ഷേർലീ ഫാം [അൻസില] 436

ഷേർലി : ഇവിടുന്ന് ഇറങ്ങി അല്പം നടക്കണം സാറെ…
ഇടുങ്ങിയ വഴിക്ക് ഇരുവശത്തും മരങ്ങൾ നില്കുന്നത് കാരണം ഇരുണ്ട വെട്ടമേ ഉള്ളു… ഷേർലി മുന്നേ നടന്നു.
ജോസഫ് : ഇവിടെ എങ്ങും ആൾ താമസം ഇല്ലേ?
ഷേർലി : അടുത്ത് ഒരു വീടുണ്ടായിരുന്നു. വഴി സൗകര്യം കുറവായതു കൊണ്ട് അവർ കൊടുത്തിട്ടു പോയി. ഇപ്പൊ നമ്മുടെ വീട് മാത്രമേ ഉള്ളു.
മുള്ളുവേലി കെട്ടിയ ഒരു ഗേറ്റ് തുറന്നു അവർ കടന്നു. ജാതി മരവും കുരുമുളകും പച്ചക്കറികളും പൂത്തും കായ്ച്ചും നിൽക്കുന്ന കാഴ്ച കൃഷിയിൽ തത്പരനായ ക’മ്പി’കു’ട്ട’ന്‍.നെ’റ്റ്ൻറെ മനം കുളിർപ്പിച്ചു. പക്ഷെ ചാണകത്തിൻറെയും പന്നി കാഷ്ഠത്തിൻറെയും മണം മനം മടുപ്പിച്ചു.
ജോസഫ് : കുറെ പച്ചക്കറികൾ ഉണ്ടല്ലോ?
ഷേർലി : ഇട വിളയായി ഇടുന്നതാ സാറേ… വീട്ടിൽ വയ്ക്കാനുള്ളത് കിട്ടും.
പശുവിനെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു പയ്യൻ വന്നു.
ഷേർലി : എൻറെ മോനാ സാറെ… അലക്സ്…
ജോസഫ് : എന്ത് ചെയുകയാ നീ?
അലക്സ് : മമ്മിയെ സഹായിക്കുന്നു ഇവിടുത്തെ ജോലികൾ ചെയ്യാൻ…
ജോസഫ് : പഠിക്കാൻ വിടുന്നില്ലേ ഇവനെ?
ഷേർലി : പത്തു തോറ്റ ശേഷം പിന്നെ അവൻ പോയില്ല. പള്ളിക്കൂടത്തിൽ പോണെങ്കിൽ കുറെ ദൂരം നടക്കണം.
ജോസഫ് : ഹമ്…
ജോസഫ് ഒന്ന് ഇരുത്തി മൂളി.
ഷേർലി : നീ പശുവിനെ കൊണ്ട് പോയി തൊഴുത്തിൽ കെട്ട്… ചേച്ചിയോട് ചെന്ന് കാപ്പി എടുക്കാൻ പറ.
ജോസഫ് : എനിക്ക് പന്നി വളർത്തുന്നതും പശു തൊഴുത്തുമാണ് കാണേണ്ടത്.
ഷേർലി : എല്ലാം കാണിക്കാം സാറേ…
ഷേർലി വശ്യമായി ചിരിച്ചു.
ജോസഫ് : ഇതു കണ്ടോ? ഇതാണ് പ്രെശ്നം… നിങ്ങൾ ഇ ചാണക വെള്ളം ഒരു കുഴി വെട്ടി അതിലോട്ടു തെറ്റിച്ചു വിടണം. ഇതെന്തു വൃത്തികേടായിട്ടാ ഇ പന്നി ഫാം കിടക്കുന്നേ?
ഷേർലി : സാറെ പന്നികൾ അല്ലേ… അത്ര വൃത്തിയെ കാണു. നമ്മൾ എങ്ങനെ നോക്കിയാലും അല്പം നാറ്റം കാണും.
ഷേർലി സാരി പൊക്കി അരയിൽ കുത്തി. രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ കാൽ മുട്ട് ജോസഫ് ഒന്ന് പാളി നോക്കി. വട്ട പൊക്കിളും ഒരു മുലയുടെ ഏതാണ്ട് മുഴുവനോളം കാണാവുന്ന രീതിയിലാണ് സാരി ഉടുത്തിരിക്കുന്നത്.
ജോസഫ് : ഇതിനു ഇ അവസ്ഥയിൽ അനുമതി തരാൻ കഴിയില്ല.
ഷേർലി : എടാ ചെറുക്കാ… നീ പശുവിനെ കെട്ടി കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ അപ്രത്തോട്ടു പോയേ…
ഷേർലി മകനെ ഓടിച്ചു.
ഷേർലി ജോസഫിൻറെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു മാറിൽ ചേർത്ത് വെച്ചു.
ഷേർലി : അങ്ങനെ പറയരുത് സാർ… അല്പം സാവകാശം തന്നാൽ ഞാൻ ശെരിയാക്കിക്കോളാം.
പതറി പോയ ജോസഫ് കൈ വലിക്കാൻ ശ്രേമിച്ചെങ്കിലും ഷേർലി ജോസഫിനെ ചേർന്ന് നിന്നു.
ജോസഫ് : എൻറെ പണി പോവുന്ന കേസാ…
ഇടറിയ ശബ്ദത്തിൽ ജോസഫ് പറഞ്ഞു.
ഷേർലി : ഒന്നുമില്ല. സാർ വിചാരിച്ചാൽ നടക്കും.
ഷേർലി കെഞ്ചി.