ഹരീഷ്: “സന്തോഷം മാത്രം പോരല്ലോ അളിയാ. നിനക്കിട്ട് ഒരു പണി തരാൻ വേണ്ടി തന്നെയാണ് ഞങ്ങൾ ഇവിടെ കാത്തുനിന്നത്. നിന്റെ കല്യാണം എപ്പോഴാണ്? അനിതയുടെ പിന്നാലെ തന്നെ നിന്റെയും നടത്തണം, വാസുദേവൻ അങ്കിളിനോട് സംസാരിക്കാം.”
അമൽ: “നിങ്ങൾ വെറുതെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നെ നാണം കെടുത്തല്ലേ. അതിനൊക്കെ സമയമുണ്ട്. ശരിയായ ആളെ കിട്ടട്ടെ.”
വിനു: (കപ്പിലെ ചായ ഊതി കുടിച്ചുകൊണ്ട്) “ശരിയായ ആൾ? നീ ഈ നാട്ടിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു, ഒരുപാട് പെൺകുട്ടികളെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. എന്നിട്ടിപ്പോൾ ബാംഗ്ലൂരിൽ പോയിട്ട് നിന്റെ കണ്ണിൽ ആരും പെട്ടില്ലേ? അതോ വല്ല വിദേശ സുന്ദരിമാരുമാണോ നിന്റെ മനസ്സിൽ?”
അമൽ ഒന്ന് നിശബ്ദനായി. അവന്റെ മനസ്സിൽ പച്ച ദാവണി ധരിച്ച സൗമ്യയുടെ രൂപം, പിന്നീട് വീട്ടിൽ അനിതയുടെ കൂട്ടുകാരിയായി വന്ന സൗമ്യയുടെ രൂപം, തെളിഞ്ഞു വന്നു. അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു.
അമൽ: “അങ്ങനെയല്ലടാ… ഇന്നലെ ഈ പൂരത്തിന് വന്നപ്പോൾ ഞാൻ ഒരാളെ കണ്ടു. ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് മനസ്സ് നിറഞ്ഞ് പോയി. വല്ലാത്തൊരു ഭംഗിയായിരുന്നു. പച്ച ദാവണി ആയിരുന്നു വേഷം. സത്യം പറഞ്ഞാൽ, അതൊരു തരം instant crush ആയിരുന്നു.” അവൻ ആ നിമിഷത്തിന്റെ തീവ്രത വാക്കുകളിലൂടെ നൽകാൻ ശ്രമിച്ചു.
വിനു: (കൗതുകത്തോടെ) “ഓഹോ! പച്ച ദാവണിയോ? എവിടെ വെച്ചാ കണ്ടത്? നീ അവളെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ തിരക്കിയോ? ഏത് നാട്ടുകാരിയാണ്?”
അമൽ: “തിരക്കാനൊന്നും തോന്നിയില്ലടാ. അപ്പോഴത്തെ ഒരു നിമിഷം. ഇന്നലെയുള്ള തിരക്കിൽ അതങ്ങു മറന്നു. പക്ഷെ… ഇന്ന് വീട്ടിൽ വെച്ച് ഞാനവളെ കണ്ടു. അവൾ…”
Vaican thodangiya angane irunn pokum
Page thernathann vishamam 🥺
Korachoode page kootamairun kettoo, korach bhagagal odich kalanjuu
Appo adutha katha ayyi petten thanne vannoo wait cheyyum njan
Snehathode ROSE 🌹🌹