അവർ കുറച്ചുനേരം കൂടി സംസാരിച്ചിരുന്നു, അന്ന് നടന്ന പൂരത്തെക്കുറിച്ചും, പഴയ തമാശകളെക്കുറിച്ചും. സൗമ്യയെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകൾ അമലിന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു മധുരമുള്ള വേദനയായി നിറഞ്ഞു നിന്നു. പച്ച ദാവണിയിലെ ആ ഗ്രാമീണ സൗന്ദര്യം ഇനി അവന്റെ വീടിന്റെ മുറ്റത്ത് തന്നെയുണ്ട്. അവൻ സ്വയം തീരുമാനിച്ചു, ഈ കല്യാണം കഴിയുന്നതുവരെ, തന്റെ പ്രണയം ഒരു രഹസ്യമായി മനസ്സിൽ സൂക്ഷിക്കും.
പിറ്റേന്നാണ് മൈലാഞ്ചി രാവ്. വീട് ഉത്സവ പ്രതീതിയിലായിരുന്നു. കല്യാണത്തിന് മുന്നോടിയായിട്ടുള്ള ഏറ്റവും നിറപ്പകിട്ടാർന്ന ചടങ്ങാണത്. അനിതയുടെയും കൂട്ടുകാരുടെയും അടുത്ത ബന്ധുക്കളുടെയും മുറികൾ ആഘോഷത്തിന്റെ കേന്ദ്രമായി മാറി. ഉച്ചത്തിലുള്ള സിനിമാ പാട്ടുകൾ, പ്രത്യേകിച്ച് പഴയകാല മലയാളം, തമിഴ് ഗാനങ്ങൾ, അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നു. കുട്ടികളുടെയും പെൺകുട്ടികളുടെയും ചിരികൾ, തമാശകൾ, എല്ലാം കലർന്ന ഒരു അന്തരീക്ഷം.
അനിതയുടെ ബെഡ്റൂമിനോട് ചേർന്ന ഹാളിൽ, മൈലാഞ്ചിയിടാൻ സൗകര്യപ്രദമായ സ്ഥലത്ത് മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി. അമലിന്റെ കസിൻ സഹോദരിമാരാണ് പ്രധാനമായും മൈലാഞ്ചി ഇടാൻ നേതൃത്വം നൽകിയത്. രമ്യയും ശ്രുതിയും ആയിരുന്നു മൈലാഞ്ചി ഡിസൈനുകളിൽ മിടുക്കികൾ. അവരുടെ ചുറ്റും പെൺകുട്ടികൾ തിങ്ങിനിറഞ്ഞു.
അമ്മ മാളതിയും അച്ഛൻ വാസുദേവനും എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ശ്രദ്ധിച്ച് ഓടി നടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഭക്ഷണത്തിനും, വരുന്ന അതിഥികളെ ശ്രദ്ധിക്കാനും, ചടങ്ങുകൾ കൃത്യമായി നടത്താനുമായി അവർ തിരക്കിലായിരുന്നു. അമൽ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും ഒപ്പം പുറത്ത് നിന്നു വരുന്നവരെ സ്വീകരിക്കാനും മറ്റു കാര്യങ്ങൾക്കും സഹായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. എങ്കിലും, അവന്റെ മനസ്സ് ആ മുറിക്കുള്ളിലായിരുന്നു. അവിടെയുണ്ടാകാൻ സാധ്യതയുള്ള ഒരാളെക്കുറിച്ച് അവൻ ചിന്തിച്ചു. സൗമ്യ.
Vaican thodangiya angane irunn pokum
Page thernathann vishamam 🥺
Korachoode page kootamairun kettoo, korach bhagagal odich kalanjuu
Appo adutha katha ayyi petten thanne vannoo wait cheyyum njan
Snehathode ROSE 🌹🌹