ഷീല – 6 [vasundhara] 471

(ഭർത്താവിൽ നിന്ന് പോലും കുറയേ കാലമായി കേൾക്കാതെ ഇരുന്ന വാക്കുകള്‍ ആണു ഇപ്പോള്‍ ഗോപു പറഞ്ഞത് വീട്ടുകാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം നോക്കുമെങ്കിലും അല്പം സെൽഫിഷായ ശശിക്ക് വിമല കാമം ശമിപ്പിക്കാൻ ഉള്ള ഉല്പന്നം മാത്രം ആയിരുന്നു.
അതും അന്ന് ഗോപുവിന്റെ പരാക്രമം കാരണം.ശശിയുടെ പണി നന്നാണെങ്കിലും അതിൽ വിമല സ്നേഹം കണ്ടില്ല..കാമം മാത്രമെ അനുഭവിച്ചുള്ളു)
വിമല : മോനേ…എന്നെ അത്രക്ക് ഇഷ്ടമാണൊ…
വിമലയുടെ നെറ്റിയിൽ തള്ള വിരൽ കൊണ്ട് ഉഴിഞ്ഞ്കൊണ്ട്
ഗോപു : ഇഷ്ടമാണൊ എന്നോ…എന്റെ കൂടെ കിടന്നിട്ടും എന്റെ ഇഷ്ടം മനസ്സിലായില്ലേ..?
വിമലാമ്മയെ എനിക്ക് അത്രക്ക് ഇഷ്ടാ..അല്ലാ വിമല എനിക്ക് ഒരു പ്രാന്താ.ഏത്ര കുടിച്ചാലും തീരാത്ത ദാഹം. വിമല കണ്ണടച്ച് ശ്വസിച്ചു.
വിമല : എന്നാൽ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ…
ഗോപു : പറ എന്റെ പോന്നെ
വിമല : നീ എന്നെ പ്രേമിക്കുന്നുണ്ടോ?
ഗോപു : (ചോദ്യംഭാവത്തില്‍ പുരികം വളച്ചിട്ട്) പ്രേമിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നോ. നല്ല ചോദ്യം ഞാ….
വിമല നടുവിൽ കയറി പറഞ്ഞു
വിമല : വേണ്ട…എന്നെ നീ പ്രേമിക്കെണ്ട…അത് നീ ഗീതക്ക് കൊടുത്താൽ മതി, ബാക്കിയുളള സ്നേഹവും…പിന്നെ..ഉള്ള…….കാമവും എനിക്ക് തന്നേക്ക്…മോൻ പല ആവർത്തി പറഞ്ഞപോലെ ഞാൻ നിനക്കുണ്ടാക്കിയ പ്രാന്ത്,അത് നമ്മുക്ക് ഒരുമിച്ചു തീർക്കാം.
ഗോപു അങ്ങ് മതിച്ചുപോയിരുന്നു.
ഗോപു : ഇത്രയും കാലം വേണ്ടിവന്നു അല്ലെ എല്ലാം മനസ്സിലാവാൻ.ശരി ഇപ്പൊ ഇതെടുത്തോ… എന്ന് പറഞ്ഞ് അവളുടെ ചുണ്ടില്‍ ആഞ്ഞു മുത്തി അവളും ഗോപുവിന്റെ പിൻ കഴുത്തില്‍ പിടിച്ച് അതിനുള്ള മറുപടി ചുംബനം നൽകി.അവരുടെ നാക്കുകൾ കെട്ടിപിണഞ്ഞു.
ശ്വാസം കിട്ടാതെ ആയപ്പോൾ ഗീത അമ്മാവനെ തള്ളി മാറ്റി.
ഗീത : ഓഹ്..എന്റെ അമ്മാവാ..നമ്മളെ രണ്ടുപേരെയും ഒരുമിച്ചു ചേയ്ഞ്ചിങ്ങ് റൂമിൽ കയറ്റിയതു തന്നെ വലിയ കാര്യം അപ്പോഴാ ഈ കലാപരിപാടി വേറെ.
അമ്മാവൻ : ഓഹ്.നിനക്ക് ഇവിടുത്തെ ഡ്രസ്സൊന്നും ഇഷ്ടമായില്ല എന്നെനിക്കു മനസ്സിലായി അപ്പോ പിന്നെ ഈ മാറ്റർ എങ്കിലും നടക്കട്ടെ എന്ന് കരുതി.