യാവശ്യം ഉണ്ടേൽ വിളിച്ചാൽ മതി.

അവൻ ഇറങ്ങുമ്പോൾ സാവിത്രിയെ കണ്ണുകാട്ടി വിളിച്ചു.പുറകുതിരിഞ്ഞിരുന്ന വീണ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. വീണ പാത്രങ്ങളും ആയി അകത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ കൈകഴുകി അവൾ അവന്റെ പിന്നാലെ ചെന്നു.അല്പം വശത്തേക്ക് മാറി വെളിച്ചം വീഴാത്തിടത്തായി അവൻ കാത്തുനിന്നു.മുറ്റത്തെത്തി അവനായി അവളുടെ കണ്ണുകൾ പരതി.കണ്ടതും അവൾ അവനെ ഇറുകെ പുണർന്നു ചുണ്ടുകൾ സ്വന്തമാക്കി.അവളുടെ മാറിടം അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ഞെരിഞ്ഞമർന്നു.

ഇനി എപ്പോഴാ ടീച്ചറെ.എങ്ങനാ ഇനി.

വിഷമിക്കാതെടാ.ഞാൻ വഴികണ്ടോളാം.ആരൊക്കെയുണ്ടെ ങ്കിലും ഞാൻ നിന്നിലലിഞ്ഞുചേരും.അതിന് അവസരം ഞാൻ ഉണ്ടാക്കും. ഇപ്പൊ എന്റെ കൊച്ച് ചെല്ല്. അവന്റെ മാറിൽ തലചായ്ച്ചു പറഞ്ഞു.

ഇന്നിനി എങ്ങനാ.കൊതി തീരണില്ല.

മനുഷ്യന്റെ മൂലോം പൂരാടോം ഒന്നാക്കിയിട്ട് പറയുന്ന കേട്ടില്ലേ. ദുഷ്ടൻ.

അവൻ അവളെ ഒന്നുടെ വലിഞ്ഞുമുറുക്കി.

കുട്ടാ വേഗം ചെല്ലെടാ.വീണ ഇങ്ങോട്ട് വന്നാൽ തീർന്നു. ഇപ്പൊ ചെല്ല്. നല്ല കുട്ടിയല്ലേ.ഞാൻ എന്തേലും വഴികാണാം.

നെറുകയിൽ ഒരു ചുംബനവും കൊടുത്ത് അവൻ ഇരുളിലേക്ക് മറഞ്ഞു.

രാവിലെ കാറു തുടച്ചു സാവിത്രിയെ സ്കൂളിൽ ആക്കാനുള്ള ഒരുക്കത്തിൽ ആണ് ശംഭു.പതിവു സമയത്തുതന്നെ സാവിത്രി ഇറങ്ങി. ഒപ്പം വീണയും.

ജാനകി,പോയിവരാം.നീ കതക് തുറന്നിട്ട്‌ വല്ലടുത്തും പോകല്ലേ.ഈ ചെക്കനും ഇന്നിവിടെയില്ല ഓർമ്മവേണം.

വീണ മുന്നിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചു. സാവിത്രി പുറകിലും. അവനോപ്പം ഇരിക്കാൻ കഴിയാത്തതിൽ ഉള്ളിൽ പരിഭവം തോന്നിയെങ്കിലും പുറത്തുകാട്ടിയില്ല.കാർ മുന്നോട്ടുനീങ്ങി.മണ്ണിട്ട റോഡിൽനിന്നും ടാറിട്ട റോഡിലെക്ക് പ്രവേശിച്ചു.വയലുകൾക്ക് നടുവിലുടെ വണ്ടി കുതിച്ചുപാഞ്ഞു.