ഷാനു: അതികം സമയം ഇല്ല പൂറി മോളെ… മറ്റന്നാൾ എനിക്ക് തിരിച്ചു പോകണം…..എന്റെ വാപ്പ അല്ല അവിടത്തെ മൊതലാളി….
ആ പറഞ്ഞത് സുഹറക്ക് വല്ലാത്തൊരു മനോവിഷമം ഉണ്ടാക്കി…
സുഹറ: എടാ എന്നെ ഇവിടെ ഇട്ടു നീ പോവാണോ?
ഷാനു: അല്ലാതെ എന്ത് ചെയ്യാനാ…. ഇങ്ങൾക്കിപ്പോ വരാൻ കയ്യൂലാലോ..
സുഹറ: എങ്ങനാടാ.. അന്റെ വാപ്പ മരിച്ചിട്ടു ഇത്തറ അല്ലെ ആയുള്ളൂ… ഞമ്മൾ ആണേൽ ഇക്കാനെ അവസാനം കണ്ടത് പോലും ഇല്ല… ഒന്നുല്ലെലും കബറെങ്കിലും കണ്ടാൽ…..
സുഹ്‌റ അതും പറഞ്ഞു വിങ്ങി….
ഷാനുവിനാണേൽ കലി പൂണ്ടു…
ഷാനു: കള്ള മയിരൻ ചത്താലും സ്വൈര്യം തരൂലാ…
അവൻ….വാതിലും തുറന്നു പുറത്തേക്കു പോയി…ബൈക് എടുത്തു പോയി ഷെഫീക്കിനെ കണ്ടു സംസാരിച്ചു..
അവൻ പോകാനുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ ഒക്കെ ശെരിയാക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു പോയി…
ഷാനു ടിക്കറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്യാനുള്ള കാശും അവനെ ഏല്പിച്ചു തിരികെ വന്നു..
അവൻ നേരെ പോയത് ഉപ്പയെ കബർ അടക്കിയ സ്ഥലത്തേക്കാണ്…
അവൻ കലിപ്പ് തീരുന്നതു വരെ അതിനു മുന്നിൽ നിന്ന് ഉപ്പയെ തെറി വിളിച്ചു…
സ്വയം ഒന്ന് തണുത്ത ശേഷം ആണവൻ ചുറ്റുവട്ടം ശ്രദ്ധിച്ചത്… ആരെങ്കിലും കാണുകയോ കേൾക്കുകയോ ചെയ്തോ റബ്ബേ….
ഇല്ല.. പുതിയ പള്ളിയുടെ കുറച്ചു മാറി ആണ് പറമ്പ്…അതിനടുത്തു പഴയ കുഞ്ഞു പള്ളി ഉണ്ട്… അവിടെ ആരും ഉണ്ടാകില്ല.
ഈ കഥയ്ക്ക് ഒന്നോ രണ്ടോ ഭാഗങ്ങൾക്ക് കൂടി scope ഉണ്ടായിരുന്നു. അവസാന പാർട്ട് എങ്ങനെയെങ്കിലും തീർത്താൽ മതി എന്ന രീതിയെ പോലെ തോന്നി. എന്നിട്ട് പോലും നന്നായിരുന്നു. ഇതിന് ഒരു ഭാഗം കൂടി എഴുതിക്കൂടെ.