ശംഭുവിന്റെ ഒളിയമ്പുകൾ 6 [Alby] 285

ഇങ്ങു വാടോ ഭാര്യേ,ഇതിപ്പോ നീ എന്നെ വഞ്ചിക്കുവാണോ എന്ന തോന്നൽ വേണ്ട.ഞാൻ സമ്മതിച്ചല്ലേ
അപ്പൊ അനാവശ്യ കുറ്റബോധത്തിന്റേം ആവശ്യമില്ല.
നീ ഒരു പെണ്ണാണ്.ആണുങ്ങൾക്ക് മാത്രേ ആകാവൂ എന്നൊന്നുമില്ല.
ഇവിടെ എന്റെ അനുവാദം ഉണ്ട്.
പുറത്തറിയാതെ നോക്കിയാൽ മതി.

മ്മം,എന്നാലും മാധവേട്ടാ.

ഞാൻ, എന്റെ സാന്നിധ്യം ആണ് തന്റെ പ്രശ്നം.ആണൊടോ.ആ ഒരു വിചാരമേ പാടില്ല.ഇവിടെവച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടാണ് എങ്കിൽ തെങ്ങുംപറമ്പ്
ഇല്ലേ.അത് വിട്.എനിക്ക് ആ പഴയ സാവിത്രിയെയാണ് വേണ്ടത്. നിനക്ക് അവനിൽ നിന്ന്,എനിക്ക് കഴിയാത്തത് ലഭിക്കുമെങ്കിൽ എനിക്ക് എന്താടോ.

മാധവേട്ടാ….????

ഇനി ഇതിൽ ഒരു സംസാരം ഇല്ല.
എല്ലാം നമ്മുടെ തീരുമാനം പോലെ.
എനിക്ക് എന്തുതോന്നും എന്ന ചിന്ത അത് നീ മാറ്റിവച്ചു ഉള്ള സമയം സന്തോഷിച്ചു ജീവിക്കാൻ നോക്ക്.
നീ സന്തോഷമായിരിക്കുക അതാ എനിക്ക് വേണ്ടത്.

ആഹാ,രണ്ടാളും കാണാഞ്ഞതിന്റെ സ്നേഹം മുഴുവൻ ഹാളിൽ നിന്ന് കൊടുക്കുവാ.

ശബ്ദം കേട്ട് മാധവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞുനിന്നിരുന്ന സാവിത്രി വിട്ടകന്നു.”വീണ”.നാവ് കടിച്ചു ചമ്മിയ മുഖം മാധവന്റെ പിറകിലൊളിച്ചു.

അമ്മേ,ഇങ്ങ് പോരെ.ഇനി ഒളിച്ചു കളിക്കണ്ട.

ഒന്ന് പോടീ പെണ്ണെ, അവളുടെ ഒരു… സാവിത്രി മുറിയിലേക്ക് ഓടി.
#######

നേരം പുലർന്നു.പതിവുപോലെ ശംഭു മുറ്റത്തുണ്ട്.പതിവ് തെറ്റിച്ചു സാവിത്രി മാഷിനൊപ്പം സ്കൂളിലേക്ക് തിരിച്ചു.ഒപ്പം ശംഭുവിനോട്
വീട്ടിൽത്തന്നെ കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞേൽപ്പിച്ചു.എന്തോ പ്രത്യേകിച്ച്
എങ്ങും പോവാനില്ലാത്തതിനാലും അവൻ കളപ്പുരയിൽ തന്നെ കൂടി.

എന്താടോ ഇവിടെ ഒറ്റക്കിരിക്കുന്നെ
ഞാനും ഒരു മനുഷ്യജീവിയാ

ഒന്നുല്ല ചേച്ചി പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും ഇല്ലാത്തത്കൊണ്ട് ഇവിടെ വന്നിരുന്നു എന്നേയുള്ളു.

എങ്കിൽ വാടോ നമ്മുക്ക് അല്പം നാട്ടുകാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞ് അല്പം നടക്കാം.

ഇപ്പോഴോ,വെയിൽ മൂത്ത് തുടങ്ങി. ശീലമില്ലാത്തതല്ലേ, നമ്മുക്ക് ആ കുളക്കടവിൽ ഇരിക്കാം പടിക്കെട്ടിന്റെ തണലും കിട്ടും.

എന്നാ നീ നടന്നോ.ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം.