ശിലാനഗരി ദ്വീപിന്റെ രഹസ്യം 2 [Infinity man] 109

 

 

 

രാത്രി കടന്നപ്പോൾ, ആകാശത്തിൽ മഞ്ഞ് നിറഞ്ഞ മേഘങ്ങൾ തെന്നിക്കുത്തി.

വെള്ളത്തിന്റെ മിഴലുകളിൽ ഒരു ചില നിഴലുകൾ നീളിയും ചലിക്കുന്നുണ്ടെന്നു അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

അവൻ അത് നീളത്തിൽ കണ്ടപ്പോൾ ഹൃദയം പെട്ടെന്ന് കൊഞ്ചി —

ഇത് മനുഷ്യന്റെ അല്ല, ഒരു അന്യശക്തിയുടെ സാന്നിധ്യം എന്ന് അവൻ മനസിലാക്കി.

 

പക്ഷേ നേരത്തെ കണ്ടുപിടിക്കാനാവാത്ത വിധം,

അവൾ നയരാ തന്നെയാണ് —

പൂക്കളുടെ മധുരമായ സായാഹ്നത്തിന്റെയും കടലിന്റെ ശബ്ദത്തിന്റെയും മിശ്രിതത്തിൽ,

മുക്കാലിൽ ചെറു സൂചനകൾ മാത്രമാണ് അവൾ വിട്ടിരുന്നത്:

 

> കറുത്ത പുക, നീല മിന്നലുകൾ,

രാത്രിയുടെ തണുത്ത ചലനം.

 

 

 

അവൻ കൂടുതൽ മുന്നോട്ടു നടന്നു.

കാൽവെള്ളം ചുറ്റിയും പൊട്ടിക്കുളഞ്ഞു;

മണ്ണ് പച്ചയായി മാറി, പഴയ പുഷ്പങ്ങൾക്കു പിറകിൽ ചില കിളികൾ മിന്നലായി പറന്നു.

അവന്റെ ഹൃദയം ഭയം-ഉത്സാഹം കലർന്ന ഒരു തരത്തിൽ അതിന്റെ താളം പിടിച്ചു.

 

> “ഈ ദ്വീപിൽ എന്തും സാധ്യമാണ്…

എന്നാൽ ആരും നേരിട്ട് സാന്നിധ്യം കാണുന്നില്ല…”

അവൻ ചിന്തിച്ചു.

 

 

 

പക്ഷേ ഒരു നിമിഷം — കടലിന്റെ അറ്റം കാണുമ്പോൾ,

ഒരു നിഴൽ പെട്ടെന്ന് ഉരുണ്ടു,

അവൻ അതിനെ കുറിച്ച് നോക്കിയില്ല .

അവൻ വീണ്ടും മുന്നോട്ട് നടന്നു,

പക്ഷേ ഗഹനമായ കാടിന്റെ മധ്യത്തിൽ അവന്റെ ഹൃദയം പെട്ടെന്ന് മന്ദമെന്ന് കട്ടു പിടിച്ചു.

 

അവൻ ഗഹനമായ കാടിന്റെ നടുവിലൂടെ നടന്നു.

പുറത്തേക്കുള്ള മാർഗം ഒരു പോലെ ലഭ്യമല്ല;

ചുറ്റും മൂടൽ, തിരിഞ്ഞ കയറുകൾ, കറുത്ത വെള്ളപ്പൊഴികൾ മാത്രം.