ഷീലാവതി 2 [രതീന്ദ്രൻ] 262

 

“നീ ഇരിക്കാൻ പറ…ഞാൻ വന്നേക്കാന്ന് പറഞ്ഞേക്ക്”

 

“ഓ ആയിക്കോട്ടെ.” ഔസേപ് ഫോൺ  കട്ടാക്കി.

 

ഒട്ടും താല്പര്യമില്ലാഞ്ഞിട്ട് കൂടി ലിസി നിലത്തു നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് തന്റെ സാരിയുടെ ചുളിവുകൾ നേരയാക്കാൻ തുടങ്ങി.

 

തോമാച്ചൻ കയ്യെത്തി സ്റ്റാൻഡിൽ വിരിച്ചിരിക്കുന്ന തന്റെ മുണ്ട് എടുത്ത് ഉടുക്കാൻ ഒരുങ്ങവേ….

 

“ഷഡ്ഢി ഇടുന്നില്ലേ… ഞാൻ ആ ഷെൽഫിൽ എടുത്ത് വെച്ചിട്ടുണ്ട്.”

 

ഷഡ്ഢി ഇടാൻ മറന്നതാണെങ്കിൽ ഓർമ്മിപ്പിക്കാൻ എന്ന മട്ടിൽ ലിസി ചോദിച്ചു.

 

എന്നാതിനാ…. വല്ല ചൊറിയുന്ന വർത്തമാനം പറയാനാ അവൻ വരുന്നേ എങ്കിൽ മുണ്ട് പൊക്കി കാണിക്കാൻ ഷഡ്ഢി ഇടാതിരിക്കുന്നെ ആ നല്ലത്”

 

തോമാച്ചൻ തന്റെ സ്വാതസിദ്ധ ഷൈലിയിൽ കാച്ചി.

 

ലിസിയുടെ പൊട്ടിച്ചിരിയുടെ അകമ്പടിയോടെ തോമാച്ചൻ മുണ്ട് എടുത്ത്‌ ഉടുത്തു.

 

“ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ ചാച്ചാ “

 

ലിസി മേശപ്പുറത്തിരുന്ന ഫയലുകൾ കയ്യിലെടുത്തു തോമച്ചനോട് ചോദിച്ചു.

 

“ഓ.. ഞാൻ രാത്രി വീട്ടിലോട്ട് വരാം. നിന്റെ കെട്യോനോട് ഒരു ബ്ലാക് ലേബൽ വാങ്ങി വെച്ചേക്കാൻ പറഞ്ഞേരെ”

 

പെർഫ്യൂം കക്ഷത്തിൽ പൂശിക്കൊണ്ട് തോമാച്ചൻ മറുപടി നൽകി.

 

“അതൊക്കെ അവിടെ എപ്പോളും സ്റ്റോക്ക് ഒണ്ട്. ചാച്ഛൻ അങ്ങ് വന്നേച്ച മതി.”

 

വാത്സല്യപൂർവ്വം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അടക്കി പിടിച്ച ഫയലുകളയുമായി ലിസി പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

 

അല്പം മുൻപ് വരെ കമിതാക്കളായി ചേർന്നിരുന്നവർക്ക് ഒരു പിതൃ- പുത്രി ബന്ധത്തിലേക്ക് തെന്നി മാറാൻ നിമിഷങ്ങൾ മാത്രം മതി.പുറം ലോകത്തിനു മുന്നിൽ ലിസി തോമസിന്റെ മാനസ പുത്രിയാണ്. പക്ഷെ അവർ മാത്രമുള്ള ഇടങ്ങളിൽ അത് മാത്രമായിരുന്നില്ല തോമസിന് ലിസി.