രാത്രി കയറുമ്പോൾ,പാറകളും മണ്ണും, മേഘങ്ങളുംഅപ്രതീക്ഷിതമായ ശബ്ദങ്ങൾ നിറഞ്ഞു.ചില നീല മിന്നലുകൾ, നീണ്ടു നീളുന്ന നിഴലുകൾ,പെട്ടെന്ന് മറഞ്ഞു.
ഹൃദയം പൂർണ ജാഗ്രതയിൽ,മുട്ടിൽ ചെറിയ വേദന,ശ്വാസം അല്പം വേഗം; അവൻവിചാരിച്ചു:
> “ഇത് സാധാരണ കാര്യമല്ല…”
അവൻ വീണ്ടും പാതയിലൂടെ നടന്നു.
കടലിനടുത്തുള്ള പാറകളിലൂടെയും കാടിന്റെ മധ്യത്തിലൂടെയും,നിഴലുകൾ, മിന്നലുകൾ, ചലനങ്ങൾ,സൗമ്യമായ ത്രില്ലും അന്യവുമായ അനുഭവവും ഹൃദയത്തിൽ നിറച്ചു.
സ്ത്രീകളെ കണ്ടിട്ടില്ല,പക്ഷേ ദ്വീപിന്റെ അന്തരീക്ഷം, പാറകളുടെ ചലനം,
നീല മിന്നലുകൾ, കാറ്റിന്റെ താളം
എല്ലാം അവന്റെ ഹൃദയത്തിൽ രഹസ്യവും അലോസരവും സൃഷ്ടിച്ചു.
കാറ്റ് കൂടി ശക്തിയായി പാടുന്ന കാട്ടിലൂടെയായിരുന്നു അവന്റെ നീങ്ങൽ.
പാറകളുടെ ഇടയിലൂടെ ചാട്ടം കളിക്കുന്ന വെള്ളത്തിന്റെ ശബ്ദം, പച്ചഇലകളുടെ സുഗന്ധം, ആകാശത്ത് മിന്നുന്ന വെള്ളച്ചട്ടങ്ങൾ — എല്ലാം അവന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് ഒഴുകി.
അപ്രതീക്ഷിതമായി, ദ്വീപ് തന്നെ അവനോട് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു.
മണ്ണ് താഴെ തഴുകിയപ്പോൾ അവന്റെ കാൽചുവടുകൾ ശാന്തമായി;
വെള്ളം അവന്റെ ശരീരത്തിന് ചൂടും തണുപ്പും നൽകി, വേദനയും പേടിയും ശമിച്ചു;
കാറ്റ് പാതയിലൂടെ പായുമ്പോൾ, അവന്റെ വാക്കുകൾ കേൾക്കുന്നത് പോലെയായി.
അവൻ അറിയാൻ തുടങ്ങി — ഈ ശക്തി ദ്വീപിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നാണ് ലഭിച്ചത്.
ദ്വീപിന്റെ ജീവൻ അവനെ തിരഞ്ഞെടുത്തതാണ്, അവനിൽ നിന്നു തനിക്ക് സാന്നിദ്ധ്യം അനുഭവിക്കാൻ.

ഇതു AI പറഞ്ഞ കഥ ആണൊ..എനിക്ക് സംശയം ഉണ്ട്. അങ്ങനെ അല്ലെങ്കിൽ എങ്ങനെ ആയാലും , ബ്രോ, സാഹിത്യം ഒഴിവാക്കി സാധാരണ പോലെ മനസിലാകുന്ന ഭാഷയിൽ എഴുതാൻ ശ്രമിക്കൂ..
I also felt the same. ഇതിപ്പോ എന്തേലും manasilakanamenkil പല തവണ വായിക്കണം. ലേശം കടുപ്പം കുറച്ചാല് നന്നായിരിക്കും.
Super
Ethil Kure mulayil pallullavar undavallo
Pattumegil mulapal kudikunathum pashuvine pole kunichu nirthi pathrathilek karakunathum oke vishathamayi eyuthamo
Mune eyuthiya kathayude bakki evide
തീർച്ചയായും. മുന്നേ എഴുതിയ കഥകൾ പുതിയ പാർട്ട് ഉടൻ വരും.