ശരണ്യ… എന്റെ റാണി [Lovegod] 51

​എന്നാൽ, അടുത്ത നിമിഷം അവൻ സ്വയം ആശ്വസിപ്പിച്ചു: പ്രായം ഒരു നമ്പർ മാത്രമാണ്. പ്രണയത്തിന് അതിരുകളില്ല. അവൻ സൗമ്യയെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

​അമൽ: “സൗമ്യ, വളരെ സന്തോഷം. ഇപ്പോൾ കല്യാണത്തിന്റെ തിരക്കാണ്. അതുകൊണ്ട് കുറച്ച് നാളത്തേക്ക് സോഫ്റ്റ്‌വെയർ ലോകത്ത് നിന്ന് അവധി എടുത്തു. ഈ ദിവസങ്ങൾ നന്നായി ആസ്വദിക്കണം.”

​അവൻ ആ തിരക്കുകളിൽ സന്തോഷം കണ്ടെത്തി. സൗമ്യയുടെ സാന്നിദ്ധ്യം അവന് ഊർജ്ജം നൽകി. അവൻ അവന്റെ പ്രണയം വീണ്ടും ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി, പുറത്ത് ഒരു സഹോദരന്റെ സ്നേഹം മാത്രം പ്രകടിപ്പിച്ചു. കാരണം, ഇത് അനിതയുടെ കല്യാണമാണ്. ഒരു തെറ്റായ നീക്കം ഉണ്ടാകരുത്.

​അന്ന് വൈകുന്നേരം, കല്യാണത്തിന്റെ തിരക്കുകൾക്ക് ഒരു ചെറിയ ഇടവേള നൽകി, അമൽ തന്റെ കൂട്ടുകാരായ വിനുവിനെയും ഹരീഷിനെയും കാണാനായി വീണ്ടും ക്ഷേത്രത്തിന്റെ അടുത്തുള്ള ചായക്കടയിലേക്ക് പോയി.

​അമലും വിനുവും ഹരീഷും ക്ഷേത്രത്തിന്റെ ഒരു മൂലയിൽ, ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് ഇരുന്നു. കയ്യിൽ ഓരോ ചായ കപ്പുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.

​വിനു: “എന്താടാ നിന്റെ ഒരു മൗനം? ബാംഗ്ലൂരിലെ ഐ.ടി. കമ്പനിയിലെ ജോലി നിന്റെ സംസാരശേഷി കൂടി എടുത്തോ?” വിനു ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

​അമൽ: (ചിരിച്ചുകൊണ്ട്) “അയ്യോ! അതൊന്നുമില്ലടാ. ഇവിടെ ഈ അന്തരീക്ഷം കണ്ടപ്പോൾ ഒരു പ്രത്യേക സുഖം തോന്നി. പണ്ടത്തെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഓർമ്മ വന്നു. പിന്നെ, അനിതയുടെ കല്യാണത്തിന്റെ തിരക്ക്. അതുതന്നെ വലിയ സന്തോഷം. നീയും ഗൾഫിൽ നിന്ന് വന്നതല്ലേ, നിനക്കുമില്ലേ ആ ഫീൽ?”