അവൾ അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു, എന്നിട്ട് യാത്ര പറഞ്ഞ് പോയി.
ശരണ്യ അമലിൻ്റെ കൈയ്കളിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു. അമൽ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ശരണ്യയെ ചേർത്തുപിടിച്ച് കാറിൽ കയറി വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.
അന്ന് രാത്രി, റിസപ്ഷനും കഴിഞ്ഞ് അവർ വീട്ടിലെത്തി. വീട് നിറയെ ബന്ധുക്കളും സുഹൃത്തുക്കളുമായിരുന്നു. അമലിൻ്റെ മുറി, കസിൻസ് ചേർന്ന് പൂക്കളും വർണ്ണ പേപ്പറുകളും ഉപയോഗിച്ച് മനോഹരമായി അലങ്കരിച്ചിരുന്നു.
എല്ലാവരും അവരെ മുറിയിലാക്കി, നല്ല രാത്രി ആശംസകൾ നേർന്ന് വാതിൽ അടച്ചു. പുറത്ത് ശാന്തമായ നിശബ്ദത.
മുറിയിൽ, പരസ്പരം നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു അമലും ശരണ്യയും. ശരണ്യ ചുവന്ന പട്ടുസാരിയിൽ, മുല്ലപ്പൂ ചൂടി, സ്വർണ്ണാഭരണങ്ങളാൽ തിളങ്ങി നിന്നു. ഒരു രാജ്ഞിയെപ്പോലെ. അമൽ, തൻ്റെ പ്രണയിനിയെ, തൻ്റെ ലോകനാഥൻ്റെ പ്രണയിനിയെ, പൂർണ്ണമായി സ്വന്തമാക്കാൻ പോവുകയായിരുന്നു.
അവൾ പതിയെ നടന്ന് കണ്ണാടിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അമൽ പിന്നിലൂടെ നടന്ന് അവളുടെ അടുത്തെത്തി, തൻ്റെ പ്രണയത്തിൻ്റെയും കരുതലിൻ്റെയും അടയാളമായി അവൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകി.
”എൻ്റെ ശരണ്യാ…” അവൻ മന്ത്രിച്ചു.
ശരണ്യ കണ്ണാടിയിലൂടെ അവനെ നോക്കി. ആ നോട്ടത്തിൽ പതിനൊന്ന് തലമുറയുടെ കാത്തിരിപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവൾ സാരിയുടെ ഭാരം കുറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.
അവൾ ഓരോ ആഭരണങ്ങളും പതിയെ അഴിച്ചുമാറ്റി. അവൻ്റെ കണ്ണുകൾക്ക് മുന്നിൽ അവളുടെ തടിച്ച ഇരുണ്ട ശരീരം (Full figured dusky body) മെല്ലെ വെളിപ്പെട്ടു. അവൾക്ക് ആദ്യമായി ഒരു മണവാട്ടിയായതിൻ്റെ ലജ്ജ തോന്നി.

Vaican thodangiya angane irunn pokum
Page thernathann vishamam 🥺
Korachoode page kootamairun kettoo, korach bhagagal odich kalanjuu
Appo adutha katha ayyi petten thanne vannoo wait cheyyum njan
Snehathode ROSE 🌹🌹