ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ, അമൽ തന്റെ കൂട്ടുകാരുമായി തമാശകൾ പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവന്റെ ശ്രദ്ധ ആകസ്മികമായി ഒരു ഭാഗത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞു.
അവിടെ, കൽവിളക്കുകളുടെ പ്രഭയിൽ, അവൻ ഒരു കാഴ്ച കണ്ടു. ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിൽ കുറച്ച് പെൺകുട്ടികൾ കൂട്ടം കൂടി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവരിൽ ഒരാൾ, മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ഒരു പ്രത്യേക പ്രഭയോടെ നിന്നു.
അവൾ ധരിച്ചിരുന്നത് ഒരു പച്ച ദാവണി ആയിരുന്നു – തനി നാടൻ ശൈലിയിൽ, ഇളം പച്ചയും സ്വർണ്ണ നിറത്തിലുള്ള കരയുള്ളതുമായ ദാവണി. ആധുനികമായ യാതൊരു തിളക്കവും ആ വേഷത്തിലോ രൂപത്തിലോ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവളുടെ നീണ്ട മുടി ഒരു വശത്തേക്ക് ചെരിച്ച് കെട്ടിയിട്ടിരുന്നു. നെറ്റിയിൽ ഒരു ചെറിയ കറുത്ത പൊട്ട്, കഴുത്തിൽ ഒരു നേർത്ത സ്വർണ്ണമാല. ആഭരണങ്ങൾ അധികമില്ല. ലാളിത്യം ആ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ മുഖമുദ്രയായിരുന്നു.
അവൾ ചിരിക്കുമ്പോൾ, ആ തിളക്കം കൽവിളക്കുകളുടെ പ്രകാശത്തേക്കാൾ അധികമായി തോന്നി അമലിന്. ആൾക്കൂട്ടത്തിന്റെ ബഹളങ്ങൾക്കിടയിലും, ആ ചിരി അവന്റെ കാതുകളിൽ മാത്രം മുഴങ്ങി. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ എന്തോ ഒരു പ്രത്യേക ആകർഷണീയത ഉണ്ടായിരുന്നു. ഗ്രാമത്തിലെ ഒരു ദേവതയെപ്പോലെ അവൾ നിന്നു.
അവൻ അറിയാതെ ഒരു നിമിഷം നിന്നുപോയി. അവന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് ഉയർന്നതുപോലെ. മനസ്സിൽ ഒരു മണി മുഴങ്ങി, ഒരു ചെറിയ പ്രണയം ഉടലെടുക്കുന്നതുപോലെ. അത് ദൂരെയെങ്ങോ കണ്ട, സിനിമകളിലെ ഗ്രാമീണ സുന്ദരിയെപ്പോലെ തോന്നി. അവളുടെ പേരെന്തായിരിക്കും? അവൾ എവിടെ നിന്നായിരിക്കും? ചോദ്യങ്ങൾ അവന്റെ മനസ്സിൽ പെരുകി.
Vaican thodangiya angane irunn pokum
Page thernathann vishamam 🥺
Korachoode page kootamairun kettoo, korach bhagagal odich kalanjuu
Appo adutha katha ayyi petten thanne vannoo wait cheyyum njan
Snehathode ROSE 🌹🌹